Σήμερα το «τελευταίο αντίο» στον Ανδρέα Μπάρκουλη

Ο γόης του ελληνικού σινεμά, άφησε την τελευταία του πνοή την Τρίτη (23/08), λίγες μέρες μετά τα 80α του γενέθλια, στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα» όπου έδινε μάχη για τη ζωή.

Η κηδεία του αείμνηστου ηθοποιού θα γίνει στο νεκροταφείο της Μεταμόρφωσης σήμερα Πέμπτη στις 17:30.

Ποια ήταν η τελευταία επιθυμία του ηθοποιού;

Τα δάκρυα της Μαίρης Μπάρκουλη έτρεχαν ποτάμια το βράδυ της Τρίτης, όταν στο σπίτι της οικογένειας στα Πευκάκια ο ηθοποιός Τρύφωνας Παπουτσής της αποκάλυψε την τελευταία επιθυμία που είχε ο Ανδρέας Μπάρκουλης.

«Ο Ανδρέας ήθελε να εκπληρώσω εγώ την τελευταία του επιθυμία μετά θάνατον και του έδωσα το λόγο μου. Μου ζήτησε να κάνω το τραπέζι σε τρεις άστεγους με μπόλικο φαγητό και πολύ κρασί στη μνήμη του. Κι έπειτα, μετά το φαγοπότι, να ζητήσουν συγχώρεση για εκείνον στον Θεό», είπε συγκινημένος, σύμφωνα με την εφημερίδα Espressο επιστήθιος φίλος και συνάδελφος του εμβληματικού πρωταγωνιστή, ο οποίος στάθηκε κοντά στην οικογένεια στα δύσκολα και στις χαρές της.

Ο Ανδρέας Μπάρκουλης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936. Σπούδασε υποκριτική και κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956 και στον κινηματογράφο το αμέσως επόμενο έτος με την ταινία Μαρία Πενταγιώτισσα. Ένα μικρό διάστημα της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι. Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του '60. Ενδεικτικό της αίγλης του αυτής είναι το σλόγκαν: "Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!".

Εμφανίστηκε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, παιζοντας κυρίως δεύτερους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966) , «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), «Όλγα Αγάπη μου» (1968), αλλά και κωμωδίες, όπως «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα» (1958), «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα»(1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970).