Περσείδες 2016: Περιμένοντας τη «βροχή» από τα πεφταστέρια
Όπως αναφέρουν οι εiδικοί NASA, φέτος οι Περσείδες θα εμφανίσουν έξαρση καθώς στην πορεία της γης θα βρεθούν πολλά περισσότερα «πεφταστέρια» λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία που εξέτρεψε τα σωματίδια (μικρούς μετεωρίτες) πιο κοντά στην τροχιά της Γης.
Το θεματικό αστρονομικό φαινόμενο θα έχουν τη δυνατότητα να δουν όσοι μείνουν… ξύπνιοι ενώ θα έχουν σύμμαχο και τον καιρό καθώς κατά τόπους ο ουρανός δεν έχει σύννεφα. Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος τα πεφταστέρια μπορεί να φτάσουν τα 150 με 160 ανά ώρα από 60 έως 100 που είναι συνήθως.
Η έξαρση των μετεώρων αναμένεται τα ξημερώματα της Παρασκευής και συγκεκριμένα από τις 2 έως τις 7. Επίσης στις 3 τα ξημερώματα θα δύσει και η Σελήνη πράγμα που θα κάνει τον ουρανό σκοτεινότερο με την παρατήρηση των διαττόντων αστέρων να είναι ανεπηρέαστη από το φως του φεγγαριού.
Τι είναι οι Περσείδες
Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, έχοντας συχνά μακριές πύρινες «ουρές».
Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.
Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν σχεδόν έως το τέλος του Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
Οι Περσείδες οφείλουν την εμφάνιση τους στον ουρανό στον κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ που είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιιο σώμα που έχει συνήθεια να περνάει ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τη Γη.
Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μια βροχή διαττόντων, είναι το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Και ασφαλώς να έχει ελεύθερο χρόνο και υπομονή, καθώς μπορεί να χρειασθεί να περιμένει: για παράδειγμα, με ένα ρυθμό 150 μετεώρων την ώρα, ο παρατηρητής μπορεί να δει δύο έως τρία «πεφταστέρια» το λεπτό, όμως μερικά μόνο από αυτά θα είναι πραγματικά φωτεινά.