Συγκέντρωση διαμαρτυρίας Ατόμων με Αναπηρίες στο υπουργείο Παιδείας

Σε επιστολή τους προς τον υπουργό, επισημαίνουν πως το αναπηρικό κίνημα και ο χώρος της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία έχουν χορτάσει από υποσχέσεις που συνήθως αποδεικνύονται κούφιες και καλούν σε μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα φλέγοντα ζητήματα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου και ώρα 11 π.μ., στο υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι (Α. Παπανδρέου 37).

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητά να ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά χωρίς τα προβλήματα των περασμένων ετών.

•Άμεση επανεξέταση της άκριτης κατάργησης του Πίνακα Α΄, χωρίς να διασφαλίζεται η προστασία της πρόσληψης των εκπαιδευτικών με αναπηρία στις ΣΜΕΑΕ. Εάν αυτό εξεταστεί σε συνδυασμό με ρατσιστικές ρυθμίσεις της εγκυκλίου 131370/41 για τις προσλήψεις αναπληρωτών ωρομισθίων εκπαιδευτικών στην ειδική εκπαίδευση, τότε η κατάργηση του Πίνακα Α΄ αποκτά χαρακτηριστικά τιμωρίας. Απαιτείται η διασφάλιση της πρόσληψης κατά προτεραιότητα ανά κλάδο και ειδικότητα των εκπαιδευτικών με αναπηρία στις ΣΜΕΑΕ, σε συγκεκριμένο ποσοστό.

•Να καταργηθεί η προαναφερθείσα εγκύκλιος με την οποία ζητούνται ιατρικές γνωματεύσεις παθολόγου και ψυχιάτρου μόνο από τους εκπαιδευτικούς με αναπηρία για την πρόσληψή τους ως αναπληρωτών εκπαιδευτικών στην Ειδική Εκπαίδευση. Με την ίδια εγκύκλιο αποκλείονται οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία από την πρόσληψή τους στα ΚΕΔΔΥ και στην παράλληλη στήριξη με τρόπο άκριτο και ενάντια σε κάθε έννοια δικαίου. Είναι εμφανές ότι η ανωτέρω εγκύκλιος συνιστά άνιση και διακριτική μεταχείριση για τα άτομα με αναπηρία.

•Να αλλάξει και να εφαρμοστεί άμεσα και για το σχολικό έτος 2014-2015, η διάταξη που ανοίγει το δρόμο για την κατά προτεραιότητα πρόσληψη εκπαιδευτικών με αναπηρία στα σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης σε ποσοστό 10%.

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας επιζητεί τον εξοστρακισμό των εκπαιδευτικών με αναπηρία από τον χώρο της Εκπαίδευσης!

•Να αρθεί η διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών με αναπηρία που ίσχυσε με το ν. 4172/2013, θέτοντας εκτός εργασίας εκπαιδευτικούς με αναπηρία που υπηρετούν στην εκπαίδευση χρόνια, και δημιουργώντας δυσαναπλήρωτα κενά στις δομές της ειδικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΕΕΕΕΚ). Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος είναι αδιανόητη, ειδικά όταν οι υπάλληλοι δημοσίου λοιπών Υπουργείων, ΝΠΔΔ κ.λπ., που είναι οι ίδιοι άτομα με αναπηρία ή έχουν ένα μέλος με αναπηρία στην οικογένειά τους έχουν εξαιρεθεί από τα μέτρο της διαθεσιμότητας. Το όλο θέμα δημιουργεί άνιση και διακριτική μεταχείριση μεταξύ των ατόμων με αναπηρία.

•Να γίνει επιτέλους ο διαγωνισμός ειδικής αγωγής από το ΑΣΕΠ, όπως προβλέπεται με το ν. 3848/2010. Η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία στα σχολεία ειδικής εκπαίδευσης δεν μπορεί να στηρίζεται σε αναπληρωτές και ωρομίσθιους για ευνόητους λόγους.

•Να στελεχωθούν άμεσα τα ΚΕΔΥΥ της χώρας με εκπαιδευτικούς για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες και σημαντικές θεσμικές αρμοδιότητες τους και να εφαρμοστεί ο νέος σημαντικός θεσμός των ΕΔΕΑΥ.

