Ψάρια και ντομάτες από την πόλη
Μία βερολινέζικη start-up εταιρεία παράγει φιλικά προς το περιβάλλον τρόφιμα για τους τοπικούς καταναλωτές. Στη λίστα προϊόντων της περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων βιολογικά λαχανικά και ψάρια
Στους χώρους μιας παλιάς βερολινέζικης μπυραρίας ξεκίνησε μία επαναστατική πρωτοβουλία αστικής καλλιέργειας. Εκεί υπάρχει τα τελευταία χρόνια ένας πυρήνας καλλιτεχνών και νεοφυών επιχειρήσεων (start-ups).
Το τελευταίο καινοτόμο εγχείρημα αυτής της δημιουργικής κοινότητας είναι μία αστική φάρμα που εφοδιάζει τους ενδιαφερόμενους Βερολινέζους με βιολογικά ψάρια και λαχανικά. Ο Κρίστιαν Έχτερναχτ και ο Νίκολας Λέσκε δημιούργησαν, σύμφωνα με άρθρο της DW, ένα πρωτότυπο σύμπλεγμα ιχθυοτροφείου και θερμοκηπίου χρησιμοποιώντας μεθόδους υδροκαλλιέργειας.
Οι συγκεκριμένες μέθοδοι ξεκίνησαν στην πρώην Ανατολική Γερμανία, ωστόσο η νέα τάση της αστικής καλλιέργειας τις ξαναφέρνει στο προσκήνιο και συμβάλλει στην εξέλιξή τους.
Έως το 2050 εκτιμάται ότι θα διαμένουν σε πόλεις τα δύο τρία του παγκόσμιου πληθυσμού. Το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά ήδη σήμερα το 50% κι ενώ οι περιβαλλοντικοί δείκτες είναι, αν μη τι άλλο, ανησυχητικοί: οι πόλεις καταναλώνουν το 75% της παγκόσμιας ενέργειας και εκπέμπουν το 70% της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η υδροκαλλιέργεια επιδιώκει να καταστήσει πιο βιώσιμα τα μεγάλα αστικά συγκροτήματα του μέλλοντος.
Το όραμα που είχαν προ τριών ετών ο Έχτερναχτ και ο Λέσκε ήταν να παράγουν τρόφιμα εκεί όπου καταναλώνονται. Η start-up εταιρεία που δημιούργησαν για αυτό το σκοπό ονομάζεται Ecofriendly Farmsystems (EFC). Υπεύθυνος για την εκτροφή των ψαριών είναι ο Νταγκ Ζόμερφελντ.
Επιβλέπει 13 μεγάλες δεξαμενές, οι οποίες έχουν γεμίσει με νερό της βροχής. Σε μία από αυτές κολυμπούν 2.000 πέρκες από τη Νότια Αφρική, οι οποίες απαιτούν θερμοκρασία νερού περί τους 28 βαθμούς Κελσίου.
Όπως λέει ο Νταγκ Ζόμερφελντ, τα ψάρια είναι ακόμη μικρά, αλλά με την κατάλληλη εκτροφή θα ζυγίζουν σε οκτώ μήνες περίπου 750 γραμμάρια το καθένα.Το θερμοκήπιο του EFC είναι μία φωτεινότατη γυάλινη αίθουσα.
Το δάπεδό της διατρέχεται από αυλάκια μήκους αρκετών μέτρων, γεμάτα με βαμβάκι που εμπεριέχει μεταλλικά ιχνοστοιχεία. Εκεί μέσα καλλιεργούνται μελιτζάνες, ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές, τα οποία φύτεψε ο κηπουρός Ρόμπερτ Ντίτριχ με τη βοήθεια συναδέλφων του. Για την ανάπτυξη των φυτών αξιοποιούνται κατάλοιπα της ιχθυοκαλλιέργειας.
Η αστική φάρμα χρειάζεται 90% λιγότερο νερό σε σχέση με τις συμβατικές αγροτικές καλλιέργειες. «Η καλλιέργεια των φυτών μας γίνεται χωρίς φυτοφάρμακα, χρησιμοποιούμε καθαρά βιολογικά εντομοκτόνα», λέει ο Ρόμπερτ Ντίτριχ. Και η ιχθυοκαλλιέργεια είναι πλήρως απαλλαγμένη από αντιβιοτικά.
Επιπλέον, το γεγονός ότι τα προϊόντα παράγονται σε πολύ κοντινή απόσταση από τους καταναλωτές τους συμβάλλει σε σημαντική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τη μεταφορά τους στα σημεία πώλησης εντός της πόλης.
Απώτερος στόχος των ιδιοκτητών της εταιρείας EFC να μεταφέρουν μία φθηνότερη εκδοχή του ίδιου μοντέλου καλλιέργειας σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, αυτό το διάστημα οι δύο νέοι επιχειρηματίες επιχειρούν ακόμη να πείσουν περισσότερες επιχειρήσεις στην Ευρώπη για τα πλεονεκτήματα της αστικής καλλιέργειας τροφίμων.
Aναδημοσίευση από DW
Φωτό DW