Ο φράχτης, ο Σαμαράς και η ιστορία της μικρής Τάλα από τη Συρία
Της Γεωργίας Λινάρδου
Η ιστορία της μικρής από τη Συρία που διέσχισε τον Έβρο κολυμπώντας με τον πατέρα της, ο οποίος στη συνέχεια απεβίωσε, έσπασε... καρδιές στο Πανελλήνιο. Βεβαίως, ο Αντώνης Σαμαράς δεν βρήκε ούτε μια λέξη να ψελλίσει για το δράμα αυτού του παιδιού... Ασχολήθηκε μόνο με το φράχτη...
Παρόλα αυτά, συγκινητικό είναι το ενδιαφέρον ανθρώπων απ' όλη την Ελλάδα που θέλουν να πάρουν στο σπίτι τους και να μεγαλώσουν τη μικρή Τάλα.
Το τετράχρονο κοριτσάκι εντοπίστηκε από έναν 50χρονο αγρότη να τρέμει από το κρύο. Δε μιλά Ελληνικά. Μόνον του έδειξε με το χέρι της το σημείο όπου βρισκόταν ο πατέρας της. Το κορίτσι φιλοξενείται πια σε ένα από τα σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού στη Θεσσαλονίκη.
Πρόσφυγες από τη Συρία. Λίγο μετά το πέρασμα από τον Έβρο ο πατέρας του παιδιού δεν άντεξε και έσβησε. Απέμεινε το παιδί να κλαίει πάνω από το πτώμα του γύρω στις δέκα ώρες, σύμφωνα με την αστυνομία. Λουφαγμένο. Αν δεν την είχε δει ο 50χρονος αγρότης Γιώργος Λυμπερακάκης σε απόσταση αναπνοής από το χωριό Θούριο στην Ορεστιάδα, η μικρούλα ίσως και να μη ζούσε.
Αφού μεταφέρθηκε για τις πρώτες βοήθειες στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο», πλέον βρίσκεται στο Χαμόγελο του Παιδιού στη Θεσσαλονίκη. Και είναι συγκινητικό το ενδιαφέρον απλών ανθρώπων που παίρνουν τηλέφωνο και ζητούν να βοηθήσουν, ακόμη και να υιοθετήσουν τη μικρή Τάλα.
Συνομιλώντας με ανθρώπους του Χαμόγελου του Παιδιού, πληροφορηθήκαμε ότι δειλά δειλά το παιδί έχει αρχίσει να επικοινωνεί μέσω διερμηνέα, στην αρχή και με πολύ έντονο το σοκ των όσων έζησε, μόνον το όνομα του μπόρεσε να ψελλίσει: Τάλα.
«Είναι ένα πολύ ζωηρό και χαρούμενο παιδί», επισημαίνει ο Γ. Παναγιωτόπουλος υπεύθυνος επικοινωνίας της Οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη. Ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες από την αστυνομία και τους αρμόδιους φορείς, ώστε να εντοπιστεί κάποιο μέλος της οικογένειες της Τάλα από τη Συρία που βρίσκεται εκτός ή εντός Ελλάδος. Μια διαδικασία εξαιρετικά δύσκολη.
Τι θα γίνει αυτό το κοριτσάκι;
Δύσκολο να το απαντήσει κάποιος.
Πάντως, δεν είναι λίγοι οι συνάνθρωποί μας οι οποίοι προσφέρονται να δώσουν μια αγκαλιά σ' αυτό το παιδί. Και άλλοι κυριολεκτικά απευθύνουν έκκληση να βοηθήσουν, όπως μια νεαρή κοπέλα η οποία γράφει:
«Παιδιά ξέρετε πόσες οικογένειες μπορούν να δώσουν αγάπη,στέγη,τροφή κτλ σε αυτά τα παιδιά; Δεν ξέρω γιατί υπάρχει αυτή η γραφειοκρατία; ΣΤΕΙΛΕ έναν κοινωνικό λειτουργό, έναν ψυχολόγο... δες τις συνθήκες διαβίωσης και προχώρησε στην υιοθεσία. Σ' έναν μήνα να 'χουν γίνει όλα!! Υπάρχουν παιδιά στα ιδρύματα και πάρα πολλές οικογένειες που θέλουν να βοηθήσουν και δεν μπορούν.
Εγώ πάντως και χωρίς χαρτιά την παίρνω... ας έρχονται να ελέγχουν. Έχω απίστευτη αγάπη να της δώσω,μια ζωή άνετη(όχι πολυτέλειες) και μια οικογένεια που θα την προστατεύει πάντα. Και το ξαναλέω σαν και μένα υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι.... ας κάνουν κάτι επιτέλους οι ανώτεροι...».
Οι δύο όψεις της Ελλάδας: Άλλοι με φράχτες κι άλλοι με αγκαλιές...
Διαβάστε επίσης: