Ποτάμι Radio και δώρο μια κονκάρδα!

Με μία πρώτη έρευνα, ένα web radio μπορεί να το φτιάξει ο καθένας μας, αρκεί να έχει έναν αξιόπιστο υπολογιστή, ένα καλό site, ένα καλό μικρόφωνο, ανθρώπους πίσω από το μικρόφωνο και φυσικά ακροατές. Το κόστος για να στήσεις κάτι τέτοιο μπορεί να ξεκινήσει από 45 ευρώ και να φτάσει το χρόνο τα 1500 ή και παραπάνω (ως προς τη συντήρησή του) Εξαρτάται εσύ τι θέλεις και πως το θέλεις.

Όταν εσύ δεν είσαι μονάδα (φυσικό πρόσωπο) και είσαι Κόμμα, τότε τα ζητούμενα αλλάζουν.

Όταν είσαι Κόμμα, απαιτείς από το web radio σου πολλούς ακροατές, άρτιο streaming, καλή τεχνική υποστήριξη επί 24ωρου... Οπότε, τα πράγματα περιπλέκονται ως προς τα χρήματα που χρειάζεσαι για την ετήσια υποστήριξή σου. Σωστά;

Το Ποτάμι ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα του ότι θα κάνει web radio, ζητώντας τα χρήματα απ' όποιον... προαιρείται .

Στα χρήματα που ζητά είναι 4.800 ευρώ για τα μηχανήματα. Δηλαδή, Το Ποτάμι δεν έχει καλούς υπολογιστές για να στηρίξουν web radio; Ζητά επιπλέον 3.800 για το στούντιο (;) και τα υπόλοιπα 669 για τα έπιπλα (;).
Δηλαδή μιλάμε για κανονικό ραδιόφωνο και όχι web. Η μήπως όχι; Διότι με τις σύγχρονες πλατφόρμες που υπάρχουν, κάποιος με πολύ χαμηλό κόστος και με παραγωγούς που μπορούν να εκπέμπουν από διάφορα σημεία του πλανήτη, μπορεί να κάνει «παπάδες». Και με ένα ισχυρό ποσό ετησίως μπορεί να στηρίξει τεχνικά τους ακροατές που επιθυμεί.

Αλλά Το Ποτάμι αυτό θέλει;

«Ενισχύστε...»

Αν γνωρίζεις λίγο από τη διαδικασία, σε ξενίζει η κατανομή των δαπανών, αλλά δίνεις τόπο στη «ξινίλα», εφ΄ όσων βέβαια γνωρίζεις και πως παίζεται η... επικοινωνία.
Σε ξενίζει η διευκρίνηση στη διαδικτυακή αφίσα του Ποτάμι Radio: «Ενισχύστε τη δημιουργία του σταθμού μας...».

Με απλά λόγια υπάρχουν τα χρήματα για τον σταθμό, αλλά χρειάζεται; Ενίσχυση ζητά κάποιος όχι όταν του λείπουν τα πάντα και δεν μπορεί να πληρώσει τίποτα, αλλά όταν έχει να πληρώσει και του λείπει μέρος των εξόδων ή το κάνει καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους ώστε να προκαλέσει το γενικό... κοινωνικό «θυμικό».

Απ' ότι προκύπτει από το «εξοδολόγιο» που το ίδιο Το Ποτάμι έχει δημοσιεύσει στον ιστότοπο του, καταλαβαίνεις ότι ούτε τα έπιπλα τους περισσεύουν εκεί, αλλά τέλος πάντων.
Μήπως είναι κι αυτό ένα επικοινωνιακό τρικ για συζήτηση;

Και πες ότι δίνουμε χρήματα για να φτιαχτεί αυτό το περιβόητο ραδιόφωνο. Μετά θα πρέπει να ενισχύσουμε και τη συντήρηση του; Γιατί δεν αναφέρεται κάτι γι' αυτό; Για το σημαντικότερο, ίσως, κομμάτι λειτουργίας ενός web radio;
Ένα web radio πληρώνει ετησίως τις υπηρεσίες του. Πληρώνει στην ΑΕΠΙ για τα online δικαιώματα και πληρώνει όσους εργάζονται για να το συντηρήσουν και να το υποστηρίξουν. Δε βλέπουμε όμως να γίνεται λόγος πουθενά γι' αυτό.

