Η Ελλάδα «σκοτώνει» τα παιδιά της. Αν είναι φτωχά...
Ακραία φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ιδρυματοποίηση, παιδική εκμετάλλευση. Σκληρές λέξεις που όμως περιγράφουν την πραγματικότητα πολλών παιδιών στην Ελλάδα της κρίσης.
Και το κράτος δε θέλει να ξέρει τι συμβαίνει...
Ερχονται ακόμα χειρότερες ημέρες για τα παιδιά στην Ελλάδα; Από ό,τι φαίνεται ναι. «Αυτή τη στιγμή, πραγματικά, είναι απειλητικό το γεγονός ότι η παιδική φτώχεια διογκώνεται στη χώρα μας. Φαίνεται να φτάνει στο 40% ο αριθμός των παιδιών που απειλούνται από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό» αποκάλυψε στην ενημέρωση που έκανε ο Συνήγορος του Παιδιού Γιώργος Μόσχος στην Επιτροπή Ισότητας της Βουλής.
Ο πρόεδρος της Unicef Λάμπρος Κανελλόπουλος ο οποίος επίσης κλήθηκε στην Επιτροπή, επισήμανε τον κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά στην Ελλάδα. Οπως δήλωσε στο Νewsbomb: «δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την κατάσταση. Ομως είναι κάτι που το ξέρουμε όλοι. Αυτή τη στιγμή μιλάμε για τουλάχιστον 650.000 παιδιά που ζουν σε ακραία φτώχεια, ξέρουμε ότι τουλάχιστον 50.000 εργάζονται παράνομα και γνωρίζουμε πως δημιουργούνται αδιέξοδα που ανοίγουν το δρόμο για παραβατικές συμπεριφορές».
Ο κ. Κανελλόπουλος θεωρεί απαραίτητη τη δημιουργία Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Προστασία των Δικαιωμάτων των παιδιών στην Ελλάδα. Στη συνάντησή του με την Επιτροπή πρότεινε τη σύνταξη σχεδίου νόμου για τη δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής που θα αναλάβει την αξιολόγηση του φαινομένου καταρχήν και στη συνέχεια θα το αντιμετωπίσει.
Οπως ανέφερε στο Νewsbomb: «βασική προϋπόθεση είναι να δημιουργηθεί ειδικός κωδικός στον προϋπολογισμό που να αφορά την προστασία των παιδιών. Αυτή είναι άλλωστε η διεθνής πρακτική για τις χώρες που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Παιδιών».
Ο κ. Μόσχος από την πλευρά του, μιλώντας στην Επιτροπή ανέφερε πως 2.500 έως 3.000 παιδιά είναι αυτή τη στιγμή σε ιδρύματα, ενώ επισήμανε πως δεν εμβολιάζονται όλα τα παιδιά στη χώρα μας «γιατί δεν διατίθενται δωρεάν εμβόλια».
Από την πλευρά του ο κ. Κανελλόπουλος σημειώνει ότι η ενδοοικογενειακή βία αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς, χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία επίσημα. Σε γενικές γραμμές, είπε, δεν υπάρχει τρόπος διασταύρωσης στοιχείων με αποτέλεσμα ο καθένας να λέει ό,τι θέλει. Το ζήτημα των παιδιών γίνεται θέμα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης χωρίς όμως να γίνεται κάτι επί της ουσίας, όπως άφησε να εννοηθεί.