8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
1857. Νέα Υόρκη. Η πόλη των μεταναστών. Το λιμάνι που άραξαν… άνδρες και γυναίκες από κάθε γωνιά της γης για να αγγίξουν... το όνειρο μίας καλύτερης ζωής. Μία πόλη-σταθμός. Στη πόλη των αντιθέσεων και της ελευθερίας τόλμησε το «αδύναμο φύλο» να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.
Οι γυναίκες εκείνης της εποχής, που για να επιβιώσουν, εργαζόντουσαν το ίδιο σκληρά με τους άνδρες,«σήκωσαν» το κεφάλι για να κερδίσουν σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής.
Ηταν 8 Μαρτίου 1857, όταν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Αυτή η ημέρα γράφτηκε στην ιστορία...Κι ακολούθησαν κι άλλες, που βάφτηκαν με αίμα.
Εχουν περάσει τόσα χρόνια, κι όμως η γυναίκα σε πολλές χώρες του κόσμου, αντιμετωπίζεται με βία και ανισότητα.
Σήμερα, χιλιάδες γυναίκες κακοποιούνται, βιάζονται, εκμεταλλεύονται από συζύγους και εργοδότες. Εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο εργάζονται το ίδιο σκληρά με τους άνδρες, εν τούτοις, σύμφωνα με στοιχεία, αμοίβονται χαμηλότερα από τους άνδρες συναδέλφους τους.
Σε χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, δεν τολμούν να δείξουν καν το πρόσωπό τους, αφού το κρύβουν πίσω από μία μπούρκα, δεν έχουν δικαίωμα να οδηγήσουν, να ντυθούν σαν θηλυκά.
Αυτό σημαίνει πως η σημερινή ημέρα δεν είναι μία γιορτή. Είναι μία ημέρα, που πρέπει να ξεσηκώσει τις γυναίκες του κόσμου, για τα δικαιώματα των θηλυκών όλου του κόσμου. Ρίξτε μία ματιά στον πλανήτη και στην καθημερινότητα των γυναικών και θα διαπιστώσετε πως δεν υπάρχει ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.
Το ιστορικό
Ας γυρίσουμε όμως στο μακρινό τότε...Στο 1857 και στην διαδήλωση των εργατριών, που όπως ήταν αναμενόμενο, αντιμετωπίστηκαν με αστυνομική βιαιότητα. Όμως εκείνες δεν το έβαλαν κάτω. Δύο χρόνια αργότερα έκαναν το πρώτο βήμα για την οργάνωση του δικού τους εργατικού σωματείου.
Κι όμως, 51 χρόνια αγωνίστηκαν για να πιάσουν τόπο, οι θυσίες εκείνων των γυναικών.
Ήταν 8 Μαρτίου του 1908, όταν χιλιάδες εργάτριες των εργοστασίων υφαντουργίας απαίτησαν δικαίωμα ψήφου, κλείσιμο των φρικτών κατέργων εργασίας, και διακοπή της εμπορίας παιδιών.
Οι συγκεντρώσεις αντιμετωπίστηκαν ξανά με βιαιότητα, όμως η «εξέγερση των 20.000» ήταν μία νίκη.
Την αρχή έκαναν Εβραίες και Ιταλίδες εργάτριες των εργοστασίων ιματισμού, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν κάτω των 20 ετών.
22 Νοεμβρίου 1909. Έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες τοπικών απεργιών και τα σωματεία των εργατών καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον των αγώνων τους με αφορμή την απεργία στο εργοστάσιο της Triangle Shirtwaist Company.
Τότε η Ουκρανικής καταγωγής Κλάρα Λέμλικ, τόλμησε να πεί: «Είμαι εργάτρια, μια από όλες αυτές που απεργούν ενάντια στις αφόρητες συνθήκες. Κουράστηκα να ακούω τους ομιλητές να μιλούν με γενικότητες. Εδώ ήρθαμε να αποφασίσουμε αν θα κατέβουμε σε απεργία ή όχι. Εγώ προτείνω να κατέβουμε σε γενική απεργία. Τώρα!».
Οι πορείες και οι συγκρούσεις με την αστυνομία κράτησαν έως τις αρχές Φεβρουαρίου του 1910 και κατέληξαν σε καθολικές υπογραφές συλλογικών συμβάσεων με όλες τις εταιρείες, εκτός όμως της Triangle Shirtwaist Company.
«Απεργείτε κατά του Θεού και τη Φύσης, που πρωταρχικός τους Νόμος είναι ο Άνδρας να κερδίζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του. Απεργείτε ενάντια στο Θεό», έλεγε ένας δικαστής στη δίκη συνδικαλιστριών εκείνες τις μέρες!
