Θ. Κατσούλης: «Όλοι είδαν να λιντσάρουν τον αδερφό μου»

«Όλοι είδαν να λιντσάρουν τον αδερφό μου. Έχουν την ευκαιρία ακόμη να κάνουν ό,τι μπορούν»... Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Θ. Κατσούλη, αδερφού του αδικοχαμένου οπαδού του Εθνικού Πειραιώς στο γήπεδο του Ηροδότου, σε ραδιοφωνική συνέντευξη «Στο Κόκκινο 105,5».
5'

Αναλυτικά, όσα είπε:

«Συνεχίζεται το σίριαλ. Επικοινωνήσαμε σήμερα με τον ιατροδικαστή, μας είπε πως δεν είχε καμία επικοινωνία με οποιονδήποτε δημοσιογράφο ή γιατρό του Βενιζελείου και η ιατροδικαστική έκθεση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Ουδέποτε μείναμε στο οτιδήποτε είπαν οι γιατροί εκεί, αν είχε κακώσεις. Το περιστατικό έγινε μπροστά σε 1.500 ανθρώπους. Ολοι είδαν να λιντσάρουν τον αδελφό μου 10-15 πενήντα άνθρωποι και συνεπώς αυτό είναι το νούμερο ένα στοιχείο. Τώρα εάν η ιατροδικαστική έκθεση δείξει ότι δεν έχει κακώσεις στο κεφάλι δε λέει και πολλά πράγματα αυτό, λέει πιο πολύ για τους γιατρούς του Βενιζελείου. Η ουσία είναι πως 1.500 άνθρωποι είδαν να λιντσάρουν τον αδελφό μου».

Για το ένταλμα σύλληψης δύο ακόμη ατόμων που καταζητούνται: «Ο ένας από τους συλληφθέντες δήλωσε πως ‘όλοι μαζί το κάναμε κι εγώ θα την πληρώσω’ κάτι που θεωρώ πολύ πιθανό και έχω να πω πως συνήθως σε αυτά τα περιστατικά συλλαμβάνουν τους δεύτερους ρόλους, οι πρώτοι ‘ρόλοι’ το κάνουν γιατί ξέρουν κατά βάθος πως κάπου κάποιος θα τους καλύψει και θα τους ξελασπώσει».

Για την ονομασία μέρους της εξέδρας του Ηρόδοτου σε «Κώστας Κατσούλης»: «Εφόσον τρέχει ακόμη το ποινικό μέρος της υπόθεσης είναι λίγο άκυρο να αρχίσουμε να τιμάμε τον νεκρό. Ας βρούμε αυτούς που το κάνανε όλους και μετά θα χει την ευκαιρία του ο καθένας να τιμήσει τον Κώστα όπως επιθυμεί. Αλλά εφόσον τρέχει το ποινικό μέρος είναι και λίγο η μπάλα στην εξέδρα. Εχουν την ευκαιρία ακόμη να κάνουν ό,τι μπορούν (σ.σ στον Ηρόδοτο)».

Για τον Κώστα: «Η πράξη του να τρέξει να υπερασπιστεί κάποιον άμαχο πληθυσμό που είχε μείνει στη γωνία στο πέταλο, δεν ήταν κάτι περίεργο για μένα, αυτό έκανε μια ζωή, Εθνικός ήταν γιατί ήθελε να υποστηρίζει μια μικρή πλην τίμια ομάδα… Αυτό που αφήνει μια ευχάριστη σκέψη είναι ότι είναι ωραία να ακολουθείς μια ομάδα σε εκδρομές, είναι κάτι ωραίο που πρέπει η κοινωνία να το διαφυλάξει και όχι να πούμε πως απαγορεύονται οι μετακινήσεις ή φέρτε 1.200 κάμερες και τον στρατό να μας φυλάει, οι ίδιοι οι οπαδοί θα πρέπει να λένε στις αντίπαλες ομάδες ‘ελάτε και εμείς εγγυόμαστε για την ασφάλειά σας’.

Δυστυχώς οι μικρές ομάδες αντιγράφουν τις μεγάλες και εφόσον βλέπουν ότι οι μεγάλες διατηρούν κάποιους στρατούς οργανωμένων οπαδών που βασικά δεν πάνε με κίνδυνο της ελευθερίας τους να τραβήξουν μαχαίρι ή σιδερογροθιά πάνε γιατί ξέρουν πως από πίσω υπάρχει κάποιος να τους ξελασπώσει. Οσοι τα κάνουν αυτά δεν είναι γιατί είναι πολύ άντρες, ξέρουν πως από πίσω έχουν κάποιον που θα τους βγάλει και θα το θάψει το θέμα».

Για το εάν υπάρχει περίπτωση να είχε γίνει στόχος και εξαιτίας της αντιφασιστικής και κοινωνικής του δράσης: «Είναι μια πιθανότητα, εγώ όμως δεν είμαι η αστυνομία να 'χω στοιχεία και να κάνω την δουλειά της αστυνομίας αλλά είναι μία πιθανότητα. Κάποιος μπορεί να χε πάρει τηλέφωνο και να είπε ‘κοιτάξτε στους Εθνικούς είναι και αυτός’. Το ένστικτό μου δεν μου λέει κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι τον έφαγε ο τοπικισμός τον Κώστα. Δεν είναι ο φασισμός και η Χρυσή Αυγή το τελικό στάδιο, υπάρχουν και άλλες μορφές φασισμού, ο τοπικισμός ας πούμε μπορεί να ενώσει άτομα διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων κάτω από την σημαία της ομάδας, της πόλης, του τόπου.

Υπάρχει και τοπικισμός που για μένα είναι κάτι πολύ χειρότερο, ο τοπικισμός του ‘οποιος έρθει στον τόπο μας δεν κάνει ούτε να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και όποιος κι αν το κάνει μετά θα κοιτάξουμε να τον καλύψουμε και πάνω απ όλα να μην δυσφημιστεί η περιοχή μας’. Δεν έχουμε πει τίποτα για την Αλικαρνασσό, οι ίδιοι μας λένε ‘να μην δυσφημιστεί η περιοχή μας. Τελικά ας καταλάβουν και τα μέσα της Κρήτης πως πρέπει κάπου να καθαρίζουμε τα του οίκου μας».

Για το φιλικό Εργοτέλη – Πλατανιά στη μνήμη του Κώστα Κατσούλη: «Εχει συμβολικό χαρακτήρα, καλό είναι και αυτό από το τίποτα. Αλλά θα αλλάξει η κατάσταση όταν θα μπορεί να πηγαίνει στον Ηρόδοτο μία ξένη ομάδα και να νιώθει πως όντως δεν θα της έρθουν από το πάνω διάζωμα με αλεξίπτωτα και με μαχαίρια κομάντος να την σκοτώσουν.

Το θέμα θα το λύσει η ίδια η κοινωνία, οι ίδιοι οι οπαδοί όταν καταλάβουν πως αύριο μπορεί να είναι αυτοί στη θέση του Κώστα και να λένε μετά στις ειδήσεις εάν είχαν κακώσεις στο κεφάλι ή παθολογικά αίτια, είναι στο χέρι κυρίως των οπαδών γιατί αυτοί είναι τα εκτελεστικά όργανα. Να δουν ότι σφάζονται μεταξύ τους ενώ οι από πάνω δεν θα νοιαστούν και ιδιαίτερα. Θα πουν ‘ο τυχαίος θάνατος ενός χούλιγκαν’. Να σκεφτούν αν αξίζει για την ομάδα να βάζουν κάτω δέκα έναν και να τον πατάνε στο κεφάλι».