Περιβαλλοντική «ανησυχία» στις Κορυσχάδες Καρπενησίου

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της ανεξάρτητης Αρχής, πολίτες προσέφυγαν στον Συνήγορο, από το 2009, αναφέροντας ότι στην περιοχή Μεγάλη Βρύση Κορυσχάδων του δήμου Καρπενησίου, η οποία κατά την εκτίμησή τους είχε δασικό χαρακτήρα, πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες και παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο ιδιοκτησίας, που είχαν ως αποτέλεσμα να καταστραφεί η πηγή που ύδρευε το χωριό.

Ο Συνήγορος, λόγω της σοβαρότητας του θέματος, πραγματοποίησε αυτοψία στην περιοχή και συμμετείχε σε σύσκεψη µε τους αρμόδιους φορείς. Η Διεύθυνση Υδάτων (που ανήκε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και που αποτελεί πλέον υπηρεσία της αντίστοιχης Αποκεντρωμένης Διοίκησης) ανταποκρίθηκε άμεσα και ουσιαστικά, ήδη από το 2010, στη διερεύνηση της υπόθεσης από τον Συνήγορο. Διατύπωσε μάλιστα την άποψη ότι ο πιθανότερος λόγος που οδήγησε στη μείωση της παροχής του νερού και στην καταστροφή της πηγής ήταν η διενέργεια εκσκαφών βάθους και άλλων εργασιών στη συγκεκριμένη τοποθεσία.

Το 2012, η ανεξάρτητη Αρχή ενημέρωσε εγγράφως τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, τονίζοντας ότι ναι µεν είχαν εκδοθεί οι απαιτούμενες πράξεις χαρακτηρισμού της περιοχής ως µη δασικής από το Δασαρχείο, πριν από την έκδοση της οικοδομικής άδειας, ωστόσο αυτό είχε γίνει µε τη χρήση αμφισβητούμενης μεθοδολογίας, βάσει διατάξεων των οποίων το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε αποφασίσει την αναστολή εφαρμογής, και των οποίων η συνταγματικότητα επρόκειτο να κριθεί στην Ολομέλεια.

Σημειώνεται δε ότι η συγκεκριμένη ιδιοκτησία είχε δημιουργηθεί από την ένωση μικρότερων τμημάτων γης, των οποίων το ιδιωτικό ή δημόσιο ιδιοκτησιακό καθεστώς ήταν ασαφές. Ο Συνήγορος επισήμανε σχετικά ότι καμία υπηρεσία δεν φαινόταν να έχει ελέγξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και την πραγματική έκταση της ιδιοκτησίας.

Ειδικά για το θέμα της πηγής, η Αρχή εκτίμησε ότι υπήρξε αδράνεια της Υπηρεσίας Δόμησης Καρπενησίου (Υ∆ΟΜ), η οποία είχε ενημερωθεί για τον κίνδυνο καταστροφής της πηγής από την έναρξη σχεδόν των εργασιών. Η Υ∆ΟΜ ανέφερε ότι δεν γνώριζε για τις πιθανές επιπτώσεις των οικοδομικών εργασιών στα υπόγεια ύδατα και πραγματοποίησε αυτοψία στην περιοχή, αφού είχαν ολοκληρωθεί οι σχετικές εργασίες.

Ο Συνήγορος υπογράμμισε ότι η εν λόγω υπηρεσία δεν λειτούργησε υπό το πρίσμα της προληπτικής προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, αλλά κωλυσιέργησε, ζητώντας μελέτες και αποδείξεις από τους πολίτες και τις άλλες υπηρεσίες του Δήμου, µε αποτέλεσμα τη δημιουργία µη αναστρέψιμης βλάβης.

Σημειώνεται δε από την ανεξάρτητη Αρχή ότι στην έκθεση ελέγχου το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα.

Τέλος, ο Συνήγορος του Πολίτη συνέχισε να παρακολουθεί τις ενέργειες των υπηρεσιών, και στις αρχές του 2014 ενημερώθηκε ότι η αρμόδια υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας επέβαλε πρόστιμο 1.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του ακινήτου, για παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των διατάξεων περί χρήσης νερού, ενώ το Δασαρχείο Καρπενησίου, το οποίο ανταποκρίθηκε με μεγάλη καθυστέρηση στα έγγραφα του Συνηγόρου, πρόσφατα υποστήριξε, παρόλα αυτά, την ορθότητα των πράξεων χαρακτηρισμού της έκτασης ως μη δασικής, ενώ με απόφασή της η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικούς τους νόμους 3208/2003 και 3147/2003, ως προς τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης, τονίζει ο Συνήγορος του Πολίτη.