ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ: Πήραν απολυτήριο δημοτικού στα... 92 τους χρόνια (pics)!

11 τρόφιμοι του Πτωχοκομείου Ηρακλείου των Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού, σε ηλικίες 63 έως 92 ετών, δεν δίστασαν να γίνουν και πάλι μαθητές, επιτυγχάνοντας ότι δεν κατάφεραν ως παιδιά: Να αποκτήσουν Απολυτήριο Δημοτικού.

Ανδρεάτου: Θέλαμε να τους ενθαρρύνουμε

«Δημιουργήσαμε μία Ομάδα ενίσχυσης μνήμης όπου διαπιστώσαμε ότι πολλοί γέροντες είχαν καημό να πάρουν το Απολυτήριο. Θελήσαμε να τους ενθαρρύνουμε και να αναπτύξουμε την αυτοεκτίμησή τους με τη μάθηση. Διδάχτηκαν και έδωσαν εξετάσεις μέσω της Δ/νσης Α/θμιας Εκπ/σης στο Ανωγιανό Σχολείο, πριν δύο χρόνια. Ήταν όλοι επιτυχόντες και πανευτυχείς. Στόχος μας είναι να ενεργοποιούμε τους γέροντες» λέει η κοινωνική λειτουργός Πτωχοκομείου Κατερίνα Ανδρεάτου και συνεχίζει «και το κίνητρό τους είναι να περνάνε καλά. Έτσι στο Πτωχοκομείο λειτουργούν διάφορες Ομάδες με τη συμμετοχή αρκετών εθελοντών που μας συνδράμουν ώστε οι ηλικιωμένοι να παίρνουν μηνύματα όπως για την δια βίου μάθηση, το νόημα της ζωής, την βελτίωση της συναισθηματικής τους κατάστασης, τη μείωση της κατάθλιψης, κ.α». Ας σημειωθεί ότι οι τρόφιμοι του Πτωχοκομείου έρχονται σε επαφή και με την σύγχρονη τεχνολογία για την οποία αρχικά εμφανίστηκαν μάλλον δύσπιστοι.

Συγκλονίζουν οι ιστορίες τους

Διαβάζοντας τις ιστορίες των «μεγαλομαθητών» μοιραία κανείς συγκρίνει τη σημερινή νεολαία με τη νεολαία εκείνης της εποχής όπου υπήρχε δίψα για μάθηση αλλά οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές σε αντίθεση βεβαίως με την εποχή που διανύουμε.

Ο κ. Παντελής Τσαγκαρουλάκης, 66 ετών, από το Καστέλι Μεσσαράς πήγε μέχρι την Γ’ τάξη. «Ο πατέρας μου με έστελνε στα πρόβατα και έτσι δεν μπόρεσα να τελειώσω το Δημοτικό. Τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Εδώ μου είπαν να με γράψουν να πάρω το Απολυτήριο και έτσι συμμετείχα. Δεν μου χρειάζεται άμεσα αλλά ποτέ δεν ξέρεις» λέει ο ίδιος στο cretalive.gr και την Ελένη Βακεθιανάκη.

Από το Δραπέτι Μονοφατσίου, ο 66χρονος Εμμανουήλ Καλογεράκης άρχισε και αυτός το Δημοτικό αλλά όπως λέει «ήταν τα χωράφια, οι δουλειές, δεν υπήρχαν περιθώρια. Εδώ στο Πτωχοκομείο μπήκα στις Ομάδες που υπάρχουν και αποφάσισα να πάρω το Απολυτήριο».

Ενενήντα τεσσάρων ετών σήμερα η κα. Ειρήνη Μαυρογιαννάκη, από τις Γωνιές Μαλεβυζίου, πήγε στο Δημοτικό Σχολείο ένα-δυο χρόνια. «Μετά» όπως αφηγείται «με πήρε ο μπαμπάς μου, που είχε δυο κατσίκες, να τις προσέχω. Τότε δεν υπήρχε καιρός για σχολείο, υπήρχε πείνα. Εγώ κρατούσα κι ένα τσουραδάκι να μαζεύω χορταράκια να τα πηγαίνω στη μάνα μου να μου τα ψήσει. Άλλη εποχή, πολύ δυσκολία».

Μια εβδομάδα πήγε στο σχολείο ο κ. Νίκος Φουντουλάκης 78 ετών, από το Αμάρι Ρεθύμνου, οπότε και η «σταδιοδρομία» του ως μαθητή έληξε πρόωρα και άδοξα. «Όλοι στην τάξη κάναμε μια μέρα μια αταξάδα και μας έδειρε ο δάσκαλος καλά καλά. Εγώ φοβήθηκα και δεν ξαναπήγα. Έτσι δεν έμαθα τίποτα γράμματα. Δούλεψα αγρότης, ήτανε κακές εποχές. Ήθελα όμως να τελειώσω το σχολείο γιατί τα εγγονάκια μου μού λένε «παππού έχω χαρτί». Εγώ δεν έχω γι’ αυτό και μπήκα στην Ομάδα και είπα ότι θα καθίσω όπως και να ΄χει να μάθω».

Τους ευχαριστούμε που υπάρχουν και μας δίνουν μαθήματα ζωής! Μπράβο τους!

Διαβάστε επίσης:

Τρίκαλα: Το ξύλινο ποδήλατο που «σαρώνει» στα social media (pics)!

Hurriyet: «Η Αμφίπολη εκδικείται τους Έλληνες που περίμεναν να βρουν τον Μέγα Αλέξανδρο»

Γιορτάζει η Κύπρος: 54 χρόνια ανεξαρτησίας – Πώς φτάσαμε στο σήμερα

0103

0203

0303