Λ. Κοσμίδης: «Εκμεταλλεύονται την αγάπη μας για το άθλημα!»

«Η Ομοσπονδία είναι ενήμερη πως δεν υπάρχει ταπί και εδώ και δύο χρόνια δεσμεύεται ότι ΘΑ το αγοράσει. Το έχει παραγγείλει όπως μας ενημερώνουν αλλά έχουν ήδη περάσει δύο Ευρωπαϊκά και δύο Παγκόσμια πρωταθλήματα και ακόμη εκεί κάνω προπονήσεις», αναφέρει με νόημα ο Λευτέρης Κοσμίδης, αποκαλύπτοντας ένα ακόμη σκόπελο που χρειάζεται να περάσει για να... ανέβει στο βάθρο!

Τα χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια, σε Παγκόσμιες και Ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν φαίνεται να είναι αρκετά για κάποιους, ώστε να παρέχουν τα αυτονόητα στους Έλληνες πρωταθλητές, όπως ο Λευτέρης Κοσμίδης

Η Ελλάδα «τρώει» τα παιδιά της. Μόνο έτσι μπορεί να περιγράψει κάποιος την κατάσταση που επικρατεί στην ενόργανη γυμναστική, με τους Έλληνες πρωταθλητές, που έχουν χαρίσει αμέτρητα μετάλλια στην χώρα μας.

Ο Λευτέρης Κοσμίδης ανοίγει την καρδιά του στην «Πράσινη» αποκαλύπτοντας την αντιμετώπιση που χρίζει τόσο εκείνος όσο και άλλοι Παγκόσμιοι πρωταθλητές από την ίδια την Ομοσπονδία, υπό την ανοχή φυσικά της πολιτείας!

Απλήρωτος εδώ και έξι μήνες, με την ομοσπονδία να του έχει γυρίσει την πλάτη, να τον στέλνει στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα οδικώς σε 18ωρο ταξίδι, και αυτός να γυρίζει πίσω με δικά του έξοδα και το ασημένιο μετάλλιο κρεμασμένο στο λαιμό του από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στην Σόφια.
Με αυτούς που ασχολούνται με την... ανάπτυξη του αθλήματος να του υπόσχονται εδώ και δύο χρόνια πως θα μπορεί να έχει τουλάχιστον τα αυτονόητα, δηλαδή ταπί για να κάνει προπονήσεις, το οποίο έρχεται μάλλον από Κίνα και έχει «κολλήσει» στον εκτελωνισμό- και κατάλληλες συνθήκες να μπορεί να δουλέψει, όχι σε... σανατόριο αλλά σε γυμναστήριο, ο Λευτέρης Κοσμίδης επιμένει να συνεχίζει να αγωνίζεται με το εθνόσημο.

Ο 23χρονος πρωταθλητής, συνεχίζει να ψάχνει να βρει την ελπίδα για να μπορεί να κάνει αυτό που αγαπά και να προσφέρει στην χώρα του απίστευτες διακρίσεις. Κάτι που κάνει αδιάκοπα από τα 16 του, όταν στο ντεμπούτο του στις 29 Απριλίου το 2007 κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών!

Εκφράζοντας το παράπονό του «Αν φύγουμε εμείς οι αθλητές από τη γυμναστική, μετά δεν θα έχουν δουλειά ούτε οι άλλοι που μας έχουν γυρίσει την πλάτη. Χρειάζομαι από κάτι να πιαστώ, κίνητρο για να συνεχίζω να προσφέρω τον ιδρώτα μου», ο Λευτέρης Κοσμίδης παραθέτει στην «Π» κάποια αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την καθημερινότητά ενός... Πρωταθλητή!

Αυτήν την περίοδο προπονείσαι για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει τον Οκτώβριο; Σε τι φάση βρίσκεται η προετοιμασία σου;

«Είμαστε ακόμη στην αρχή, οπότε είναι δύσκολο να κάνουμε από τώρα απολογισμό. Το θέμα είναι πως η Ομοσπονδία μας έχει «κλείσει» μια... 3ήμερη προετοιμασία στη Θεσσαλονίκη. Θα πάμε την Κυριακή και θα προπονηθούμε με αθλητές από την Βουλγαρία από τη Δευτέρα μέχρι την Τετάρτη και στη συνέχεια θα πάμε εμείς στην Βουλγαρία 17-21 Αυγούστου. Καλύτερα όμως να μέναμε Αθήνα και να μην είχαμε τις μετακινήσεις να διακόπτουν την προετοιμασία μας. με Βουλγαρία».

