Ακούστε τη σπάνια συγκλονιστική εξομολόγηση της Βουγιουκλάκη από το 1976 (video)
Η αξέχαστη Ελληνίδα σταρ έκανε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στην εκπομπή «Παρασκήνιο», η οποία προβλήθηκε φέτος, στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».
Το επεισόδιο είχε γυριστεί το 1976 και είχε προβληθεί λογοκριμένο στην εποχή του.
Στη συνέντευξη που θα ακούσετε, η Αλίκη δηλώνει ένα «τραγικό πρόσωπο» και παρομοιάζει τον εαυτό της με ένα παροπλισμένο υπερωκεάνιο.
Ή Αλίκη μέσα από τα λόγια της...
Η αυτοκριτική
«Έχω παρατηρήσει πάρα πολύ καλά την πορεία μου, την καλλιτεχνική και ξέρω πάρα πολύ καλά να κάνω αυτοκριτική. Άλλο αν δεν θέλω ή δεν με συμφέρει...»
Για τον πρώτο της ρόλο, την Ιουλιέτα που ενσάρκωσε σε ηλικία 16 ετών
«Αυτή ήταν η πρώτη μου νίκη. Η πρώτη μου κατάκτηση. Η πρώτη μου επαφή. Τότε διαπίστωσα ότι ανάμεσα σε μένα και στους θεατές, υπάρχει μία αόραστη κλωστή. Που την αισθάνομαι πολλές φορές να χαλαρώνει και τότε, με όλες μου τις δυνάμεις, την τεντώνω...Πιστεύω δε, στην απίστευτη εξυπνάδα και στη διαίσθηση του κοινού. Αυτά τα έχουμε αμοιβαίως!».
«Τα πάντα τα κέρδισα μόνη μου. Δεν θυμάμαι να μου είχε χαρίσει ποτέ κανείς ούτε ένα τασάκι!»
Τα πάθη
«Πάθος δεν έχω κανένα στη ζωή μου! Δεν παίζω χαρτιά, δεν πίνω, δεν ξενυχτάω, δεν χορεύω, δεν κάνω άσκοπες παρέες»
«Παίρνω υπνωτικά για να κοιμάμαι»
«Δεν έχω αυτές τις ψευτοσεμνοτυφίες και ψευτοσοβαρότητες. Είμαι βασικά ένας φιλόσοφος στη ζωή. Και έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι ένα καράβι με άγκυρες πολλές, αγκυροβολημένη, σχεδόν παροπλισμένη στη ζωή. Σαν ένα μεγάλο υπερωκεάνιο που το δέρνουν οι μεγάλες φουρτούνες. Και είναι εκεί σταματημένο. Λυπάμαι που δεν είμαι μία ψαρόβαρκα να φεύγω ή ένας γλάρος να πετάω. Λυπάμε γιατί κάθε τόσο μία επιτυχία είναι μία άγκυρα. Και άλλη μία άγκυρα. Στο τέλος θα μείνω αγκυροβολημένη. Στο λιμάνι της επιτυχίας, στο λιμάνι της δουλειάς, του καθήκοντος, της ευθύνης, του τίποτα. Γι΄αυτό σου είπα ότι είμαι τραγικό πρόσωπο. Παίρνω υπνωτικά για να κοιμάμαι!»