Ωρολογιακή βόμβα τα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών!

Και το ερώτημα είναι πότε θα σκάσει. Και στα χέρια ποιου θα σκάσει. Ενός αστυνομικού, ενός λιμενικού, ενός ασυνόδευτου παιδιού από τα πολεμικά έγκατα της γης που το έδιωξαν για να το σώσουν, ενός κατοίκου από κάποιο νησί που γειτονεύει με Κέντρο Κράτησης Μεταναστών; Αλήθεια σε ποιου τα χέρια θα σκάσει αυτή η βόμβα για τη δημόσια υγεία, αυτή η βόμβα που λιανίζει ακόμη και όταν το ρολόι δεν έχει αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση τα ανθρώπινα δικαιώματα; Νοιάζεται κάποιος ;

Τραγικές, απάνθρωπες και Επικίνδυνες είναι πλέον οι συνθήκες κράτησης μεταναστών και αιτούντων ασύλου στα Κέντρα Κράτησης σε όλη τη χώρα. Αυτή τη στιγμή περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι, ανάμεσα τους πολλά ασυνόδευτα παιδιά βρίσκονται υπό κράτηση πολλές φορές για περισσότερο από ένα χρόνο σε μπουντρούμια ή ακατάλληλους χώρους με ότι αυτό συνεπάγεται και για τη δημόσια υγεία!

Το φετινό καλοκαίρι η κατάσταση ξέφυγε από κάθε προηγούμενο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το νησί της Σύμης. Κάτοικος του νησιού περιγράφει την άθλια πραγματικότητα: «Κάθε ημέρα καταφθάνουν τουλάχιστον 50 άνθρωποι και διαμένουν κάποιες ημέρες στο δρόμο ή και σε τελείως ακατάλληλους χώρους, π.χ., αυλή Αστυνομίας, Λιμεναρχείου κτλ. Τη στιγμή αυτή, τουλάχιστον 140 άτομα βρίσκονται στο χώρο του παλιού ταχυδρομείου! Εκεί όπου δε χώραγαν 2-3 υπάλληλοι και τα δέματα! Απίστευτο και όμως Ελληνικό!»

Και συνεχίζει ο άνθρωπος την περιγραφή της ντροπής: «Φυσικά ο χώρος είναι πολύ μικρός και οι άνθρωποι αυτοί κάθονται στα σκαλιά και στο δρόμο. Χωρίς ίχνος ρατσισμού, αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι φορείς διαφόρων ασθενειών. Μην ξεχνάμε τις τελευταίες εξάρσεις στη Μεσοποταμία και την Αφρική π.χ., Εμπολα. Ο ένας γιατρό του νησιού δεν έχει χρόνο για τους ντόπιους και τους τουρίστες, αυτούς θα κοιτάξει; Αν υπάρξει κάποια επιδημία τι θα γίνουμε; Ποιος μπορεί να το αποκλείσει;»

Κανείς. Στην τελευταία τους συνολική μελέτη «Αθέατος Πόνος» για τις συνθήκες κράτησης στα Κέντρα Μεταναστών οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επισημαίνουν μεταξύ άλλων ότι σε ορισμένους χώρους διαπιστώθηκε ακόμη και το εξής εξωφρενικό: «. να διανέμεται ένα ξυραφάκι για χρήση από περισσότερα άτομα, θέτοντας τα σε πιθανό κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων όπως HIV, ηπατίτιδας Β και C». Στην ίδια έκθεση διαβάζουμε μεταξύ άλλων και το εξής: «Τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα ψώρας που παρατηρούνται σε πολλούς χώρους κράτησης είναι είναι επίσης ενδεικτικά, καθώς η εξάπλωση της ασθένειας συνδέεται άμεσα με τις κακές συνθήκες υγιεινής».

Κατά τα υπόλοιπα φέτος η Σύμη ήταν ένα νησί με διπλή εικόνα: «Από τη μία πλευρά περίπου καθημερινά 1000 τουρίστες να διασκεδάζουν, να τρώνε, να βγάζουν φωτογραφίες και από την άλλη η εξαθλίωση!». Ετσι μας περιέγραψαν την κατάσταση αυτό το καλοκαίρι.
Κάτι ανάλογο, όμως, συνέβη και συμβαίνει σε όλα τα νησιά που διαθέτουν τέτοιου είδους Κέντρα.

