Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Τέλος εποχής μετά το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού (pics+vids)
Πέθανε ο Μητσοτάκης | Ειδήσεις:Με το θάνατό του κλείνει ένας ολόκληρος κύκλος της σύγχρονης μεταπολεμικής Ιστορίας της Ελλάδας - «Έφυγε» από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρας (29/05/2017) σε ηλικία 99 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Πλήρης ημερών, σε ηλικία 99 ετών έφυγε ο πολιτικός που άφησε το αποτύπωμά του στον πολιτικό βίο της χώρας για σχεδόν 60 χρόνια - Την Τετάρτη (31/05/2017) η κηδεία του δημοσία δαπάνη, την Πέμπτη η ταφή του στα Χανιά
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος εξέφρασε τα συλληπητήριά του στη οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού.
- Η συγκινητική φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον πατέρα του
- Ντόρα Μπακογιάννη: Ο πατέρας μου είχε το θάρρος να πει αλήθειες
- Το συλλυπητήριο μήνυμα του Προκόπη Παυλόπουλου
- Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα για το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού
- Τα συλλυπητήρια του Κώστα Καραμανλή
Η ανακοίνωση της οικογένειας
Σε ανακοίνωσή της τα ξημερώματα της Δευτέρας (29/05/2017), η οικογένειά του ανέφερε: «Σήμερα στη 01:00 ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν».
Δημοσία δαπάνη η κηδεία του - Πού θα γίνει η ταφή του
Την Τετάρτη 31 Μαΐου στις 15:00 στη Μητρόπολη Αθηνών, θα τελεστεί η εξόδιος Ακολουθία του. Η σορός θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στην Ιερά Μητρόπολη, την ίδια μέρα από τις 07:00 έως τις 13:30, ενώ η ταφή του θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1η Ιουνίου στα Χανιά, στο νεκροταφείο του Αργουλιδέ, αφού προηγηθεί επιμνημόσυνη δέηση στην Αγία Μαγδαληνή Χαλέπας, στις 15:00.
Εξάλλου, με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Πάνου Σκουρλέτη, Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου και Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, με ημερομηνία 29 Μαΐου 2017, η κηδεία του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θα τελεστεί με δημόσια δαπάνη.
Σύμφωνα με την ίδια απόφαση:
- Κατά την κηδεία του θα αποδοθούν οι τιμές που προσήκουν σε εν ενεργεία Πρωθυπουργό.
- Θα τηρηθεί τετραήμερο δημόσιο πένθος από την ημέρα του θανάτου του.
- Θα αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες των Δημοσίων Καταστημάτων της Χώρας, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και των καταστημάτων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Τραπεζών από σήμερα έως και την ημέρα της κηδείας του.
Η ζωή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στα Χανιά στις 18 Οκτωβρίου 1918. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του δημοσιογράφου και πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1883-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη, γόνου πολιτικής οικογένειας των Χανίων και μικρανιψιάς του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Τα πρώτα βήματα στα Χανιά και ο πόλεμος
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα Χανιά, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές τον Ιούνιο του 1935 από το Πρακτικό Λύκειο της πόλης. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), από το οποίο αποφοίτησε τις παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940.
Το προσκλητήριο του πολέμου τον βρήκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στη Σύρο και σύντομα βρέθηκε στο Μακεδονικό Μέτωπο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη, συνελήφθη από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο. Την ίδια περίοδο ανέλαβε πολιτικές πρωτοβουλίες για την από κοινού δράση των αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη και την αποφυγή αλληλοσφαγής, όπως συνέβη σε πολλές περιπτώσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στις 7 Νοεμβρίου ως εκπρόσωπος της ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης) συνυπέγραψε με τον ομόλογό του του ΕΑΜ Μιλτιάδη Πορφυρογέννη τη Συμφωνία του Θερίσσου.
Πρώτη φορά βουλευτής σε ηλικία 28 ετών
Αμέσως μετά την απελευθέρωση, δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και επανεξέδωσε την εφημερίδα τού Ελευθερίου Βενιζέλου «Κήρυξ» Χανίων. Σε ηλικία 28 ετών εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το Κόμμα των Φιλελευθέρων το 1946 και επανεξελέγη με τη σημαία του ίδιου κόμματος από το 1950 έως το 1958. Το 1951 έγινε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου (1 Φεβρουαρίου - 27 Οκτωβρίου), ενώ εκτελούσε και καθήκοντα υπουργού Οικονομικών και Δημοσίων Έργων (12 Σεπτεμβρίου - 27 Οκτωβρίου). Μετά τη νίκη του Ελληνικού Συναγερμού του Αλεξάνδρου Παπάγου το 1952, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναδείχθηκε από τους σημαντικότερους και μαχητικότερους κοινοβουλευτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.
