Χίος: Ένας διαφορετικός ξυλόφουρνος, πόλος έλξης για τους τουρίστες

Η μυρωδιά από το φουρνιστό, χωριάτικο ψωμί, σε τραβά σαν μαγνήτης και σε οδηγεί μέσα από τα γραφικά στενά της ορεινής Αμανής, σε ένα μέρος που θαρρείς ότι είναι μυστικό. Μια παλιά ξύλινη πόρτα ανοίγει και όταν περνάς το κατώφλι της, ο χρόνος σταματά. Η εικόνα εντυπωσιακή, ορθώνεται επιβλητικά μπροστά σου, ένας παλιός ξυλόφουρνος που εδώ και 70 χρόνια ασταμάτητα, με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο ψήνει το ψωμί της Βολισσού στη Χίο.

Newsbomb

ΕΛΛΑΔΑ
2'

Ο χώρος μικρός, αλλά πληθωρικό το χαμόγελο με το οποίο υποδέχεται τους πελάτες του ο Αριστείδης Ζαφειρόπουλος. Όπως εκμυστηρεύεται στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), δεν είναι ο γιος του φούρναρη, αλλά ο γαμπρός του, που αγάπησε και υπηρετεί με μεράκι τη δύσκολη τέχνη του αρτοποιού.

«Υπάρχουν και άλλοι ξυλόφουρνοι, ωστόσο η ιδιαιτερότητα του δικού μας, είναι ότι είναι ο πιο παλιός και παραμένει ίδιος εδώ και επτά δεκαετίες», εξηγεί ο Αριστείδης Ζαφειρόπουλος και συμπληρώνει πως «δεν ανάβουμε όπως οι άλλοι φούρνοι, ξύλα κάτω από τα πυρότουβλα, αλλά μέσα στον φούρνο. Πάνω στα πυρότουβλα ανάβουμε λεπτά ξύλα και κλαδιά για να καούν σύντομα, στη συνέχεια τα παραμερίζουμε στην άκρη του φούρνου, τον καθαρίζουμε με ένα πανί και τοποθετούμε χύμα δίχως λαμαρίνα τα ψωμιά μέσα. Έτσι τα ψωμιά παίρνουν τη γεύση και τη μυρωδιά του ξύλου».

Ο έμπειρος αρτοποιός διευκρινίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι «τα υλικά είναι ίδια με αυτά που χρησιμοποιούν οι συνάδελφοι μας, αλεύρι, νερό, μαγιά και αλάτι. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί τη γεύση του ψωμιού, είναι ο τρόπος ψησίματος».

Το ψωμί του παραδοσιακού φούρνου είναι ανάρπαστο και πρώτη επιλογή τόσο για τους μόνιμους κατοίκους της ορεινής Αμανής, όσο και για τους επισκέπτες του νησιού. Ποια είναι η αντίδραση των ξένων τουριστών όταν αντικρίζουν τον μικρό αυτό φούρνο; Όπως περιγραφικά αναφέρει ο κ. Αριστείδης Ζαφειρόπουλος, μένουν με ανοιχτό το στόμα, αντιδρούν με ένα επιφώνημα «Ουάου» και πολλά φωτογραφικά κλικ, εντυπωσιασμένοι από την ανακάλυψη τους στα στενά της Βολισσού.

«Είναι κοπιαστική η δουλειά του αρτοποιού» υπογραμμίζει ο ίδιος, αλλά «μου αρέσει πολύ, την επέλεξα όταν αποσύρθηκε ο πατέρας της συζύγου μου. Μαζί δουλεύουμε καθημερινά και βοηθάνε και τα παιδιά, ειδικά το καλοκαίρι που αυξάνεται ο κόσμος».

Μπορεί τον χειμώνα το μεροκάματο να βγαίνει δύσκολα, όπως λέει ο κ. Ζαφειρόπουλος, καθώς δεν υπάρχουν πολλοί μόνιμοι κάτοικοι στην περιοχή, ωστόσο το καλοκαίρι τους αποζημιώνει, καθώς ο κόσμος πολλαπλασιάζεται το ίδιο και τα ψωμιά που παράγει ο παραδοσιακός φούρνος της Βολισσού.

Πηγή: Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων