Αποτελέσματα Πανελληνίων 2016 - Αυτό είναι το κόλπο για να βρείτε φθηνό φοιτητικό σπίτι
Πώς να μη σας κοστίσει χρυσάφι ...το φοιτητικό «κεραμίδι»
Λίγες ημέρες αφότου ανακοινώθηκαν οι βάσεις 2016 από το υπουργείο Παιδείας, οι υποψήφιοι φοιτητές -μαζί με τις οικογένειές τους- έχουν ήδη αρχίσει την αναζήτηση στέγης, με βασικά κριτήρια την τιμή και την προσβασιμότητα στη σχολή όπου έχουν περάσει. Τι πρέπει, ωστόσο, να προσέξετε για την αναζήτηση του ιδανικού σπιτιού; Πόσο θα κοστίσει φέτος το… φοιτητικό «κεραμίδι»;
Μειωμένες κατά μέσον όρο 5% -10% εμφανίζονται φέτος τα ενοίκια των φοιτητικών κατοικιών στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Ξεκινώντας από την Αθήνα στου Ζωγράφου οι τιμές στις γκαρσονιέρες κυμαίνονται από 150 έως 210 ευρώ.
Στο κέντρο της Αθήνας οι τιμές κυμαίνονται από 220-250 ευρώ, ενώ στον Πειραιά από 200-230 ευρώ.
Σύμφωνα με το «Έθνος», στη Θεσσαλονίκη τα ενοίκια παραμένουν «τσουχτερά», καθώς οι τιμές στις γκαρσονιέρες κυμαίνονται από 330 - 400 ευρώ.
Συμβουλές για την αναζήτηση του ιδανικού σπιτιού
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων προτρέπει τους φοιτητές και τους γονείς:
• Να μην πανικοβάλλονται, γιατί σπίτια υπάρχουν για όλους. Δεν χρειάζεται να μισθώσουν κατοικία από την πρώτη στιγμή, ούτε τα μαθήματα αρχίζουν την επομένη της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων.
• Να μην ψάχνουν για σπίτι έξω από την πύλη του πανεπιστημίου. Λίγους δρόμους ή λίγες στάσεις πιο κάτω υπάρχουν πολλά διαθέσιμα ακίνητα.
• Να οργανώσουν την αναζήτησή τους και να μη σπεύσουν να καταλήξουν στο πρώτο ακίνητο που θα δουν. Αν τους ζητηθεί μίσθωμα που υπερβαίνει τα οικονομικά τους, να μην το δεχτούν, γιατί είναι βέβαιο ότι θα βρουν αυτό που ζητούν λίγο παραπέρα.
• Να σκεφτούν τη λύση της συγκατοίκησης σε δυάρια, τριάρια και γενικά σε μεγάλα διαμερίσματα, τα οποία σήμερα ενοικιάζονται πολύ φτηνότερα σε σχέση με τα μικρότερα.
• Να ελέγξουν προσεκτικά και χωρίς βιασύνη το σπίτι που επιθυμούν να ενοικιάσουν, καθώς και την κατάσταση στην οποία αυτό βρίσκεται. Αν είναι βράδυ, να ζητήσουν να δουν το σπίτι και με το φως της ημέρας.
• Να συμπληρώσουν και να υπογράψουν έγγραφο μισθωτήριο, χωρίς ποτέ να καταβάλουν μισθώματα ή προκαταβολές, εάν δεν βεβαιωθούν ότι αυτός που τα ζητά είναι πράγματι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού.
• Να μείνουν μακριά από δήθεν «γραφεία πληροφοριών», τα οποία υπόσχονται ότι, αν γίνει προκαταβολή κάποιου ποσού, θα τους βρουν αμέσως σπίτι, όπως το επιθυμούν. Γενικά δεν πρέπει να προκαταβάλλουν σε κανέναν οποιοδήποτε ποσό ως αμοιβή, πριν να υπογράψουν μισθωτήριο συμβόλαιο και να παραλάβουν το σπίτι.
Από την πλευρά του, το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, για την εύρεση κατοικίας, συστήνει στους φοιτητές να ξεκινήσουν την αναζήτηση από τις τοπικές εφημερίδες, να αξιολογήσουν τις μικρές αγγελίες που υπάρχουν στους ειδικούς πίνακες ανακοινώσεων των σχολών, να επισκεφτούν μεσιτικά γραφεία, να κάνουν μια βόλτα στην πόλη.
Τι πρέπει να γνωρίζουν
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ψάχνοντας, για σπίτι, πρέπει να γνωρίζουν ότι:
• Τα σπίτια στο κέντρο των πόλεων είναι κατά κανόνα παλαιότερα και πιο ακριβά σε σχέση με αυτά που βρίσκονται εκτός κέντρου.
• Πρέπει να ελέγχεται η τοποθεσία του σπιτιού, η γειτονιά και τι παρέχει αυτή (supermarket, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, άνετη πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη κ.λπ.).
• Να ελέγχεται ακόμη το σπίτι, για να διαπιστωθούν τυχόν βλάβες και να επισημανθούν στον ιδιοκτήτη, ώστε να τις διορθώσει, πριν μπει σε αυτό ο φοιτητής.
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται να δοθεί στις διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη, για την ενοικίαση του σπιτιού. Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα ακόλουθα:
• Στις μισθώσεις κατοικιών, το ύψος του μισθώματος διαμορφώνεται ελεύθερα και δεσμεύει και τις δύο πλευρές.
• Η μίσθωση κατοικίας ισχύει τουλάχιστον για τρία χρόνια και αν ακόμα έχει συμφωνηθεί μικρότερος ή αόριστος χρόνος.
• Η μίσθωση ορισμένου χρόνου λήγει μόλις περάσει το διάστημα αυτό, χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο, ενώ η μίσθωση αόριστης διάρκειας, μετά την παρέλευση της τριετίας, λήγει με καταγγελία του ιδιοκτήτη ή του ενοικιαστή.
• Η καταβολή της εγγύησης δεν αποτελεί υποχρέωση του ενοικιαστή που πηγάζει από τον νόμο, αλλά έχει επικρατήσει ως μισθωτική συνήθεια.
• Δεν αποδεχόμαστε και δεν υπογράφουμε όρους που δεν κατανοούμε ή με τους οποίους δεν συμφωνούμε απόλυτα.