Ανασκόπηση 2015: Οι στιγμές που μας έκαναν να ντραπούμε

ΟΛΑ ΤΑ «ΠΙΚΡΑ» ΠΟΥ ΣΚΥΨΑΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΥΨΩΣΟΥΜΕ

της Γεωργίας Λινάρδου

Η ντροπή θα μπορούσε να είναι αδελφή του φόβου και πρωτοξάδελφη της αλαζονείας ή και το αντίστροφο. Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται, λέει η παροιμία.

Τα πικρά «Που»...


Που πιστέψαμε μόνον για λίγες ημέρες πως μπορούμε να υπερασπιστούμε ένα «όχι» και δεν καταλάβαμε σε ποια Ευρώπη είπαμε «ναι». Ποια χώρα και ποια Ευρώπη ονειρευόμαστε...

Που συνηγορήσαμε για την συνέχιση της διαφθοράς σ' αυτήν την χώρα και -συνειδητά ή ασυνείδητα - βάλαμε και την δική μας υπογραφή στο σκίτσο του Economist για το... «φτωχό μέλλον της Ελλάδας»

Που συνεχίσαμε να κουνάμε το μαντήλι σ' όποιον εγκαταλείπει τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον...

Που απολογηθήκαμε επειδή θελήσαμε να ζήσουμε και όχι απλά να επιβιώσουμε.

Που συνηθίσαμε… το κλάμα των παιδιών.

Που σωπάσαμε στους λυγμούς των συνεπειών του φασισμού.

Που επαναστατήσαμε πίσω από ένα έξυπνο κινητό.

Που οι εικόνες μας συγκλόνισαν μόνον για ένα share.

Που κάναμε follow στην ανθρωποφαγία.

Που σμικρύναμε την ζωή μας σ’ ένα like.

Που δεν υπήρχαν φάρμακα στα νοσοκομεία, που οι ανασφάλιστοι πήγαν και το 2015 σαν το σκυλί στ' αμπέλι, που η ζωή και η ψυχή των συνταξιούχων κατακρεουργήθηκε, που η δημόσια εκπαίδευση ενίσχυσε το τσιφλίκι μιας βλακώδους και επικίνδυνης αλαζονείας, που για να αγοράσεις ένα μπουκέτο λουλούδια το σκέφτηκες δυο φορές, που πήγες στην εφορία για να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου με ενοχές, που δεν σου περίσσεψαν χρήματα για να αγοράσεις τα βιβλία που ήθελες, που δεν μπόρεσες να πας στο θέατρο όσο ήθελες, που συναντούσες έναν άστεγο ή έναν περιπλανώμενο πρόσφυγα ή μετανάστη και δεν μπορούσες να βοηθήσεις, που είδες ένα μικρό παιδί να το ξεβράζει η ακτή, που έμαθες για ένα παιδί που το άφησε η μάνα του σε κάποιο ίδρυμα γιατί δεν είχε να το ταϊσει, που οι συγγενείς κάποιου δεν είχαν λεφτά ούτε για να τον θάψουν, που υπάρχουν πολλοί στα Αζήτητα των Νοσοκομείων, που στη ζωή σου ακόμη κυριάρχησε για μια ακόμη φορά η τρομοκρατία, ο εκβιασμός και η νοοτροπία του νταβατζή. Που πρόληψη σε όλα τα επίπεδα ζωής δεν υπήρξε ούτε το 2015, παρά μόνον καταστολή. Που ήθελες να κάνεις ένα παιδί αλλά δεν το' κανες γιατί σκέφτηκες πόσο θα σου στοιχίσει, που πήγες το παιδί ατάϊστο στο σχολείο ή αδιάβαστο ή νυσταγμένο ή... χωρίς ελπίδα. Που στις Φυλακές πεθαίνουν κάθε μέρα, υποσιτίζονται ή είναι οιονεί κρατούμενοι διότι δεν έχουν χρήματα να βγουν ή οικογένεια να... κρυφτούν!

Ντροπή σημαίνει πολλά και στοιχειώνει άλλα τόσα.

Ντροπή σημαίνει που και το 2015 σκύψαμε το κεφάλι περισσότερες φορές απ' όσες έπρεπε να το υψώσουμε και κλείσαμε το στόμα περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε να το ανοίξουμε...

Σχετικές ειδήσεις

• Τι γνωρίζετε για τις προλήψεις και τους οιωνούς της Πρωτοχρονιάς;
• Πρωτοχρονιά 2016: Τα έθιμα για το καλό του χρόνου
• Σύρος: Αντί για ημερολόγια ο Δήμος θα διαθέσει τα χρήματα σε απόρους