Στον Άγιο Κοσμά που προπονείστε υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες από την Ομοσπονδία και εγκαταστάσεις ώστε να μπορείτε να δουλέψετε;

«Οι υπεύθυνοι των ξενώνων αυθαίρετα διώχνουν αθλητές από τα δωμάτιά τους. Και όταν δε μπορούν να τους βγάλουν έξω από τους ξενώνες, βγάζουν τα air condition ώστε να φύγουν μόνοι τους! Θα έπρεπε η ομοσπονδία να έχει εξασφαλίσει την παραμονή μας στις εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά. Από εκεί και πέρα στο γυμναστήριο έχουμε το τετράγωνο ταπί το οποίο μάλιστα είναι σπασμένο και μπορούμε να κάνουμε εκεί μόνο ζέσταμα.

Επίσης υπάρχει ένας ακροβατικός διάδρομος, όπου κάνουμε εκεί τις προπονήσεις μας, όμως είναι δύσκολο καθώς είναι πιο ελαστικός. Όλες οι ασκήσεις μου βγαίνουν εύκολα με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω με ακρίβεια πώς να βελτιωθώ στις ασκήσεις μου και τι ασκήσεις να επιλέξω για το πρόγραμμά μου. Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως η Ομοσπονδία είναι ενήμερη γι' αυτό και εδώ και δύο χρόνια δεσμεύεται ότι ΘΑ το αγοράσει. Το έχει παραγγείλει όπως μας ενημερώνουν αλλά έχουν ήδη περάσει δύο Ευρωπαϊκά και δύο Παγκόσμια πρωταθλήματα και ακόμη εκεί κάνω προπονήσεις»!

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην προετοιμασία σου τον Μάιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής κατάφερες να κατακτήσεις το ασημένιο μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους, πως τα κατάφερες;

«Πιέστηκα πάρα πολύ για να καταφέρω να προετοιμαστώ κατάλληλα γι' αυτόν τον αγώνα. Ευτυχώς σε τέτοιες μεγάλες διοργανώσεις μπορείς να πας μια εβδομάδα νωρίτερα εκεί και να προπονηθείς, οπότε κατάφερα να δουλέψω σε κανονικές συνθήκες. Έτσι κατέκτησα την 2η θέση. Η ομοσπονδία έχει πάνω από 1εκ προϋπολογισμό, θα έπρεπε να έχει εξασφαλίσει ήδη την αγορά του οργάνου, ή να βγάλουν ένα έξτρα κονδύλι»!

Αληθεύει το γεγονός πως κάνατε 18 ώρες με το λεωφορείο, για να φτάσετε στη Σόφια, και μετά το τέλος του αγώνα γύρισες με τα δικά σου έξοδα, αεροπορικώς στην Ελλάδα;

«Φυσικά έτσι έγινε. Το έχουμε ξανακάνει αυτό έχουμε φτάσει στην Αγγλία μετά από 60 ώρες, όμως τότε ήταν απαραίτητο λόγω του ηφαιστείου. Τώρα δεν υπήρχε λογική, καθώς τα αεροπορικά εισιτήρια κόστιζαν περίπου τα ίδια χρήματα με το πούλμαν, το καλεντάρι ήταν γνωστό μήνες πριν και υπήρχε χρόνος για να βρεθούν οικονομικά εισιτήρια χωρίς όμως να ταλαιπωρηθούμε, πριν από αγώνα. Στο γυρισμό δεν άντεχα να το κάνω πάλι, ήθελα να επιστρέψω σπίτι μου το συντομότερο δυνατόν για να προλάβω να ξεκουραστώ κάποιες μέρες πριν ξεκινήσω πάλι προπονήσεις και γύρισα αεροπορικώς με δικά μου έξοδα»!

