Η ιστορία του φιλέλληνα Erwin Schrümpf
Αυτός ο Αυστριακός έρχεται τα τελευταία τρία χρόνια στην Ελλάδα μ’ ένα βανάκι γεμάτο βοήθεια για τους Έλληνες. Ήταν ένας από τους επιβάτες του Norman Atlantic. Το βανάκι του Schrümpf κάηκε στο πλοίο. Εκείνος, όμως, συνεχίζει.
ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΝΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΡΜΑΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚ, Ο ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Κείμενο της Γεωργίας Λινάρδου
Στο βανάκι του Αυστριακού που κάηκε ολοσχερώς στο Norman Atlantic υπήρχε πάντα η ελληνική σημαία. Ήταν ένας από τους επιβάτες του «στοιχειωμένου» πλοίου. Μετά την περιπέτειά του, επέστρεψε στην πατρίδα του, αναδιοργανώθηκε και ξαναγύρισε με «καινούργιο βανάκι, που του το χαρίσανε αναγνωρίζοντας την προσφορά του. Τον τιμήσανε. Οι Αυστριακοί», γράφει ο Ανδρέας Οικονόμου ένας από τους επιζώντες του Norman Atlantic.
Τον τιμήσανε για την προσφορά του στην Ελλάδα, τον Schrümpf. Διότι για την ελληνική πολιτεία είναι ανύπαρκτος ο άνθρωπος.
Ο Erwin Schrümpf διαθέτει δικό του site. Γράφει: «Το σύστημα υγείας υπήρξε και αυτό θύμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Ακόμη και αν δεν θέλει να το παραδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση, άνεργοι, ανασφάλιστοι και άποροι δεν έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη». Σε ένα άλλο σημείο γράφει: «Η Ελλάδα χρειάζεται την βοήθεια μας. Βοηθήστε μας!»
Και αυτός που τα γράφει είναι... Αυστριακός τον οποίον -επαναλαμβάνω- η χώρα του τον τίμησε για την προσφορά του εδώ και χρόνια στη δική μας χώρα!
Έχει ιδρύσει την οργάνωση «Βοήθεια για τη Ελλάδα» (www.griechenlandhilfe.at)
Μετά το Norman Atlantic επέστρεψε στη χώρα μας και επισκέφθηκε τα Χωριά SOS τον περασμένο μήνα. Με νέο βανάκι που γέμισε με τρόφιμα και φάρμακα, ξαναήρθε στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώτος προορισμός του μετά το Norman Atlantic ήταν το Χωριό SOS στη Βάρη. Μεγάλωσε σε ένα αντίστοιχο χωριό στο Σάλτζμπουργκ της Αυστρίας.
Λίγο πριν πάει στο Χωριό SOS, επισκέφθηκε τους Γιατρούς του Κόσμου και παρέδωσε ιατρικά αναλώσιμα.
«Όλα ξεκίνησαν όταν στην γερμανική τηλεόραση είδα ένα ρεπορτάζ για την κατάσταση στα ελληνικά νοσοκομεία», περιγράφει και συνεχίζει «νοσοκομεία που στερούνται ακόμη και τα βασικά: σύριγγες, γάντια κτλ».
Απευθύνθηκε σε διάφορες γερμανικές εταιρίες. Από ορισμένες έλαβε θετική ανταπόκριση. Η βοήθεια ξεκίνησε με το Νοσοκομείο Ελπίς και τα νοσοκομεία σε Κεφαλονιά και Ζάκυνθο. Κατόπιν συνέχισε στα Παιδικά Χωριά SOS και στους Γιατρούς του Κόσμου.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όλα προέρχονται από δωρεές. Εκτός από τα φάρμακα, υπάρχει και το κόστος μεταφοράς. Κάποιοι τον βοηθούν. Κάποιοι όχι.
Αυτός, όμως, συνεχίζει...
