Ξέφραγο αμπέλι το Άλσος Συγγρού!
Γονείς και παιδιά απειλούνται από τους ανεύθυνους ιδιοκτήτες σκυλιών, οι οποίοι γράφουν ανθρώπους, ζώα και φυσικά το Νόμο στα παλιά τους τα παπούτσια και μόνο φιλόζωοι δεν είναι!
Το μοναδικό εναπομείναν φυσικό δάσος της Αττικής, εντός μάλιστα αστικού ιστού, είναι το Άλσος Συγγρού, στα όρια των δήμων Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Μελισσίων.
Το Άλσος Συγγρού αποτελεί έναν πολύτιμο πνεύμονα πρασίνου για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, έναν χώρο παιχνιδιού για τα παιδιά, όπου μπορούν να γνωρίσουν και να εξοικειωθούν με το φυσικό περιβάλλον. Δυστυχώς, όμως, η Πολιτεία δεν φροντίζει, ώστε να τηρούνται οι νόμοι και οι κανόνες και η πρόσβαση στο Άλσος να είναι απολύτως απρόσκοπτη και να μην δημιουργούνται θέματα ασφάλειας των επισκεπτών του.
Το Άλσος Συγγρού εκτείνεται σε 950 περίπου στρέμματα, το μεγαλύτερο τμήμα των οποίων καλύπτεται από πευκώνα. Πρόκειται για τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, με πολλά επίπεδα ιστορίας, καθώς τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, φτάνουν μέχρι τους προϊστορικούς χρόνους.
Τη διαχείριση του Άλσους έχει στην ευθύνη του το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών (ΙΓΕ), το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Είναι κληροδότημα της εθνικής ευεργέτιδας Ιφιγένειας Α. Συγγρού, προς τη Γεωργική Εταιρεία Αθηνών, η οποία πλέον δεν υφίσταται. Οπότε, η ευθύνη της διαχείρισής του, έχει περάσει από το 1988 το ΙΓΕ.
Καθώς αποτελεί δημόσιο αγαθό, χώρο εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, τόπο αθλητικής άσκησης και επαφής με τη φύση, και συχνά το επισκέπτονται και σχολεία της περιοχής, στο πλαίσιο προγραμμάτων φορέων, όπως της Ορνιθολογικής Εταιρείας ή των «Φίλων του Δάσους Συγγρού», η Πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει την ασφάλεια των μικρών παιδιών και των συνοδών τους.
Σεβάσου το Νόμο, προστάτευσε το ζώο σου και τα παιδιά!
Τρομακτικό είναι το πρόβλημα με τα σκυλιά, τόσο τα αδέσποτα, όσο και τα κατοικίδια που κυκλοφορούν στο Άλσος. Κι αν για τα αδέσποτα την ευθύνη έχουν οι αρμόδιοι φορείς που αφενός μεν θα πρέπει να μεριμνήσουν για την απομάκρυνση και φυσικά τη στείρωσή τους, ώστε το ΤΕΡΑΣΤΙΟ αυτό πρόβλημα να μην γίνει ακόμη μεγαλύτερο, η συμπεριφορά των ιδιοκτητών οικόσιτων σκύλων είναι από τραγική έως επικίνδυνη. Και σίγουρα κάθε άλλο παρά φιλόζωη. Και εξηγούμαστε: Σε έναν τόσο πολυσύχναστο χώρο, στον οποίο μάλιστα διεξάγονται ουκ ολίγες δραστηριότητες, σε μεγάλο βαθμό από μικρά παιδιά, είναι το λιγότερο ανεύθυνο οι ιδιοκτήτες των σκύλων να τους αφήνουν ελεύθερους μέσα στο Κτήμα, με κίνδυνο τόσο να τραυματιστεί κάποιο παιδί ακόμη κι αν το ζώο δεν έχει τέτοια πρόθεση.
Και δυστυχώς όσο κι αν κάποιοι θέλουμε να ρίχνουμε τα... βάρη διαρκώς στους άλλους ή στην Πολιτεία η παράγραφος 3 του άρθρου 5 του ν. 4039/2012 αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά πως ο ιδιοκτήτης «για την αποφυγή ατυχημάτων υποχρεούται κατά τη διάρκεια του περιπάτου να κρατάει το σκύλο του δεμένο και να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτόν. Η ίδια υποχρέωση ισχύει και για τον οποιονδήποτε συνοδό του ζώου, πέραν του ιδιοκτήτη του» προβλέποντας πρόστιμο 300 ευρώ σε όσους δεν συμμορφώνονται με το Νόμο.
Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται! Κάποιοι ωστόσο γράφοντας το Νόμο στα παλιά τους τα παπούτσια όχι μόνο αφήνουν ελεύθερα τα ζώα τους αλλά κρατώντας την ταμπέλα του φιλόζωου, αρνούνται να συμμορφωθούν στις υποδείξεις των γονιών που θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά αλλά και τα σκυλιά από ενδεχόμενο ατυχήματος. Κινούνται δε στο ίδιο μήκος κύματος σε ότι αφορά στις ακαθαρσίες του ζώου, τις οποίες δεν περισυλλέγουν παρά το γεγονός ότι ο νόμος 4235/2014 αναφέρει μεταξύ άλλων πως υποχρέωση του συνοδού είναι να μην επιτρέπει στο σκύλο του να λερώνει σε δημόσιους χώρος ή αν λερώσει οφείλει να καθαρίσει με την «ανεστραμμένη σακούλα». Και καταλήγουμε: Το να μην συμμορφώνεσαι στους Νόμους και να θέτεις σε κίνδυνο τους ανθρώπους, κυρίως τα μικρά παιδιά αλλά και τα ζώα που δεν ευθύνονται για το γεγονός ότι το αφεντικό τους δεν τα προστατεύει δεν σε κάνει μόνο επικίνδυνο για τα ζώα αλλά και για την κοινωνία γενικότερα. Η νοοτροπία του «είμαι υπεράνω των Νόμων» ή καλύτερα «υπεράνω όλων» είναι αυτή που έφερε την Ελλάδα σε αυτό το σημείο. Το ότι ορισμένοι θεωρούν το Κτήμα Συγγρού ξέφραγο αμπέλι και φέρονται ανάλογα είναι απλά ένα ακόμη σύμπτωμα μιας... ασθένειας που έχει πλήξει όλη τη χώρα. Άλλωστε ότι γίνεται στο Άλσος Συγγρού γίνεται σχεδόν παντού. Από τους χώρους αναψυχής μέχρι τα ΜΜΜ και τις παραλίες. Κι ας είναι ο Νόμος τόσο ξεκάθαρος ώστε να προστατεύει και τους ανθρώπους και τα ζώα, που δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για ότι συμβεί!
.jpg)
