Λευτέρης Παρτσάλης: Από το Νόμπελ Ειρήνης... στα παιδιά με τα τρομαγμένα μάτια…(pics+video)
Η φωτογραφία με τις τρεις γιαγιάδες από τη Συκαμνιά στη Λέσβο του Λευτέρη Παρτσάλη –συνεργάτη του Newsbomb – η οποία έκανε τον γύρο του κόσμου, δεν τραβήχτηκε με σκοπό να κινήσει τις διαδικασίες για ένα βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αλλά για να αιχμαλωτίσει την ιστορία σε μία από τις πλέον σκοτεινές της σελίδες...
ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ - ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥΜΕ - ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Της Γεωργίας Λινάρδου
Από την άλλη, βέβαια, εκείνη η εικόνα (Δείτε την στη Gallery του Newsbomb) κατάφερε να παγιδεύσει την ιστορία και σε μία από τις πλέον φωτεινές της στιγμές. Αυτές της αλληλεγγύης και της προσφοράς δίχως κανένα αντάλλαγμα πέραν αυτού που γράφει η ανθρωπιά του καθενός.
Ήταν Οκτώβριος του 2015. Ο Λευτέρης Παρτσάλης ταξιδεύει στη Λέσβο και αναζητά στις γειτονιές την αλληλεγγύη και την προσφορά.
Τρεις γιαγιάδες κάθονται σε ένα παγκάκι και λίγο πιο πέρα μία νεαρή προσφυγοπούλα προσπαθεί να ταΐσει το μωρό της που κλαίει.
Oι γιαγιάδες της ζήτησαν να πάρουν το μωρό. Ούτε που κατάλαβε τι έλεγαν στα νησιώτικα η νεαρή γυναίκα. Ένιωσε, όμως, ότι ήθελαν να φροντίσουν το μωρό της. Το εμπιστεύθηκε. Η μία από τις τρεις το πήρε στην αγκαλιά της κι άρχισε να το ταϊζει με την ίδια απόλυτη σιγουριά που τάϊζε τα παιδιά της ή τα εγγόνια της.
Ο Λευτέρης Παρτσάλης ήταν εκεί.
Σήκωσε τη μηχανή του κι άρχισε να κλικάρει. Καμία γυναίκα από τις τέσσερις δεν είπε όχι. Καμία γυναίκα από τις τέσσερις δεν διαμαρτυρήθηκε. Αντίθετα αφέθηκαν στο μεγαλείο της στιγμής.
Και αυτή η εικόνα μαζί με άλλες πολλές του Λευτέρη Παρτσάλη καταγράφουν όσα ζει η σύγχρονη Ελλάδα, όσα ζουν οι άνθρωποί της κι όσα δεν θα μπορέσει να ζήσει και κυρίως να αντιληφθεί το μέγεθός τους όποιος τούτη τη χώρα αφεντεύει. Ίσως επειδή αντιλαμβάνεται η Εξουσία την επερχόμενη σύγκρουση.
Διότι το φωτορεπορτάζ συγκαταλέγεται σε μία από τις πλέον ισχυρές εξουσίες. Κι αυτό δύσκολα μπορεί να το αμφισβητήσει κάποιος.
Εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα μία από τις τρεις γιαγιάδες, η 85χρονη Αιμιλία (Μηλίτσα) Καμβύση είναι υποψήφια για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Δείτε την Κυρία Μηλίτσα Καμβύση στο βίντεο:
Peace Prize Nomination for Greek Refugee VolunteersThis Greek grandmother and fisherman have been nominated for the Nobel Peace Prize for helping refugees who've been risking their lives to reach Europe.
Δημοσιεύτηκε από AJ+ στις Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου 2016
-Από τότε που τράβηξες την φωτογραφία, έχεις μιλήσει με την γιαγιά;
«Οι γιαγιάδες είναι θαμώνες του παραλιακού της Συκαμνιάς, ότι και να γίνει θα τις βρεις κάπου εκεί γύρο, άλλοτε να κουβεντιάζουν, άλλοτε να παρατηρούν και άλλοτε να προσπαθούν με τις λιγοστές δυνάμεις τους να βοηθήσουν στο έργο που επιτελείται από εθελοντές και κατοίκους.
