Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη - Δεν είναι πια μαζί μας
Η σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου έφυγε αιφνίδια από τη ζωή, σε ηλικία 73 ετών, στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη, βυθίζοντας σε θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας και τους θαυμαστές της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η μεγάλη της κόρη, η Μάρθα Κουτουμάνου τη βρήκε νεκρή στο κρεβάτι της.
Ο σύζυγός της, Αλέξανδρος Λυκουρέζος ξύπνησε νωρίς και έφυγε για το δικηγορικό του γραφείο αφήνοντας την ηθοποιό να κοιμάται. Στο σπίτι ήταν η Μάρθα και η Ζωή Λάσκαρη, η οποία κοιμόταν.
Η κόρη της, αφού έβλεπε ότι δεν ξυπνάει, κάλεσε αμέσως τον γιατρό της οικογένειας ο οποίος διαπίστωσε το θάνατό της.
Ποια ήταν η μεγάλη πρωταγωνίστρια
Η Ζωή Λάσκαρη (το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Ζωή Κουρούκλη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Φοίτησε στη σχολή Βαλαγιάννη, στη σχολή καλογραιών Καλαμαρί και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη. Το 1959, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών, στέφθηκε σταρ Ελλάς. Έζησε για δύο χρόνια στην Αμερική.
Το 1961 ο Φιλοποίμην Φίνος την επιλέγει για πρωταγωνίστρια στον «Κατήφορο» και υπογράφει μαζί του αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας. Η ταινία είναι εισπρακτικά η εμπορικότερη της σεζόν 1961-1962, καθιερώνοντας τη Ζωή Λάσκαρη ως μόνιμη πρωταγωνίστρια και ως μια από τις πιο λαμπρές σταρ της «χρυσής» εποχής του κινηματογράφου.
Για να μην γίνεται σύγχυση με την ξαδέρφη της Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια, ο Φίνος την «βαφτίζει» Ζωή Λάσκαρη εμπνευσμένος από το όνομα ενός Ιταλού.
Στo τέλoς της δεκαετίας του '60 –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– σημάδεψε με τις ερμηνείες της την χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ σε όλη της την πορεία ανέβασε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις.
Η Λάσκαρη έχει διαμορφώσει με τους ρόλους της την περσόνα της δυναμικής αλλά και μοιραίας γυναίκας, ενώ παράλληλα γίνεται το νούμερο ένα sex symbol της εποχής της.
Η δύση της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου θα στρέψει την προσοχή της στην μεγάλη της αγάπη, το θέατρο. Το 1966, σε συνεργασία με τον Αντρέα Ντούζο, περιοδεύει στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, την «Παγίδα» του Robert Thomas και την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Terence Rattigan.
H θεατρική της πορεία
Το 1970 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το έργο «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολουθούν οι μεγάλες θεατρικές επιτυχίες «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Neil Simon, «Η κυρία του Μαξίμ» του Georges Feudeau και το «Miss Πέπσι» του Pierrette Bruno. Η υποδοχή που της επιφύλαξαν οι θεατρικοί κριτικοί ήταν ενθουσιώδης.
Το 1982 πρωταγωνιστεί για τελευταία φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία του Γιώργου Καρυπίδη «Αναμέτρηση», ενώ θα μείνει στην ιστορία η θρυλική γυμνή φωτογράφησή της για το περιοδικό «Playboy» το 1985 -η πρώτη Ελληνίδας πρωταγωνίστριας- που προκάλεσε θυελλώδες πολιτικό ζήτημα.
Πιστή λάτρης του θεάτρου και του κλασικού ρεπερτορίου συνεχίζει, αρχές δεκαετίας του '90, να παρουσιάζει μεγάλα έργα του παγκόσμιου θεάτρου, σε συνεργασία με μεγάλους Έλληνες σκηνοθέτες.
Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στο «Καινούρια σελίδα» του Neil Simon και την επόμενη σεζόν στο «Τρελοί για έρωτα» του Sam Shepard. Την δεκαετία του '90 ξεχωρίζουν το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Edward Albee, το 1992 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Ορφέα στον Άδη» το 1993 στο Βασιλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, το «Τρείς ψηλές γυναίκες» του Edward Albee, το 1995, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά και το «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο' Νηλ.
Η συνεργασία της με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις «Τρωάδες» το 1997 έτυχε θερμής υποδοχής από τον Τύπο.
Η θεατρική συνεργασία της με τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Σταύρο Τσακίρη συνεχίζεται και στις αρχές του 2000 με τα έργα «Συνάντηση», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Απόστολο Γκλέτσο και «Σκηνές Γάμου».
To 2003 ιδρύει την δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο Αθηναΐδα. Το 2005 ανεβάζει το «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Οι κριτικοί συμφωνούν για τον πρωτοποριακό τρόπο με τον οποίο «φώτισε» η ερμηνεία της αυτό το σπουδαίο έργο. Ακολουθεί, για δύο θεατρικές σεζόν, το έργο «Άλμα Μάλερ» του Ρον Χάρτ, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.
Τις σεζόν 2011-2013 ανεβάζει το έργο του Martin Sherman «Ρόουζ» σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro.
Οι ταινίες στις οποίες «έλαμψε»
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, συνεργάστηκε με άλλους σπουδαίους και αγαπημένους ηθοποιούς, όπως οι Μάνος Κατράκης, Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά.
Αγαπήθηκε όσο λίγες ηθοποιοί την περίοδο των ασπρόμαυρων ταινιών, όμως και μετά το τέλος της ακμής αυτών συνέχιζε να «λάμπει» στο θέατρο.
Ξεχώρισε ως πρωταγωνίστρια στα εξής ταινίες: Οι θαλασσιές οι χάντρες, Κατήφορος, Στεφανία, ίλιγγος, Κορίτσια για φίλημα, Εγωισμός, Ιστορία μιας ζωής, Δάκρυα για την Ηλέκτρα, Μαριχουάνα stop!, Αστερισμός της Παρθένου, Νόμος 4000, Μια κυρία στα μπουζούκια.
Τη χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου πρωταγωνίστησε και σε πολλές κωμωδίες, χαρίζοντας απλόχερα το γέλιο στους θεατές.
Μερικές από τις κωμωδίες στις οποίες έπαιξε η αγαπημένη ηθοποιός ήταν οι εξής: Οι Εραστές του Ονείρου, Μερικοί το προτιμούν κρύο, Ένα κορίτσι για δύο, Τέντυ μπόι αγάπη μου, Ο θαλασσιές οι χάντρες, Μια κυρία στα μπουζούκια, Μαριχουάνα στοπ.
Η Ζωή Λάσκαρη ήταν παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Μαρία – Ελένη, ενώ έχει άλλη μία κόρη, τη Μάρθα, από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο.
Με πληροφορίες και φωτογραφίες από Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και zoelaskari.gr