Ένα χρόνο αργότερα, ενώ ήταν μία απεργία στα σκαριά, άγνωστοι κλείδωσαν τις πόρτες του εργοστασίου και έβαλαν φωτιά. Μέσα, ήταν 146 παγιδευμένες εργάτριες που βρήκαν τραγικό θάνατο.
Ήταν κορίτσια ηλικίας από 13 ως 25 ετών, μετανάστριες στην αμερικανική «Γη της Επαγγελίας».
Θέλετε να ακούσετε ποιά ήταν «ποινή» των εργοδοτών;
Ένας από αυτούς τιμωρήθηκε με πρόστιμο 20 δολαρίων, ενώ στις οικογένειες των θυμάτων δόθηκε αποζημίωση 75 δολαρίων για κάθε θάνατο.
Γυναικεία κινήματα και στην Ευρώπη
Η «σπίθα» του γυναικείου εργατικού κινήματος δεν περιορίστηκε στις ΗΠΑ. Το 1911 θεσπίζεται για πρώτη φορά επίσημα η Διεθνής Ημέρα για τη Γυναίκα (19 Μαρτίου) σε Αυστρία, Δανία, Γερμανία και Ελβετία.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους απαιτώντας δικαίωμα ψήφου και εκλογής σε δημόσια αξιώματα για τις γυναίκες, καθώς και το δικαίωμα της εργασίας, της εκπαίδευσης και του τέλους στις ενδοεργασιακές φυλετικές διακρίσεις.
Αλλη μία Διεθνή Ημέρα για τη Γυναίκα βάφεται με αίμα κατά την διάρκεια Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Ρωσίδες βγήκαν στους δρόμους τιμώντας κι εκείνες το κίνημα για ισότητα και ελευθερία. Ήταν η τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου του 1913.
Οι ημερομηνίες άλλαζαν ανάλογα με τον τρόπο μέτρησης του χρόνου ανά τον κόσμο και τις εκδηλώσεις μνήμης για τους γυναικείους αγώνες.
Η σοβιετική Ρωσία ήταν όμως εκείνη που εγκαθίδρυσε την 8η Μαρτίου ως την επίσημη ημέρα «εορτασμού» των αγώνων.
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1917 (σσ. σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο – 8 Μαρτίου κατά το Γρηγοριανό) ξεσπά στην Αγία Πετρούπολη η απεργία για «ψωμί και ειρήνη», ως απάντηση στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης κι εργασίας, και στα δύο εκατομμύρια Ρώσων νεκρών του Πολέμου.
Διαρκεί για τέσσερις ημέρες ώσπου τελικά ο Τσάρος Νικόλαος Β' παρείχε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου. Σύντομα όμως οι μαζικές απεργίες τις περιόδου οδήγησαν στην «Φεβρουαριανή Επανάσταση», την πρώτη φάση της «Ρωσικής Επανάστασης» και της οριστικής πτώσης του Τσάρου.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση η Αλεξάντρα Κολοντάι πείθει τον Λένιν να επισημοποιήσει τη «γιορτή» στη Σοβιετική Ένωση, η οποία μέχρι το 1965 είχε χαρακτήρα εργατικό.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος της δεκαετίας του 1960 έδωσε άλλη διάσταση στον επίσημο εορτασμό της 8ης Μαρτίου. Η μέρα αυτή είναι αργία σε αρκετές χώρες ενώ το 1975 ο ΟΗΕ αποφάσισε να την τιμά κι εκείνος «επίσημα».
Δύο χρόνια μετά, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού έδωσε το δικαίωμα σε κάθε χώρα-μέλος να τιμά τη μνήμη των γυναικών που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματά τους, όποια μέρα εκείνη το επιθυμεί ανάλογα με τις ιστορικές της μνήμες.
Ημέρα μνήμης λοιπόν η σημερινή. Οχι εορτής. Με την ελπίδα πως κάποια ημέρα, οι γυναίκες θα αντιμετωπιστούν σε κάθε γωνιά της γής, όπως αξίζει σε μία σύζυγο και εργαζόμενη μητέρα.
Διαβάστε επίσης:
Αυτές είναι οι δέκα πιο σέξι γυναίκες του πλανήτη
Οι περισσότερες διευθύντριες είναι ελληνίδες
Αυτές είναι οι δέκα πλουσιότερες γυναίκες του πλανήτη
Η Google τιμάει το ωραίο φύλο
Σχετικές ειδήσεις
Trending
.jpg)