Τον επόμενο χρόνο (6 Ιουνίου 1953) νυμφεύθηκε τη Μαρίκα Γιαννούκου (1930 - 2012), κόρη πλούσιας οικογένειας των Αθηνών, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Θεοδώρα (Ντόρα) (γ. 1954), την Αλεξάνδρα (γ. 1955), την Αικατερίνη (γ.1959), και τον Κυριάκο (γ. 1968).
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τη σύζυγό του Μαρίκα Γιαννούκου - Μητσοτάκη
Τα χρόνια στην Ένωση Κέντρου και η περίοδος των «Ιουλιανών»
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες για την ίδρυση νέας πολιτικής κίνησης στο χώρο του κέντρου. Το 1961 συνέβαλε αποφασιστικά στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου κι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις του κόμματος. Υπήρξε στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου, ιδιαίτερα στις συγκρούσεις του τελευταίου με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.
Την περίοδο 1961 - 1963, μετά τις εκλογές της βίας και της νοθείας, υποστήριξε μαχητικά τις θέσεις της ΕΚ εναντίον της ΕΡΕ και της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Δόβα, στο πλαίσιο του «ανένδοτου αγώνα». Μετά το θάνατο του Γεωργίου Καρτάλη το 1957, υπήρξε ο πολιτικός που στήριξε και προώθησε η δημοκρατική εφημερίδα «Ελευθερία» του στενού φίλου του Πάνου Κόκκα.
Το 1963, μετά τη νίκη της ΕΚ, ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών (8 Νοεμβρίου - 21 Δεκεμβρίου), το οποίο διατήρησε και στη νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964 (19 Φεβρουαρίου 1964 - 15 Ιουλίου 1965). Τον Ιούλιο του 1965 διαφώνησε με το Γεώργιο Παπανδρέου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης στις σχέσεις πρωθυπουργού - βασιλιά («Ιουλιανά») και πρωταγωνίστησε στο σχηματισμό των βασιλικών κυβερνήσεων 1965 - 1966 (κυβερνήσεις της Αποστασίας). Στις κυβερνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα (15 Ιουλίου - 20 Αυγούστου 1965) και Στέφανου Στεφανόπουλου (17 Σεπτεμβρίου 1965 - 22 Δεκεμβρίου 1966) συμμετείχε ως Υπουργός Συντονισμού.
Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η περίοδος των «Ιουλιανών» θα αποτελέσει μόνιμη πηγή επιθέσεων από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όχι μόνο δεν θέλησε να ανατρέψει τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά αντίθετα προσπάθησε ως την τελευταία στιγμή να τον αποτρέψει από τη σύγκρουση με τον βασιλιά και την παραίτηση. Μία σύγκρουση που κινδύνευε να φέρει αντιμέτωπη την κυβέρνηση με τις Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες έλεγχε απόλυτα ο βασιλιάς με ευθύνη και του Γεωργίου Παπανδρέου, όπως έχει δηλώσει. Από την ώρα, όμως, της παραίτησης Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης στήριξε τις κυβερνήσεις των «Αποστατών», σε μία προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης. «Ήταν μια δύσκολη πολιτική απόφαση, με προβλεπόμενο μεγάλο προσωπικό κόστος. Έκανα, όμως, εκείνο που μου υπαγόρευε η συνείδησή μου».
Από αριστερά: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Στέφανος Στεφανόπουλος, Γεώργιος Παπανδρέου
Η σύλληψη από τη Χούντα
Μετά την επιβολή της δικτατορίας (21 Απριλίου 1967), ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνελήφθη μαζί με τους άλλους πολιτικούς, για να αφεθεί, αργότερα, ελεύθερος με τη γενική αμνηστία και να φύγει στο εξωτερικό. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, συνελήφθη και πάλι, από τη χούντα του Ιωαννίδη, και αποφυλακίστηκε με τη μεταπολίτευση.
Η Μεταπολίτευση και η προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία
Στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 κατέβηκε ως ανεξάρτητος στο Νομό Χανίων και δεν εξελέγη, παρά τον σημαντικό αριθμό ψήφων που έλαβε, λόγω του ισχύοντος εκλογικού νόμου. Το 1977 ίδρυσε το Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1977.
Το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, μετά το άνοιγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον κεντρώο χώρο, και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Καραμανλή (10 Μαΐου 1978 - 10 Μαΐου 1980) και υπουργός Εξωτερικών (10 Μαΐου 1980 - 17 Σεπτεμβρίου 1981) στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (18 Οκτωβρίου 1981), διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έως την 1η Σεπτεμβρίου 1984, οπότε εξελέγη πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπερισχύοντας του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος στις εκλογές του Ιουνίου του 1985, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς. Πέντε μέρες αργότερα επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Ο Κωστής Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί από το κόμμα για να ιδρύσει τη ΔΗΑΝΑ, το κόμμα της Δημοκρατικής Ανανέωσης.
