Προσφυγικό: Σαν να μην πέρασε μια μέρα
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου βουλιάζουν από χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, η Ευρώπη σφυρίζει αδιάφορα, η Τουρκία συνεχίζει να εκβιάζει και η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ στους κατοίκους που διαμαρτύρονται και σχεδιάζει τη δημιουργία νέων hot spots εν κρυπτώ.
ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΙΑΙΟΥ - ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΝΕΑ HOT SPOTS
Σήμερα (17/09/2016) πραγματοποιείται το δημοτικό συμβούλιο της Μυτιλήνης που έχει προγραμματίσει κατεπείγουσα συνεδρίαση για να αποφασιστούν ενέργειες αντίδρασης κατά της δημιουργίας νέου χώρου φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στο νησί. Πριν λίγες ημέρες χρειάστηκε η επέμβαση των ΜΑΤ στη Χίο για διαλυθεί συγκέντρωση κατοίκων για τον ίδιο λόγο. Αύριο θα είναι οι κάτοικοι κάποιου άλλου νησιού ή χωριού. Κάθε μέρα που περνά η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο εκρηκτική ενώ η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να σχεδιάζει στα μουλωχτά τη δημιουργία νέων hot spots, φέρνοντας τις τοπικές κοινωνίες προ τετελεσμένων.
Η αλήθεια είναι πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πιάστηκε και σε αυτό το θέμα στον ύπνο. Αντί να παραδειγματιστεί από την άκαμπτη στάση που επέδειξαν οι Ευρωπαίοι στη διαπραγμάτευση για την οικονομία, πίστεψε ότι για κάποιο «μαγικό» λόγο θα τους έβρισκε πιο «μπόσικους» στο μεταναστευτικό. Ή ότι θα τους εκβίαζε. Και κάπως έτσι, απολύτως σύσσωμη η Ευρώπη διέταξε το κλείσιμο των βορείων συνόρων μας, εγκλωβίζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στις λάσπες της Ειδομένης. Τότε και μόνο τότε το κυβερνητικό επιτελείο κατανόησε ότι δημιούργησε ένα τεράστιο κοινωνικό και εθνικό πρόβλημα.
Επειδή, όμως, καμία προεργασία δεν είχε γίνει, η λύση που βρήκαν κυριολεκτικά στο γόνατο οι αρμόδιοι υπουργοί, ήταν να μετατρέψουν ολόκληρη τη χώρα σ’ ένα απέραντο hot spot.
Χωρίς να ελέγξει τις αντοχές των τοπικών κοινωνιών, χωρίς να εξασφαλίσει τη διατήρηση της δημόσιας τάξης, χωρίς να διαχωρίσει τους πρόσφυγες από τους μετανάστες, η κυβέρνηση εφαρμόζοντας για άλλη μια φορά το προσφιλές της «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», «φύτεψε» 44 οργανωμένες και 4 αυθαίρετες δομές φιλοξενίας σε όλη την ελληνική επικράτεια. Αποτέλεσμα; Πάνω από 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες παραμένουν στην Ελλάδα, με τους 13.171 στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Η κατάσταση, όμως, επιδεινώνεται καθημερινά από τρεις παράγοντες: την αδιαφορία της ΕΕ, την εκβιαστική πολιτική της Τουρκίας και την ανεπάρκεια των κυβερνητικών στελεχών.
Η ΕΕ το μόνο που θέλει είναι ένα «μαξιλάρι» που θα απορροφήσει όσους περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες είναι δυνατόν. Και το «μαξιλάρι» αυτό είναι η Ελλάδα. Ενδεικτικό των προθέσεων της ΕΕ είναι το γεγονός ότι από τους 60.000 πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας και πρέπει να μεταφερθούν σε άλλα κράτη της ΕΕ, μόλις 2.681 είχαν μετεγκατασταθεί μέχρι τις αρχές Αυγούστου, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Γραφείου Ευρώπης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, Βενσέν Κοστέλ.
Από την άλλη έχουμε την Τουρκία, μια χώρα που με όπλο το προσφυγικό προσπαθεί να εκβιάσει την ΕΕ προκειμένου να αποκομίσει οικονομικά και πολιτικά οφέλη. Προς στιγμή και μετά τη συμφωνία μεταξύ ΕΕ - Τουρκίας, κουτοπόνηρα σκεπτόμενοι, οι αρμόδιοι υπουργοί πίστεψαν ότι θα τα κουτσοβολέψουν. Μόνο που υπολόγιζαν χωρίς τα τανκς που βγήκαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης τον περασμένο Ιούλιο. Πλέον η συμφωνία κρέμεται από μια κλωστή και οι προσφυγικές ροές προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αυξάνονται καθημερινά.
Και έτσι φτάνουμε στα θύματα της κυβερνητικής αβελτηρίας, τους Έλληνες πολίτες που βλέπουν τις ζωές τους να καταστρέφονται απλά και μόνο επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν κολλημένοι στις ιδεοληψίες τους. Μετά την προσφυγική κρίση του καλοκαιριού του 2014 και τις εικόνες που τη συνόδευαν και έκαναν τον γύρω του κόσμου, το τουριστικό προϊόν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου κατέρρευσε. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο εγκλωβισμός χιλιάδων ανθρώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιορισμένο χώρο έχει προκαλέσει κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων εγκληματικότητας.
Αλλά και οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται ως «φτηνό κρέας» από την κυβέρνηση. Ακούγεται σκληρό – ειδικά στα «ευαίσθητα» αριστερά αυτιά - αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Γιατί ουσιαστικά το μόνο που νοιάζει την κυβέρνηση είναι να πουλήσει αριστεροσύνη και στο προσφυγικό όπως και σε όλα τα άλλα θέματα.
Άραγε πόσο αριστερό είναι να αφήνεις να γεννιούνται μωρά παιδιά στις λάσπες της Ειδομένης; Πόσο αριστερό είναι η εκπόρνευση γυναικών στα hot spots; Oι βιασμοί ανηλίκων; Το εμπόριο ναρκωτικών; Ή μήπως οι αρμόδιοι υπουργοί δεν έχουν ακούσει τίποτα γι’ αυτά;
Η κυβέρνηση στο ζήτημα του προσφυγικού ακολούθησε το αγαπημένο της «σχέδιο»: βλέποντας και κάνοντας. Και αν αυτό το «σχέδιο» η Ελλάδα το πλήρωσε με περίπου 100 δις ευρώ στην οικονομία, το κόστος που μπορεί να πληρώσει στο μεταναστευτικό είναι πραγματικά ανυπολόγιστο. Γιατί τους αριθμούς μπορείς να τους «μαγειρέψεις», να τους «καλλωπίσεις» ή να τους «εξωραΐσεις». Τους ανθρώπους όχι. Ειδικά τους απελπισμένους, είτε είναι Έλληνες, είτε ξένοι.
