Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Πόλεμος για μια σταγόνα νερό! (pics-vid)
Γίνεται πόλεμος για πυρηνικά, για πετρέλαιο, για χρυσάφι. Πολύ σύντομα όμως, αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις επιστημόνων περί μείωσης των υδάτινων πόρων κατά το ήμισι μέχρι το 2050 στη Μέση Ανατολή, οι λαοί της περιοχής θα πολεμήσουν για το νερό!
50 χώρες από τις 188 μετά το 2015 θα αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της λειψυδρίας
Επιμέλεια: Ρούλα Κοτσέτα
Αυτό επισημάνθηκε μεταξύ άλλων σε συνέδριο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνες ειδικών επιστημόνων, 50 χώρες από τις 188 μετά το 2015 θα αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της λειψυδρίας και σε πολλές περιοχές θα ξεκινήσει και η λεγόμενη ερημοποίηση.
46 χώρες κινδυνεύουν με πόλεμο και 56 με πολιτική αστάθεια εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών!
Ηδη, πάνω από το μισό του πληθυσμού στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στη Μοζαμβίκη και στη Παπούα-Νέα Γουινέα, δεν έχει πρόσβαση σε βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού.
Σύμφωνα με τα πρόσφατα μάλιστα στοιχεία της UNISEF, περίπου 1.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από διαρροϊκές ασθένειες που συνδέονται με το επισφαλές πόσιμο νερό, την ανεπαρκή αποχέτευση ή τις κακές συνθήκες υγιεινής.
Όπως εκτιμά η UNICEF, μόνο στην Αφρική οι άνθρωποι δαπανούν 40 δισεκατομμύρια ώρες κάθε χρόνο περπατώντας μόνο για τη συλλογή νερού.
Θετικό είναι το γεγονός ότι είναι μεγάλη η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην εξασφάλιση πόσιμου νερού. Περίπου 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι απέκτησαν πρόσβαση σε βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού από το 1990.
Η Υποσαχάρια Αφρική, η περιοχή με τη χαμηλότερη κάλυψη το 1990 βελτιώνει την πρόσβαση σε πόσιμο νερό με το ρυθμό 50.000 ατόμων την ημέρα από το 2000. Παρ' όλα αυτά 325 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Μεγάλος είναι ο αριθμός και στην Κίνα (112 εκατομμύρια) και στην Ινδία (92 εκατομμύρια).
Πόλεμος για το νερό
Το πρόβλημα είναι έντονο και στη γειτονιά μας, ιδίως στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, χάρις στα δύο μεγάλα ποτάμια, τον Τίγρη και τον Ευφράτη, που πηγάζουν από τα εδάφη της και τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζει, προαλείφεται για περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.
Το Πακιστάν βρίσκεται πιο κοντά από κάθε άλλη χώρα της Μέσης Ανατολής σε ένα πρόβλημα που ταλανίζει εδώ και χρόνια τα 2/3 των πληθυσμών της Αφρικής.
Για την ακρίβεια από τα περίπου 80 εκατομμύρια εκτάρια που είναι το Πακιστάν, τα 20 είναι καλλιεργήσιμα και τα 16 εκατομμύρια βασίζονται σε αρδευτικά κανάλια για νερό.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο μετά και την έξαρση της διαμάχης της χώρας με την Ινδία. Το 1960 οι δύο χώρες είχαν υπογράφει συμφωνία για το ποιοι ποταμοί ανήκουν στην δικαιοδοσία της κάθε μίας.
Όμως η Ινδία αντιμετωπίζει ζήτημα επιβίωσης σε πολλές περιοχές λόγω έλλειψης νερού, ξέφυγε από τα συμφωνηθέντα και άρχισε να εκμεταλλεύεται τους ποταμούς που η συμφωνία κατοχύρωνε στο Πακιστάν, δηλαδή τους Τσενάμπ,Τζέλουμ και τον Ινδό ποταμό που βρίσκονται στα νοτιοανατολικά της χώρας.
Και η κατάσταση με την Ινδία ανακύπτει στα ζητήματα διπλωματίας από το 1980 και μετά σχεδόν κάθε διετία. Το Πακιστάν απειλεί να απευθυνθεί στην Παγκόσμια Τράπεζα που ήταν εγγυήτρια της συμφωνίας το 1960.
Η Ινδία από την πλευρά της θεωρεί πως το Πακιστάν είναι η μοναδική χώρα που αρνείται να συνεργαστεί με την SAARC που είναι κάτι σαν την Ε.Ε. με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, όπως Νεπάλ, Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Μπουτάν. Φυσικά η κατάσταση ως προς το νερό στις χώρες αυτές δεν είναι πρωτόγνωρη ούτε σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αν εξαιρέσουμε τις χώρες της Αφρικής, ιδίως της υποσαχάριας (στη Νιγηρία η έλλειψη νερού σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους από την Μπόκο Χαράμ), τον ίδιο μελλοντικό φόβο αντιμετωπίζει και η Λατινική Αμερική, με πρώτο και καλύτερο το Σάο Πάολο στη Βραζιλία.
Τα εκατομμύρια κάτοικοι της βρίσκονται στο κατώφλι μιας περιόδου που ίσως θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις και επαναστάσεις. Όπως τονίζει στο New Yorker το νερό δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, ούτε γενικά εξαφανίζεται. Απλώς μετατοπίζεται. Το πρόβλημα είναι ότι εκεί που πηγαίνει συναντάει τρεις φορές μεγαλύτερο πληθυσμό απ΄ότι την προηγούμενη φορά. Για την ακρίβεια για κάθε έναν άνθρωπο που γεννιέται σε μια περιοχή, μειώνεται η ποσότητα του νερού κατά το 1/6.
Ένα άλλο ζήτημα, είναι η μόλυνση του νερού. Η βιομηχανική λειτουργία και τα απόβλητα αυξάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, επομένως οι πιθανότητες σε πολλές περιοχές του κόσμου, όπου οι κάτοικοι τους θεωρούνται «λιγότερο σημαντικοί» για τα οικονομικά συμφέροντα της Δύσης, το νερό να μην είναι πόσιμο έχουν αυξηθεί κατά 70%. Παράλληλα, η αστικοποίηση χωρών κολοσσών όπως η Ινδία, θα οδηγήσουν σε μεγάλη εκβιομηχανοποίηση, άρα πολλαπλασιασμό των βιομηχανικών αποβλήτων.
Μέχρι το 2050, όταν ο πληθυσμός της Γης θα έχει φτάσει τα 9 δις, με πάνω από τους μισούς να καταναλώνουν πρωτεΐνη, τότε θα χρειάζεται η τριπλάσια ποσότητα νερού. Πώς θα βρεθεί;
Η Ρατζέντρα Παχαούρι, προεδρεύουσα του παγκόσμιου οργανισμού International Panel on Climate Change δήλωσε σε πρόσφατη συνεδρίαση: «Δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει τι πρόκειται να αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον όσον αφορά το νερό. Μιλάμε για κοινωνικές κρίσεις».
Η Καθιέρωση της ημέρας
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.
Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
300 σημεία σ' όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Η UNICEF καλεί και φέτος τους πολίτες να συμμετάσχουν μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag #wateris στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το θέμα και την ανάδειξη των δεινών των συνανθρώπων που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να στερούνται το πόσιμο νερό.
.jpg?t=LQo_uX-eRo_dTP6pqvjozQ)