Η Ομοσπονδία σας δε σας καλύπτει λειτουργικά έξοδα και τα οδοιπορικά σας; Πως συντηρείσαι οικονομικά;

«Είμαστε απλήρωτοι εδώ και έξι μήνες, ενώ οι... υπεράριθμοι υπάλληλοι της Ομοσπονδίας δεν είναι πίσω στις πληρωμές ούτε έναν μήνα. Είμαστε έτοιμοι να τους δώσουμε τα... κορμάκια μας να αγωνιστούν αυτοί αντί για εμάς! Αυτή τη στιγμή εγώ αλλά και οι περισσότεροι συναθλητές μου δε τα βγάζουμε πέρα. Συντηρούμαι με όση βοήθεια έχω από τους γονείς μου»!

Ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής, που πρωταγωνιστεί στο άθλημα από τα 16 σου χρόνια, όταν χάρισες για πρώτη φορά στην Ελλάδα ευρωπαϊκό μετάλλιο, τι μεταχείριση έχεις;

«Από το 2007 είμαι ο αθλητής που έχει φέρει στον πρόεδρο της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας, (σ.σ. Θανάση Βασιλειάδη) τα περισσότερα μετάλλια από τότε που ανέλαβε. Όμως ούτε στήριξη έχω ούτε τα βασικά για να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ. Πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο να του πω ότι μου έχουν κόψει το κινητό ή δεν έχω να φάω για να ασχοληθεί με εμένα. Πριν από τρεις ημέρες τον πήρα τηλέφωνο και δε μου απάντησε ποτέ. Ακόμη περιμένω να με πάρει πίσω. Το... πρόβλημα είναι πως εμείς όλοι το αγαπάμε αυτό που κάνουμε και δύσκολα θα το αφήσουμε. Ίσως λοιπόν αυτό να εκμεταλλεύονται κάποιοι και να μας συμπεριφέρονται έτσι».

Στο παρελθόν είχες κάνει μια δήλωση που προκάλεσε ποικίλα σχόλια, πως σκεφτόσουν να αγωνιστείς με την φανέλα άλλης χώρας, εξακολουθείς να σκέφτεσαι να αλλάξεις εθνόσημο;

«Όταν το είχα πει, ειλικρινά είχα φτάσει στα όρια μου ήμουν έτοιμος να φύγω. Δεν αντέχουμε άλλο να ακούμε τα «θα». Στο εξωτερικό θα μας έχουν στα πούπουλα. Με έφτασαν στο σημείο να πω κάτι τέτοιο, και συνεχίζουν να με κάνουν να θέλω να φύγω. Υπάρχουν κάποια μεγάλα διαστήματα μέσα στο χρόνο που δεν έχουμε γιατρούς και φυσικοθεραπευτές για να προπονούμαστε. Μόνο πριν από τις μεγάλες διοργανώσεις μας παρέχουν φυσικοθεραπευτές».

Μπορεί τελικά άνθρωποι που διοικούν το άθλημα να διώξουν από τον χώρο αθλητές που χύνουν ιδρώτα για την Ελλάδα;

«Δυστυχώς πολύ εύκολα μπορεί να γίνει αυτό. Νιώθω ότι χαραμίζομαι και εγώ και κάποιοι άλλοι αθλητές. Στις προπονήσεις ευτυχώς βοηθάμε ο ένας τον άλλον, ώστε να παίρνουμε δύναμη και θάρρος για να συνεχίζουμε την προσπάθειά μας. Το αγαπάμε το άθλημα και μας είναι δύσκολο να το αφήσουμε. Απλά πολλές φορές μπορεί να «σκάσουμε» με όσα αντιμετωπίζουμε».

Τέλος ποιοι είναι στόχους σου ενόψει του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος τον Οκτώβριο;

«Στόχος σε κάθε αγώνα είναι να κάνω το πρόγραμμά μου όσο καλά έχω προετοιμαστεί και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή μου στον τελικό. Εκεί μπορεί να γίνουν τα πάντα. Όπως το 2007 που ήμουν αναπληρωματικός, αλλά χτύπησε ο Μάρας και αγωνίστηκα. Μπήκα στον τελικό και βγήκα τρίτος!