«Τσουνάμι» προσφυγών στο ΣτΕ κατά της έκτακτης ειδικής εισφοράς
«Κύμα» προσφυγών κατά της έκτακτης ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και κατά του ετησίου...
«Κύμα» προσφυγών κατά της έκτακτης ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και κατά του ετησίου τέλους επιτηδεύματος αναμένεται μέσα στις επόμενες ήμερες.
Την αρχή έκανε σήμερα ο δικηγόρος Αθηνών, Άγγελος Τσιγκρής ο οποίος με προσφυγή του στο Συμβούλιο της Επικρατείας στρέφεται κατά της σχετικής απόφασης του υπουργού Οικονομικών υποστηρίζοντας ότι είναι αντισυνταγματική παράνομη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Άνθρωπου (ΕΣΔΑ).
Σύμφωνα με πληροφορίες μέσα στα επόμενα 24ωρα αναμένεται να προσφύγει και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών. Μάλιστα, πρόκειται να καταθέσει και αίτημα ώστε να συζητηθεί άμεσα η υπόθεση στην Ολομέλεια του Ανώτατου Aκυρωτικού Δικαστηρίου με τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης», προκειμένου η απόφαση που θα εκδοθεί να αποτελέσει τον πιλότο για όλες τις πρόσφυγες που θα ακολουθήσουν.
Όπως υποστηρίζει στην αίτηση του ο κ. Τσιγκρής:
«Το τέλος επιτηδεύματος έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φόρου και συγκεκριμένα πρόκειται για χρηματική, υποχρεωτική και οριστική οικονομική επιβάρυνση των φορολογουμένων, επιτηδευματιών και ελεύθερων επαγγελματιών, προς το κράτος προς εκπλήρωση δημοσίου σκοπού που πραγματοποιείται με βάση προνόμια δημόσιας εξουσίας και η οποία δίνεται χωρίς ειδικό αντάλλαγμα. Σε κάθε περίπτωση η έλλειψη ειδικού ανταλλάγματος, η οποία συνιστά την ειδοποιό διαφορά μεταξύ φόρου και ανταποδοτικού τέλους, φανερώνει την πραγματική φύση του επιβαλλόμενου τέλους επιτηδεύματος ως φόρου».
Μάλιστα, επικαλείται νομολογία (παλαιές αποφάσεις) τόσο του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου όσο και του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία: «μια οικονομική επιβάρυνση έχει το χαρακτήρα φόρου και όχι τέλους, ακόμη κι αν ονομάζεται έτσι, σε περίπτωση που δεν προβλέπεται ειδικό αντάλλαγμα από το κράτος ή άλλο δημόσιο φορέα».
Συνεπώς, συνεχίζει ο δικηγόρος: «το επιβαλλόμενο με τις διατάξεις του άρθρου 31 του Ν. 3986/2011 τέλος επιτηδεύματος συνιστά φόρο και όχι τέλος, παρά τον εκ νόμου διδόμενο σε αυτό χαρακτηρισμό, ελλείψει παροχής ειδικού ανταλλάγματος στους υπόχρεους».
Καταλήγοντας, ο δικηγόρος τονίζει ότι το ύψος των νέων έκτακτων φόρων είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τη φοροδοτική ικανότητα των φορολογούμενων και ενδέχεται οι φορολογούμενοι να στερηθούν την ιδιοκτησία τους, αφού για να καταβάλλουν το ποσό των αμφισβητούμενων φόρων, θα πρέπει να προβούν στη λήψη μέτρων (π.χ. λήψη δανείων), ενώ σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους με την υποχρέωση αυτή υπάρχει ο κίνδυνος να ληφθούν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της περιουσίας τους, όπως για παράδειγμα επιβολή κατάσχεσης στην ακίνητη περιουσία.