•Το νέο νομοσχέδιο για την ειδική εκπαίδευση, το οποίο αναμένονταν να έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή, πρέπει να λειτουργήσει προς όφελος της εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία και της επαγγελματικής αποκατάστασης των εκπαιδευτικών με αναπηρία, και όχι ως προκρούστεια κλίνη της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία. Γι' αυτό, απαιτείται να αρθούν διατάξεις αποκλεισμού των εκπαιδευτικών με αναπηρία από τα ΚΕΔΔΥ και την παράλληλη στήριξη. Με το νέο νομοσχέδιο απαιτείται η αναβάθμιση της ποιότητας των εκπαιδευτικών υπηρεσιών στα άτομα με αναπηρία για να μην παραμείνουν οι παρίες της εκπαίδευσης και μετέπειτα της ίδιας της ζωής. Η μη προώθηση του νομοσχεδίου στη Βουλή και η σιγή που παρατηρείται για το εν λόγω θέμα δείχνει την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζεται η ειδική εκπαίδευση.

•Να ληφθούν μέτρα για την ασφαλή και δωρεάν μετακίνηση των μαθητών με αναπηρία από και προς τα σχολεία τους. Το θέμα αυτό που ταλαιπωρεί διαχρονικά τους μαθητές και τις οικογένειές τους έχει τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομική ζωή των οικογενειών τους.

•Να διασφαλιστούν οι πιστώσεις για την ειδική εκπαίδευση από τον τακτικό προϋπολογισμό. Η αναζήτηση χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ για τις προσλήψεις αναπληρωτών – ωρομίσθιων ή για την παράλληλη στήριξη δεν μπορεί να εγγυηθεί την ποιοτική παροχή εκπαίδευσης σε κανένα πολίτη της χώρας.

•Να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τους «αιώνιους φοιτητές» οι οποίοι αποδεδειγμένα για λόγους αναπηρίας και χρόνιας πάθησης έχουν καθυστερήσει την αποφοίτησή τους από το τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ στο οποίο φοιτούν, και να εξαιρεθούν φοιτητές με αναπηρία και χρόνια πάθηση από τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν. 4009/2011, υπό την προϋπόθεση ότι η αδυναμία παρακολούθησης των μαθημάτων τους και συμμετοχής τους στις φοιτητικές εξετάσεις των προηγούμενων περιόδων οφείλεται σε λόγους αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης τους.

•Να ισχύσει ένα δίκαιο σύστημα μετεγγραφών, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη του τις αντικειμενικές ανάγκες των φοιτητών με αναπηρία και εκείνων των φοιτητών που στην οικογένειά τους υπάρχει ένα τουλάχιστον μέλος με αναπηρία. Δυστυχώς, και όπως έχει αναγνωριστεί από τον πολιτικό κόσμο της χώρας, ειδικά οι φοιτητές που έχουν αδελφό με βαριά αναπηρία δεν έχουν έως και σήμερα ενταχθεί στο σύστημα μετεγγραφών. Διαχρονικά το σύστημα μετεγγραφών διέπεται από ρυθμίσεις που χρησιμοποιούν αδόκιμη και αναχρονιστική ορολογία για την αναπηρία και αποκλείουν σημαντικές κατηγορίες αναπηρίας και χρόνιας πάθησης (μεταμοσχευμένοι συμπαγών οργάνων, καρκινοπαθείς, θαλασσαιμικοί, αιμορροφιλικοί και πολλές άλλες κατηγορίες αναπηρίας και χρόνιας πάθησης).

•Να τροποποιηθεί επιτέλους το Π.Δ. 50/1996 με το οποίο καθορίζονται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια των μεταθέσεων ειδικών κατηγοριών, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικών με αναπηρία και εκπαιδευτικών –γονέων ατόμων με αναπηρία.

Το αναπηρικό κίνημα δεν ζητά τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που ορίζει η εθνική νομοθεσία και η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, όπως κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, για να εφαρμοστεί και μην μείνει, ως είθισται, κενή περιεχομένου. Τα θέματα της Ειδικής Εκπαίδευσης και Αγωγής είναι θέματα που αφορούν την παρούσα και μελλοντική ζωή παιδιών και νέων ανθρώπων. Είναι θέματα που αφορούν την εκπαιδευτική κοινωνική και οικονομική ζωή των ατόμων με αναπηρία ως μαθητών, ως γονιών και ως εκπαιδευτικών.