Το streaming, οι τεχνικοί, οι παραγωγοί, οι δημοσιογράφοι, θα είναι όλοι εθελοντές; Αν ναι, τότε μιλάμε για το κορυφαίο Κίνημα Εθελοντισμού στη χώρα. Σε λίγους μόλις μήνες από την εμφάνισή του, κατάφερε να συσπειρώσει τους ανθρώπους να παράγουν ιδέες και δουλειά, δίχως να πληρώνονται. Αν το είχε πάρει χαμπάρι ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, θα είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα.
Αν, όμως, δεν είναι αυτό, τότε τι είναι;

Δωράκια...

Το μόνο που βλέπουμε και ίσως είναι και λυπηρό σε περιόδους κρίσης, ένα Κόμμα να ζητά χρήματα και να υπόσχεται «δωράκι» σε όποιον δώσει κάτι. Είναι μέρος του επικοινωνιακού plan οι τρεις κονκάρδες οικολογικές του Ποταμιού: 10 ευρώ; Είναι μέρος της λογικής που αναφέρει: εμείς τα κάνουμε όλα φανερά, το ότι αν προσφέρει κάποιος είκοσι ευρώ «κερδίζει» την τσάντα του συνεδρίου μαζί με μία κορδέλα διαπίστευσης;

Με 50 ευρώ, αναφέρει το site του Ποταμιού, κερδίζετε μπλουζάκι για εσάς την ή τον σύζυγο και το παιδί σας! Και, και, και με 100 ευρώ έχουμε και λέμε: «μπλουζάκια για τετραμελή οικογένεια (!) -το θαυμαστικό δεν το βάλαμε εμείς αλλά το Ποτάμι- με κονκάρδες, τσάντα, κορδέλες διαπίστευσης και προεκλογικές αφίσες». Η υποσημείωση κάτω από τη λίστα αναφέρει (και δεν καταλαβαίνουμε γιατί): «που πλέον έχουν συλλεκτική αξία».
Δηλαδή, 10 ευρώ και τρεις κονκάρδες για ν' αλλάξει ο κόσμος μας;

Ποτάμι Radio, Ποτάμι Σταύρος: παράλληλη πορεία;

Ας θυμηθούμε...

Τον Μάιο του 2014 κι ενώ είχαν προηγηθεί δύο περίπου γεμάτοι μήνες με εσωτερικές και κυρίως με «κατευθυνόμενες» θριαμβολογίες, ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια εμφάνισης του στην πρωινή εκπομπή του Mega Channel δηλώνει μεταξύ άλλων πως: «Αν τα ποσοστά του Ποταμιού είναι χαμηλά θα είναι μία ήττα και δεν θα συνεχίσω». Εκείνο το μήνα, μάλιστα, φαίνεται ότι είχε ξανασκεφθεί το θέμα των «συνεργασιών» με άλλα κόμματα, κάτι για το οποίο αρχικά ήταν ανένδοτος. Για τη σιγουριά του αυτή δεν έφταιγε μόνον το ιδιαίτερο «θυμικό» του αλλά και οι πρώτες δημοσκοπήσεις (εσωτερικές) που ανέβαζαν Το Ποτάμι σε διψήφιο... κάρο.

Ένα μήνα, όμως, νωρίτερα έκανε σαφές ότι αν Το Ποτάμι δεν πάρει διψήφιο ποσοστό -όπως προβλεπόταν τότε- και αν δεν κατάφερνε να είναι η τρίτη δύναμη στις ευρωεκλογές, θα υπήρχε θέμα. Γιατί; Διότι κατά τον Σταύρο, τον πρόεδρο ή εκπρόσωπο ή απλά Σταύρο του κόμματος που λέγεται το Ποτάμι, με 3 και 5% «πας σπίτι σου». Αυτό, για να είμαστε ειλικρινείς, το επανέλαβε σε διακαναλική συνέντευξη προς τα τέλη Μαϊου: «Αν πάρουμε ποσοστό 5% θα πάμε στα σπίτια μας». Και: «Θέλουμε Το Ποτάμι τρίτη δύναμη».

