Τραγωδία στη Χαλκίδα: Συγκλονίζει το σημείωμα αυτοκτονίας της 63χρονης γυναίκας
Οικογενειακή τραγωδία εκτυλίχθηκε χθες το πρωί της Τετάρτης (25/02) στην πόλη της Χαλκίδας με τη διπλή αυτοκτονία μιας 63χρονης γυναίκας μαζί με τον 27χρονο γιο της που βούτηξαν στο κενό από τον 5ο όροφο πολυκατοικίας, με αποτέλεσμα να βρουν και οι δυο τραγικό θάνατο.
Τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας είναι τελικά οικονομικοί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του eviazoom.gr, ο Γολγοθάς της 63χρονης ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2011, όταν η επιτροπή του ΙΚΑ εξέτασε την περίπτωσή της και έκοψε την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε για λόγους υγείας.
Τα τρία τελευταία χρόνια αγωνίζονταν δικαστικά να την ανακτήσει, ωστόσο ήρθε αντιμέτωπη με μια τελεσίδικη δικαστική απόφαση που την οδήγησε στην απελπισία.
Μαζί με τον 27χρονο γιο της διέμεναν στην οδό Σαμαρτζή, όπου αδυνατούσαν να πληρώσουν το νοίκι του σπιτιού.
Σύμφωνα με πληροφορίες λίγη ώρα μετά την οικογενειακή τραγωδία, οι αστυνομικοί έψαξαν το σπίτι και βρήκαν ένα ιδιόχειρο σημείωμα της 63χρονης που προανήγγειλε την αυτοκτονία, στο οποίο κατηγορεί το ΙΚΑ και τη δικαιοσύνη.
Η τραγική γυναίκα από τη Χαλκίδα όπως φαίνεται μετά τις αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ήταν στα όρια της απελπισίας. Ένα περιστατικό που αποκαλύπτει το eviakosmos.gr, η δημοσιογράφος Έφη Ντίνη μαρτυρά την τραγική κατάσταση που αντιμετώπιζε αυτή η γυναίκα και η οποία δεν άντεξε άλλο αυτήν την κατάσταση που βίωνε, βλέποντας την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε να «ψαλιδίζεται».
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η δημοσιογράφος σε μία συνάντηση που είχαν όταν η ίδια η 63χρονη είχε αποφασίσει να την επισκεφτεί και να συζητήσουν το πρόβλημά που αντιμετώπιζε, η τραγική μητέρα που αυτοκτόνησε με τον γιο της είχε προειδοποιήσει ότι θα βουτήξει στο κενό!
Διαβάστε πώς περιγράφει το περιστατικό η δημοσιογράφος:
«Τον περασμένο Σεπτέμβριο με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στο ΡΑΔΙΟ ΕΥΡΙΠΟΣ 90FM. "Δεν έχω πού να πάω δεν ξέρω ποιος μπορεί να με βοηθήσει", μου είπε. Έκατσε και μου εξήγησε τα όσα περνούσε μαζί με άλλους ανθρώπους που ανεβαίνουν τον ίδιο Γολγοθά για τα αυτονόητα! Πώς μία αναπηρική σύνταξη από 67% μειώθηκε στα 50% και στη συνέχεια κάπου στο 35%; Δεν πήρε απάντηση από κανέναν. Χρόνια η πάθησή της και χωρίς να γιατρεύεται. Θύμα των Επιτροπών; Έτσι χαρακτήριζε τον εαυτό της. "Πώς είναι δυνατόν με παθήσεις που δεν γιατρεύονται να μου μειώνουν το ποσοστό; Πώς θα ζήσω εγώ και ο γιος μου τώρα;" μου είπε. Μία πρόταση που κάναμε πριν βγει στον αέρα για το θέμα, ήταν να επισκεφθεί ένα κοινό φίλο μας γιατρό για να μπορέσει να συζητήσει μαζί του το πρόβλημα. Ο ίδιος γνώριζε καλά την περίπτωση, αλλά ήταν μέλος και των επιτροπών συντάξεων. Έτσι έφυγε από το γραφείο μου, με την πεποίθηση ότι θα βρεθεί μία λύση. Επέστρεψε μετά από ένα μήνα απογοητευμένη και μου είπε ότι κανένας δεν μπορεί να βρει λύση. Δεν ήθελε πλέον ούτε στο ράδιο να βγει και να δημοσιοποιήσει το θέμα. Μάλιστα φεύγοντας μου είπε. "Θα κάνω λίγο υπομονή ακόμη και αν δεν γίνει κάτι θα πηδήξω από την Υψηλή Γέφυρα... Έτσι δεν μπορώ να ζήσω!". Της πρότεινα να της βρούμε μία δουλειά. Εκείνη δήλωνε ανήμπορη να εργαστεί λόγω των προβλημάτων υγείας. Σήμερα το πρωί λίγο πριν πηδήξει στο κενό έγραψε ένα σημείωμα το οποίο άφησε πίσω της εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την κίνηση. Οι μοναδικοί άνθρωποι που ζούσαν το πρόβλημά μαζί της ήταν οι ιδιότητες του διαμερίσματος που ενοικίαζε. Ήταν εκείνοι που της συμπαραστέκονταν τα τελευταία 3,5 χρόνια που δεν έπαιρνε τη σύνταξη. Όχι μόνο δεν της ζητούσαν τα ενοίκια, αλλά της έδιναν και ό,τι μπορούσαν για να μπορεί να συντηρείται. Ο θάνατος της άτυχης γυναίκας επήλθε ακαριαία. Ενώ ο 30χρονος γιος της υπέκυψε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας μία ώρα αργότερα.
Αυτό που πρέπει να προβληματίζει όλους είναι ότι στη θέση αυτής της γυναίκας βρίσκονται πολλοί συμπολίτες μας. Το θέμα με τις συντάξεις αναπηρίας είναι μία πληγή που συνεχώς ματώνει για όσους το ζουν από μέσα. Πώς είναι δυνατόν για ανίατες ασθένειες να μην δίδεται μία φορά το ποσοστό αναπηρίας και να ισχύει εφόρου ζωής; Είναι δυνατόν άνθρωποι με κομμένα άκρα να μπορέσουν να περπατήσουν; Και όμως αυτούς τους ανθρώπους παιδεύει αυτό το Κράτος Πρόνοιας καλώντας τους κάθε τρεις και λίγο να περάσουν από επιτροπές. Ναι η Κατερίνα είχε αξιοπρέπεια!!! Δεν άντεξε άλλο να ζει σαν "επαίτης" σε μία Χώρα που η Μέριμνα και η Πρόνοια είναι άγνωστες λέξεις για τους πολίτες της», καταλήγει η δημοσιογράφος.