«Ξέρω ότι είσαι μαζί μας, άγγελέ μου...»
«Ξέρω ότι είσαι μαζί μας. Σε νιώθουμε κοντά μας αγαπημένη μου. Αναπαύσου εν ειρήνη άγγελέ μου...». Μ’ αυτά τα λόγια, που συνοδεύουν μια οικογενειακή φωτογραφία με τις κόρες τους, και την οποία ανάρτησε χθες το απόγευμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο διαδίκτυο, ο Ντέγιαν Μιλοσέσκι, αποχαιρέτησε την αγαπημένη του Νικόλ, που έφυγε τόσο ξαφνικά από τη ζωή, το βράδυ των Χριστουγέννων.
Η Νικόλ, τα τελευταία χρόνια έδινε μια αξιοπρεπή μάχη με τον καρκίνο. Η εσωτερική της δύναμη και αυτή που έπαιρνε από τον σύζυγό της Ντέγιαν, τις δυο κορούλες τους και τα αγαπημένα της πρόσωπα, ήταν τα «όπλα» για να παλέψει την δύσκολη ασθένεια. Και τα είχε καταφέρει σχεδόν. Ήταν ολοένα και καλύτερα. Δεν έσκυψε το κεφάλι, ούτε για μια στιγμή...Χαμογελούσε και έδινε η ίδια κουράγιο στους γύρω της...Όμως, την πρόδωσε η καρδιά της...τόσο ξαφνικά και άδικα...το βράδυ των Χριστουγέννων.
«Μπαμπά η μαμά δε μου μιλά...»
Ο Ντέγιαν τα τελευταία χρόνια, εκτός από επαγγελματίας ποδοσφαιριστής (έχει αγωνιστεί σε ευρωπαϊκές ομάδες στο παρελθόν, στον Πανηλειακό και στην Παναχαϊκή, και φέτος στον Α.Ο Κυπαρισσίας) δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης στην Ηλεία, και το βράδυ των Χριστουγέννων, θα έπαιζε μουσική σε νυχτερινό κέντρο της Αμαλιάδας.
Όταν έφυγε από το σπίτι, αποχαιρέτισε τη Νικόλ και τις κόρες τους και μάλιστα, συμβούλευσε τη μεγάλη, μόλις 6 ετών, αν χρειαστεί κάτι η μαμά να του τηλεφωνήσει... «Μπαμπά η μαμά δε μου μιλά...» είπε το κοριτσάκι στον Ντέγιαν, από το τηλέφωνο, όταν η Νικόλ έχασε τις αισθήσεις της. Οικογενειακός φίλος που ζει δίπλα στην 4μελή οικογένεια, ειδοποιήθηκε από τον Ντέγιαν και πέρασε στο διπλανό διαμέρισμα από το μπαλκόνι, να δει τι συμβαίνει και να βοηθήσει, ενώ ο ίδιος είχε ήδη πάρει τον δρόμο της επιστροφής για τον Πύργο.
Λίγα λεπτά αργότερα η Νικόλ μεταφερόταν στο Νοσοκομείο του Πύργου με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, αλλά ήταν πολύ αργά...είχε ήδη φύγει από τη ζωή...Ο πόνος αβάσταχτος για τον Ντέγιαν και την οικογένεια της Νικόλ, που έφυγε από τη ζωή τόσο ξαφνικά. Τα «γιατί», τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα, μετά από μια τέτοια «μάχη» που είχε κερδηθεί, θα μείνουν για πάντα αναπάντητα...
Βουβός πόνος...
Χθες το μεσημέρι, ο Ντέγιαν, η οικογένεια της, οι φίλοι τους «πλημμύρισαν» τον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων, στο Α΄ Κοιμητήριο του Πύργου, για να αποχαιρετίσουν τη Νικόλ. Τα μάτια όλων βουρκωμένα και κατακόκκινα να μην θέλουν να πιστέψουν ότι η Νικόλ έφυγε... «Οι άνθρωποι φεύγουν μόνο όταν τους ξεχνάμε...», λένε και η Νικόλ... δεν θα φύγει ποτέ από τις καρδιές και τη σκέψη των δικών της ανθρώπων...
Πηγή: patrisnews.com