Δηλαβέρη: Το μεγαλύτερο πάρκο στον Πειραιά αρχίζει και «καταρρέει» (Photos)
Του Κώστα Σκορδούλη – Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης
Ένα πάρκο στην συμβολή των οδών Θηβών και Ρετσίνα στην περιοχή της Λεύκας στον Πειραιά, έμεινε κλειστό για πολλά χρόνια, μέχρι που η προηγούμενη δημοτική αρχή ανέλαβε την ανάπλαση του αξίας 450.000 ευρώ. Το καλοκαίρι του 2014 ο πρώην δήμαρχος της πόλης, Βασίλης Μιχαλολιάκος, εγκαινίασε το μεγαλύτερο πάρκο του Πειραιά, του οποίου άλλαξε σχεδόν ολοκληρωτικά η εικόνα, μετατρέποντας ένα εγκαταλελειμμένο χώρο, σε χώρο ανάσας και ζωής για τους κατοίκους της πόλης. Όμως...
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το Newsbomb βρέθηκε στο «μικρό Γκάζι» και όπως θα δείτε, οι εικόνες ενός ελκυστικού(;) πάρκου, πήγαν περίπατο...
Ένας πράσινος χώρος... σκουπιδιών
Μπαίνοντας στο Δηλαβέρη η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε ήταν εκείνη των γεμάτων κάδων σκουπιδιών, την ώρα που δεν υπήρχε κανένας άλλος μέσα. Μπουκάλια πεταμένα στο έδαφος, κουτάκια από αναψυκτικά ακόμα και χαρταετοί (!), μας έκαναν να απορήσουμε. «Από πότε έχει να καθαριστεί;» αναρωτηθήκαμε και την απάντηση τη λάβαμε από τον φύλακα του χώρου. Όπως μας ανέφερε, καθαρίστριες δεν υπάρχουν πλέον, καθώς αναμένουν να γίνουν οι προσλήψεις από τον Δήμο Πειραιά, κάτι που θα συμβεί σύντομα. «Αυτή είναι η εικόνα του πάρκου το τελευταίο διάστημα. Παλιότερα υπήρχαν συνεχώς άτομα καθαρισμού και έτσι τα πάντα ήταν καθαρά. Βέβαια παίζει ρόλο και η συνείδηση του κόσμου. Πετάνε κάτω τα σκουπίδια τους ή έρχονται με τα σκυλιά τους χωρίς να μαζεύουν τις ακαθαρσίες τους. Και αν τους πω κάτι, αμέσως αρπάζονται», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο φούρνος της βρωμιάς
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάσαμε στο κτήριο του φούρνου. Θυμάμαι πιτσιρικάς ως Κοκκινιώτης, ήμουν σχεδόν καθημερινά στο πάρκο, παίζοντας με φίλους ή κάνοντας ποδήλατο. Η μεγαλύτερη «πηγή» βρώμας, ήταν αυτή του φούρνου. Η παιδική περιέργεια μας έκανε καμιά φορά να μπούμε μέσα, όπου με την μπλούζα στη μύτη λόγω μυρωδιάς, αντικρίζαμε σκουπίδια, σύριγγες τοξικομανών ακόμα και νεκρά ζώα. Σήμερα, κάποιες από τις τρύπες του φούρνου έχουν κλείσει (γιατί όχι όλες;), με την εικόνα να μην μοιάζει με αυτή του παρελθόντος, αλλά ελάχιστα καλύτερη . Στρώματα, σεντόνια και παπούτσια αστέγων και.... φυσικά σκουπίδια, ήταν μερικά πράγματα που είδαμε όταν μπήκαμε μέσα για λίγο, αφού η μυρωδιά-ξανά- δεν ήταν υποφερτή. Όλα αυτά λίγα μέτρα μακριά από την παιδική χαρά...
