Αναξιοκρατία, διαφθορά και οικονομική κρίση έδιωξαν τους μορφωμένους Έλληνες στο εξωτερικό
Όπως φαίνεται από τις απαντήσεις των 1.068 Ελλήνων εργαζομένων σε 61 χώρες, η πλειοψηφία τους είναι εξαιρετικά μορφωμένοι. Συγκεκριμένα, το 53% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού, το 20% πτυχιούχοι και 8% διδάκτορες, ενώ ως βασικότερες αιτίες αναχώρησης ονοματίζουν την έλλειψη αξιοκρατίας/διαφάνειας (44%) και την οικονομική κρίση/αβεβαιότητα (36%).
Σχεδόν 4 στους 10 απαντούν κατηγορηματικά ότι δεν σκοπεύουν ποτέ να επιστρέψουν στην Ελλάδα με μόλις το 36% να απαντά ότι συμμετέχει σε δράσεις για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας μας.
«Πρωτιά» στη μετανάστευση έχουν οι άνδρες (64%) ενώ σε επίπεδο ηλικίας το 31% είναι άνω των 41 ετών, 19% είναι από 36-40 ετών, 25% είναι από 31-35 ετών, 19% από 26-30 ετών και 6% από 18-25 ετών.
Οι μισοί από τους συμμετέχοντες στην έρευνα είναι ανύπαντροι, ένα 16% παντρεμένοι και ένα 29% έχει και παιδειά.
Ακόμη, μόλις το 13% επέστρεψε στην Ελλάδα και αυτό κυρίως για να φροντίσει τους ηλικιωμένους γονείς του ή να δημιουργήσει οικογένεια σε ελληνικό περιβάλλον.
Ένας στους δύο απαντά, ακόμα, ότι ένα πιθανό κίνητρο επιστροφής στην πατρίδα θα ήταν ένα αντίστοιχο ή καλύτερο επίπεδο αποδοχών από αυτό που έχουν στο εξωτερικό και ακολουθούν ως απαντήσεις το εύκρατο κλίμα, η βελτίωση της οικονομίας και η αναγνώριση της εργασιακής εμπειρίας του εξωτερικού.
Οι περισσότεροι εργάζονται ως υπάλληλοι (43%) αλλά υπάρχει και ένα 23% που είναι πλέον προϊστάμενοι, 10% ανώτατα στελέχη και 10% διευθυντές με ένα 13% να έχει αποδοχές πάνω από 100.000 ευρώ το χρόνο.
Οι κυριότεροι κλάδοι όπου απασχολούνται είναι η πληροφορική, ο κατασκευαστικός/ενεργειακός και ο τραπεζοασφαλιστικός. Ακολουθούν εκπαίδευση και υπηρεσίες υγείας.
Κατά την παρουσίαση της έρευνας ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Άκης Σκέρτσος σχολίασε ότι η εξίσωση απλά δε βγαίνει όσο συνεχίζουμε να έχουμε αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και να συντηρούμε ένα εχθρικό περιβάλλον προς τους νέους και τις επιχειρήσεις με αναξιοκρατία, κακούς θεσμούς, αναποτελεσματική παιδεία και υψηλούς φόρους στην παραγωγή και την εργασία. Σημείωσε ότι, προς το παρόν μετράμε τους ανθρώπους που φεύγουν από τη χώρα μας και όχι το αντίστροφο ενώ παράλληλα, κινδυνεύουμε να γίνουμε σταδιακά μια χώρα γερόντων, χωρίς οικονομικό δυναμισμό. Και γι’ αυτό χρειαζόμαστε άμεσα πρωτοβουλίες για μαζικές επενδύσεις και δράσεις ώστε ο πληθυσμός της χώρας να αυξηθεί σημαντικά μέχρι το 2030.