Μια μέρα κι ενώ επέστρεφα από ένα ρεπορτάζ, πέτυχα στο δρόμο την κυρία Μηλίτσα. Κοντοστάθηκα και της λέω, γιαγιά καλησπέρα, περίμενε να σου δείξω κάτι. Να σημειώσω εδώ ότι από την πρώτη μέρα που ανέβηκε δημόσια στο διαδίκτυο η φωτογραφία, ο κόσμος έδειξε την αγάπη του σε αυτές τις τρεις γιαγιάδες. Βγάζω, λοιπόν, το κινητό και της δείχνω την εικόνα. Έχει γίνει χαμός της λέω, όλος ο κόσμος μιλάει για τη φωτογραφία σας, σε μία προσπάθεια να την κάνω να χαρεί. Σκάει ένα μικρό χαμόγελο, την κοιτάει και μου λέει: μα είμαι γυρισμένη, δεν μου φώναζες να κοιτάξω. Έτσι είναι η γυναίκα αυτή. Τόσο αυτονόητο θεώρησε αυτό που έκανε. Της χαμογέλασα, την αγκάλιασα και συνέχισα μετά από τις απαραίτητες ευχές. Αυτή ήταν και η τελευταία επαφή που είχα με αυτό τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Δεν επικοινώνησα από τότε μαζί της αν και συνομιλήσαμε με τον γιό της στο Facebook. Το έκανα εσκεμμένα, ήθελα να την δω από κοντά και η στιγμή αυτή, είναι πολύ κοντά».
-Τι σημαίνει για σένα βραβείο Νόμπελ Ειρήνης;
«Είναι κάτι εντελώς συμβολικό: μια κίνηση, μια προσφορά, ένα έργο για το οποίο η ανθρωπότητα ευχαριστεί συγκεκριμένα πρόσωπα. Συνήθως μηδαμινής σημασίας από αυτούς που το λαμβάνουν και πραγματικά το αξίζουν. Έτυχε και τράβηξα αυτή την εικόνα. Το ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει προταθεί για Νόμπελ, δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά τους. Θα αφήσουν το βραβείο να κοσμεί το τραπεζάκι ανάμεσα στις φωτογραφίες από παιδιά, εγγόνια, αγαπημένους ανθρώπους και θα είναι πάλι εκεί έξω να αντιμετωπίσουν την δική τους καθημερινότητα, που πίστεψέ με θέλει ψυχή! Αυτό είναι το Νόμπελ. Μια ανταμοιβή στον ψαρά, στις γιαγιάδες, στον εθελοντή, στον Άνθρωπο που ήταν εκεί για να δώσει μια βοήθεια σε αυτή την μαύρη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας».
Τη Δευτέρα (01/02/2016) ο Λευτέρης Παρτσαλής ανεβάζει στην προσωπική του σελίδα στο facebook μία ακόμη φωτογραφία. Ενός προσφυγόπουλου που μόλις έχει κατέβει από πλοίο στον Πειραιά μαζί με άλλους πρόσφυγες (Δείτε τη φωτογραφία στη Gallery του Newsbomb).
Γράφει:
«Αυτά τα μάτια έφτασαν εχθές στον Πειραιά.
Αυτά τα μάτια ταξίδεψαν πάνω σε ένα κομμάτι πλαστικό μέσα στα παγωμένα νερά.
Αυτά τα μάτια πριν καιρό χαμογελούσαν και έπαιζαν.
Τώρα κοιτάζουν απορημένα, προβληματισμένα.
Αυτο το παιδί αύριο δεν θα πάει στο σχολείο, όπως έκανε.
Ξεκίνησε ένα ταξίδι και θα περιμένει να φτάσει κάπου και μετά κάπου αλλού και μετά πιο πέρα.
Αυτό το παιδί βγήκε απο την καθημερινοτητά του και θα μπει σε μια καινούρια. Μετά απο καιρο.
Βάλε τώρα τον εαυτό σου στη θέση του.
Αυτό.
Δεν υπάρχουν λαθραίες ψυχές, λαθραία είναι τα σύνορα που χωρίζουν τον κόσμο μας, λαθραίος είναι ο Ευρωπαικός πολιτισμός σας».
Η φωτογραφία που τον έχει σημαδέψει:
«Στον ένα χρόνο κοντά που καλύπτω το προσφυγικό η εικόνα που με έχει σημαδέψει έχει τα μάτια ενός παιδιού. Έχω εστιάσει σε αυτό. Το παιδί αυτό δεν είναι ένα, είναι παιδιά, πολλά παιδιά να κλαίνε και να κοιτάζουν με απορία. Αυτή είναι η εικόνα που με έχει σημαδέψει. Πήγα στον Πειραιά και είδα πάλι αυτά τα μάτια, την απόγνωση την κρυμμένη ελπίδα. Δεν θα σου πω γιατί μπορεί να κατηγορηθώ ότι προπαγανδίζω. Το άκουσα κι αυτό. Σου στέλνω να δεις πως είναι τα μάτια που αντικρίζουν καθημερινά οι άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή»…
Δείτε φωτογραφίες του Λευτέρη Παρτσάλη στην παραπάνω Gallery του Newsbomb.
Σχετικές ειδήσεις
Trending
Πέθανε ο Δημήτρης Σούρας
.jpg)