Η... όαση της παιδικής χαράς
Όταν φτάνεις στο σημείο να βλέπεις μια σπασμένη κούνια και να λες «πάλι καλά», δεν είναι τυχαίο, αλλά φυσικά δεν είναι και για... συγχαρητήρια. Η παιδική χαρά –μαζί με το πράσινο του πάρκου- μπορούμε να πούμε πως είναι τα μόνα σημεία του πάρκου που έχουν μείνει ακέραια. Μια σπασμένη κούνια και μερικά φθαρμένα κομμάτια του ειδικού τάπητα, ήταν τα μόνα αρνητικά τα οποία είδαμε. Όταν όμως εκεί παίζουν μικρά παιδιά, αυτά είναι τα πρώτα που πρέπει να δεις και να επισκευάσεις άμεσα, ώστε να μην διατρέχουν κανέναν κίνδυνο. Το κακό, άλλωστε, μια φορά θα γίνει...
Έλλειψη βραδινού φύλακα αλλά και της αστυνομίας
Σε ένα τεράστιο άλσος σαν το Άλσος Δηλαβέρη, θα περίμενε κανείς να υπάρχει επαρκής φύλαξη, ώστε να μην υπάρξουν βανδαλισμοί του παρελθόντος. Αυτό δεν συμβαίνει όμως. Υπάρχει μόλις ένας πρωινός φύλακας μέχρι το μεσημέρι, ο οποίος έρχεται ξανά το βράδυ απλά για να κλειδώσει την είσοδο. Ο χώρος του πάρκου όμως είναι τόσο μεγάλος, που υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να μπει κάποιος όποτε επιθυμεί ακόμη και όταν υπάρχει φύλαξη! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν διαλυθεί μερικά από τα ξύλα της μικρής περίφραξης, να έχουν γίνει γκράφιτι στους τοίχους και όλα τα παραπάνω αρνητικά τα οποία αναφέραμε.
Ο φύλακας μας ενημέρωσε πως περιμένει να γίνουν προσλήψεις για συναδέλφους του –όπως και με τις καθαρίστριες- αλλά και πως έχει απειληθεί ακόμα και η ζωή του.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Έχει συμβεί να έρθω το βράδυ να κλειδώσω και να ζητάω από κάποια άτομα να φύγουν και αυτά με πλησίασαν και άρχισαν να με απειλούν. Ήμουν τυχερός γιατί έτυχε εκείνη τη στιγμή να περάσει αστυνομία. Αυτό δεν γίνεται πάντα όμως. Πολύ σπάνια θα μπουν μέσα αστυνομικοί, ειδικά τις βραδινές ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είμαι με το τηλέφωνο στο χέρι το βράδυ όταν έρχομαι, λόγω ότι φοβάμαι μην μου ξανασυμβεί».
Όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν όμορφο χώρο που με την κατάλληλη διαχείριση και προσοχή, θα μπορούσε να αποτελεί τον πρώτο προορισμό για κάθε γονιό με το παιδί του –και όχι μόνο- στον Πειραιά αλλά και στις τριγύρω περιοχές. Το βασικό θέμα είναι αν θα υπάρξουν οι κατάλληλες ενέργειες του νέου Δήμου για να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω ζητήματα, όταν μάλιστα τον Σεπτέμβρη σε απόσταση... αναπνοής από το πάρκο, θα λειτουργήσει ο νέος παιδικός και βρεφονηπιακός σταθμός, ενώ ήδη υπάρχει απέναντι δημοτικό σχολείο.
Ήδη έχει κατασκευαστεί στον περιβάλλοντα χώρο, υπαίθριο θέατρο που όμως ακόμα είναι εκτός λειτουργίας.
Η αγωνία των κατοίκων εστιάζεται πλέον στις παρεμβάσεις που καλείται να αναλάβει η νέα δημοτική αρχή, ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα και το Αλσος Δηλαβέρη να αποκτήσει την καθημερινή «φροντίδα» που του αξίζει...