«Ο άνθρωπος δε θέλει και πολύ να την ψωνίσει»

Από πολύ παλιά ο λαός σοφά περιέγραφε πως «ο άνθρωπος δε θέλει και πολύ να την ψωνίσει». Αλλά ο Σταύρος δεν είναι τέτοιος άνθρωπος ή για να κυριολεκτικούμε, όπως συνηγορούν και οι πληροφορίες που έχουμε, ακόμη και να ήταν -που είναι- δεν θα επέτρεπε να βγει κάτι τέτοιο προς τα έξω διότι ως ισχυρός μιντιακός παίκτης γνωρίζει καλά τους όρους της επικοινωνίας και προπάντων κάτι άλλο που επίσης λέει ο λαός: «Απ' τα ψηλά στα χαμηλά». Ο ίδιος γνωρίζει από πρώτο χέρι, πόσο σύντομη μπορεί να αποδειχθεί αυτή η «διαδρομή». Είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω.

Βέβαια, κάποιες στιγμές του ξέφευγε το όριο που έθετε. Όπως τότε που έδωσε την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή της Σοφίας Παπαϊωάννου «360 μοίρες» του Alpha. Τότε ειχε ξεπηδήσει από μέσα του η ορμή να είναι ο πολιτικός άντρας που θα φέρει τούμπα την Ελλάδα. Είχε δηλώσει: «Θέλουμε κάτι καινούργιο. Και φάνηκε ότι αυτό ήθελε και ο κόσμος. Ότι αν μιλήσεις τώρα με τους δημοσκόπους σοβαρά, θα σου πουν ότι μόλις ανακοινώθηκε αυτό το πράγμα, τέτοιο ενδιαφέρον για την πολιτική είχε πάρα πολλά χρόνια να υπάρξει στη χώρα».

Κυρίως από κείνη τη συνέντευξη -είχε προηγηθεί των ευρωεκλογών- άρχισαν να διαφαίνονται οι αδυναμίες. Την αλαζονεία ακόμη και την κρυφή, κανείς δεν τη θέλει...
Όπως και να' χει, σε έναν άνθρωπο και δη πολιτικό είναι δεδομένες και εξηγήσιμες ακόμη και οι πλέον ακραίες εξάψεις φιλοδοξίας ή μη ρεαλιστικές σκέψεις.

Οι ευρωεκλογές έγιναν και τρίτο κόμμα αναδείχθηκε η Χρυσή Αυγή με 9,41%. Τέταρτο κόμμα η Ελιά με 8,04% και Το Ποτάμι πέμπτο -τελικά- κόμμα με 6,59%. Δηλαδή, ένα «τσικ» πιο πάνω από το 5% που δεν ήθελε κανείς...
Αφού «κάθισαν» τα αποτελέσματα ο Σταύρος Θεοδωράκης, μεταξύ άλλων πάντα, στις δηλώσεις που έκανε στα κανάλια θυμήθηκε (όλως τυχαία) πως: «Σας θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες ευρωεκλογές πήρε ένα ποσοστό λιγότερο από 5% και σήμερα διεκδικεί την κυβέρνηση». Δηλαδή, τι ήθελε να πει;

Φυσικά μετά από εκείνα τα αποτελέσματα κανείς δεν «πήγε σπίτι του», κατά την προσφιλή προεκλογική φράση του Προέδρου, εκτός αν εξαιρέσουμε τον Νίκο Δήμου τον οποίον και ξέβρασε προεκλογικά Το Ποτάμι στην ακτή και κάποια άλλα στελέχη που έφυγαν τους μήνες που ακολούθησαν χωρίς τυμπανοκρουσίες για διαφορετικούς ή τελικά για τον ίδιο λόγο ο καθένας. Η ιστορία θα τα γράψει όλα...

Εκτοτε ακολουθεί μία μάλλον σαστισμένη και άτσαλη περίοδος για τον πρόεδρο του κόμματος και τα στελέχη του, όπως τουλάχιστον καταγράφεται από την επικαιρότητα της εποχής.