Πριν από λίγο καιρό και η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Σάμου ένωσε με επιστολή την δική της «κραυγή» για τα όσα συμβαίνουν στο εκεί κέντρο κράτησης. Και; Μήπως άκουσε κάποιος και δεν το καταλάβαμε;

Τον περασμένο Ιούνιο, την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων, η Εκστρατεία για την πρόσβαση στο άσυλο, σε ανακοίνωση της σοκάρει. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε για το πώς έχει η κατάσταση σε μόλις μερικά από τα Κέντρα Κράτησης που επισκέφθηκαν: «Πολλοί κρατούμενοι δεν γνώριζαν ούτε τη νομική τους κατάσταση, ούτε τα δικαιώματά τους - κάποιοι δεν γνώριζαν καν ότι μπορούν να υποβάλουν αίτηση ασύλου, ενώ όλοι ρωτούσαν πόση είναι η μέγιστη διάρκεια κράτησης. Μεταξύ των κρατουμένων βρίσκονταν υπήκοοι μη ασφαλών χωρών, η απομάκρυνση των οποίων είναι απολύτως ανέφικτη, π.χ. Συρία, Ερυθραία, Σομαλία. Κρατούνταν επίσης ανήλικα, τόσο αγόρια όσο και κορίτσια, μερικά ασυνόδευτα. Υπήρχαν ακόμα και κρατούμενοι βαριά ασθενείς, π.χ. με οροθετικότητα, φυματίωση και ψυχική ασθένεια. Οι συνθήκες κράτησης ήταν απάνθρωπες και εξευτελιστικές, με απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και έλλειψη σε είδη προσωπικής υγιεινής, συχνά περιορισμένη πρόσβαση στις τουαλέτες, ανεπαρκές ποσοτικά και ποιοτικά φαγητό, υπερπληθυσμό σε μερικές περιπτώσεις, ανυπαρξία ή ανεπάρκεια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, φυσικού φωτισμού, αερισμού, κλιματισμού, προαυλισμού και επικοινωνίας με τον έξω κόσμο (δυνατότητα για τηλεφωνήματα και επισκεπτήρια)».

Αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα. Πως είναι δυνατόν η κυβέρνηση να αδιαφορεί προκλητικά γι' αυτήν την αθλιότητα και να χώνει στους πολλούς καλάθους αχρήστων που μάλλον διαθέτει, εκθέσεις, μελέτες και αυτοψίες ανεξάρτητων φορέων, ανθρωπιστικών οργανώσεων, μεταναστευτικών οργανώσεων, αστυνομικών, λιμενικών και κατοίκων σε περιοχές όπου υπάρχουν κέντρα κράτησης. Μα επιτέλους κανείς σ' αυτή τη χώρα δεν ακούει τις κραυγές; Πριν από περίπου ένα χρόνο και ο Συνήγορος του Πολίτη μεταξύ άλλων διαπίστωνε:«. αδυναμία συνέχειας των υλοποιούμενων υγειονομικών παρεμβάσεων, απουσία διαδικασίας αρχικού screening για την κατάσταση της υγείας των νεοεισερχομένων ή συλληφθέντων μεταναστών, εμπόδια στη διασύνδεση με τις αρχές δημόσιας υγείας και μετάθεση ευθύνης στους αστυνομικούς για την αξιολόγηση και παραπομπή ιατρικών περιστατικών και τη χορήγηση θεραπείας».

Με απλά λόγια, ένας αστυνομικός είναι υποχρεωμένος να ασκεί καθήκοντα και. γιατρού(!) εκτός του ότι κινδυνεύει διαρκώς η υγεία του. Όπως και ενός λιμενικού. Όπως και ενός κατοίκου που βρίσκεται σε κάποιο νησί -αποκλεισμένο από γιατρούς και νοσοκομεία- και γειτονεύει με κέντρο κράτησης.

Δηλαδή τι άλλο περιμένουν οι υπηρεσίες της ελληνικής πολιτείας ώστε να καταλάβουν το πώς έχει η πραγματικότητα; Κατά τα υπόλοιπα τους ένοιαζε και τους νοιάζει πως θα μπουν security στα κέντρα κράτησης.

Ντροπή!