Στις εκλογές του 1989, η Ν.Δ. δεν κατέστη δυνατό να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, λόγω του εκλογικού συστήματος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Τζανή Τζανετάκη, με πρωταρχικό στόχο την «κάθαρση», δηλαδή τη μη παραγραφή των σκανδάλων που έγιναν την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ (κατ’ άλλους «Βρώμικο ’89»).
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, στις οποίες η ΝΔ και πάλι δεν εξασφάλισε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υποστήριξε οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό των Ξενοφώντα Ζολώτα. Τον Απρίλιο του 1990 η Νέα Δημοκρατία πέτυχε την πολυπόθητη αυτοδυναμία με τη συνδρομή του ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 11 Απριλίου 1990, σε ηλικία 72 ετών.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία μετριοπαθής προσπάθεια εφαρμογής μιας φιλελεύθερης πολιτικής, σε μια εποχή που ο κομμουνισμός γκρεμιζόταν και ο νεοφιλευθερισμός άρχισε να γίνεται το κυρίαρχο οικονομικό δόγμα.
Η επίδοσή της πιθανόν θα ήταν πιο επιτυχής, εάν δεν είχε να αντιμετωπίσει σοβαρές εσωτερικές αντιθέσεις και διαφωνίες («Καραμανλικοί», Αντώνης Σαμαράς), οι οποίες συνέβαλαν τελικά στην πτώση της, όταν απέσυρε την υποστήριξή του από την κυβέρνηση ο βουλευτής Κιλκίς, Γιώργος Σιμπιλίδης.
Η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη και προκήρυξε εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου 1993, τις οποίες έχασε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος και έκτοτε παρέμεινε βουλευτής (και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ) έως τις 11 Φεβρουαρίου 2004, οπότε αποχώρησε από την ενεργό πολιτική, ύστερα από παρουσία 58 χρόνων.
Σημαντικοί σταθμοί στο βίο του
Ένα από τα κεφάλαια που έγραψαν Ιστορία στην πολιτική σταδιοδρομία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν η κόντρα του με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι δυο άνδρες κονταροχτυπήθηκαν την περίοδο του «βρώμικου '89» με τα ειδικά δικαστήρια. Οι δε αψιμαχίες τους στη Βουλή άφησαν εποχή.
Ωστόσο, κατά γενική ομολογία, αμφότεροι, παρά τις διαφορές τους, κρατούσαν σε αρκετά υψηλό επίπεδο τη μεταξύ τους πολιτική αντιπαράθεση.
Η κόντρα με τον Αντώνη Σαμαρά
Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είχε ως αποτέλεσμα το 1991 την ανεξαρτητοποίηση της ως τότε «ομόσπονδης Δημοκρατίας της Μακεδονίας», η οποία διεκδικούσε την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Στην αρχή χειρίστηκε το θέμα ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς, τον οποίο απομάκρυνε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον Απρίλιο του 1992, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το Υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέτυχε να πείσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Σύνοδο της Λισαβόνας να υιοθετήσει πλήρως τις ελληνικές θέσεις, ωστόσο οι ΗΠΑ και η Ρωσία παρά την απόφαση της Συνόδου της Λισαβόνας επέμεναν στην εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης, αρχή της οποίας ήταν η είσοδος του κράτους αυτού στον ΟΗΕ με το προσωρινό όνομα "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας" (ΠΓΔΜ - FYROM).
Τον δικαίωσε πολλές φορές η Ιστορία
Πολιτικοί φίλοι αλλά και εχθροί αναγνώριζαν στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη την διορατικότητά του. Πολλές φορές είχε δικαιωθεί από τα γεγονότα για τα οποία ο ίδιος είχε προειδοποιήσει πολλές φορές στο παρελθόν.
Αυτό που θυμήθηκαν πολλοί είναι όσα είχε πει το 1994 στην Βουλή σε μια ομιλία του που μπορεί να χαρακτηρισθεί προφητική.
Είχε πει μεταξύ άλλων: «Το τραγικό πρόβληµα της ελληνικής οικονοµίας είναι ότι δεν αντέχει τα βάρη και τα ελλείµµατα, ότι δεν είναι µακριά η στιγµή που η Ελλάδα δεν θα µπορεί πια να δανειστεί και θα καταφύγει ικέτης στο Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο».
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε από τους πολιτικούς εκείνους που δικαιώθηκαν εν ζωή», δήλωσε ο Γιάννης Πευκιανάκης, επί πολλά χρόνια φίλος και στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. (Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)
Πηγές φωτογραφιών: Eurokinissi, Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων
.jpg)