Το κάμπινγκ που δεν έγινε ποτέ...

Προς τα τέλη Μαΐου ανακοινώνεται στα media ότι επέρχεται το ιδρυτικό συνέδριο του Κόμματος σε κάμπινγκ στη Θράκη. Είχε οριστεί για το τελευταίο σαββατοκύριακο του Ιουνίου. Πριν καν, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, γίνει ζύμωση της ιδέας μεταξύ των στελεχών και των ανθρώπων που στηρίζουν ενεργά το κόμμα, η ιδέα πρόκαμε και δραπέτευσε στα media. Φυσικά αυτό δεν έγινε κατά λάθος. Επίσης προσφιλής τακτική του κόμματος πρώτα να ανακοινώνει τις αποφάσεις στα media και μετά να τις συζητά με τους ανθρώπους του.
Το Συνέδριο δεν έγινε παρά το γεγονός ότι με το θέμα είχαν ασχοληθεί και οι New York Times. Ατυχής στιγμή -ίσως- για τους NYT, αλλά σίγουρα για Το Ποτάμι. Ηταν μεγαλεπίβολα και τα σχέδια. «Οσοι παρεβρεθούν θα μείνουν σε σκηνές και τουλάχιστον ένα 30% των αντιπροσώπων θα πρέπει να είναι γυναίκες», διαβάζουμε στο σχετικό δελτίου τύπου του κόμματος στο οποίο γίνεται αναφορά στο δημοσίευμα των NYT (30 Μαίου 2014). Τελικά το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου με ένα ακόμη ατυχές επικοινωνιακό τέχνασμα του κόμματος να σκάει χωρίς θόρυβο και να εξαφανίζεται στον αέρα. «Επιλέξαμε το Λαύριο για να τονίσουμε το "αύριο"», δήλωνε τότε ο Σταύρος Θεοδωράκης προκαλώντας στους περισσότερους ένα ελαφρύ μειδίαμα.

Ίσως η πορεία του Ποταμιού να θυμίζει και λίγο την πορεία του προέδρου του. Ο Σταύρος ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1984 από το ραδιόφωνο. Από το ραδιόφωνο -web πια- θέλει να κάνει μία νέα αρχή -ως φαίνεται- το Ποτάμι. Έχει ανάγκη τη ζύμωση, την επικοινωνία, την επαφή. Από αυτό που του λείπει. Μετά ο Στ. Θεοδωράκης συνέχισε όπως αναφέρει το βιογραφικό του «με την αριστερή Πρώτη και όταν αυτή έκλεισε πήγε στη Συντηρητική Μεσημβρινή». Φυσικά έχει εργαστεί και στον 902, το ραδιόφωνο της «σκληρής» αριστεράς.

Θα είναι Το Ποτάμι «902» ή θα μοιάζει στα πιο σκληρά του με τον «ΣΚΑΙ»; Η δε θα είναι τίποτε άλλο από αυτά, παρά ένα κομματικό εξάνθημα της εποχής ή μία φευγαλέα έκφραση ανάγκης του διαφορετικού που ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη;

Πάντως, η ραδιοφωνική πορεία ενός Κόμματος, ενός νέου Κόμματος που ευαγγελίζεται την κατάρρευση του παλιού δεν κάνει έναρξη με χαζοχαρούμενα τσιτάτα: «Κατέθεσε ότι ποσό θέλεις εδώ και εμείς για να σ' ευχαριστήσουμε, έχουμε κάτι για σένα».

Θυμίζει στην κακή της εκδοχή τη δεκαετία του '90 με τα τηλεπαιχνίδια της «κουρτίνας» και τον «Κύριο Ζονγκ».

ΥΓ: Τελικά δεν είναι τυχαίο που η διαδικτυακή αφίσα για το web radio είναι σε στιλ vintage... To vintage σε αντικείμενα έχει πέραση σε εποχές κρίσης. Αλλά το vintage στη σκέψη προβληματίζει...

Πάντως εμείς ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο αυτό εγχείρημα του Κόμματος με λιγότερες ατυχείς στιγμές.