Τα σπασμένα των κουκουλοφόρων θα πληρώνει το Δημόσιο

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης «η αποτροπή των επεισοδίων (που έλαβαν χώρα στις 5 Απριλίου 1995 στην περιοχή της οδού Στουρνάρη) δεν υπερέβαινε τις δυνατότητες της αστυνομικής και πυροσβεστικής δύναμης της Αθήνας, που όφειλε, ενεργούσα στο πλαίσιο των καθηκόντων της, κατά δέσμια υποχρέωση και όχι κατά διακριτική ευχέρεια (αναφορικά με την ανάγκη αποτροπής των επεισοδίων και διατήρησης της δημόσιας τάξης), να επέμβει αποτελεσματικά, ώστε να προστατεύσει την περιουσία των πολιτών από κάθε απειλούμενη βλάβη ή καταστροφή...».

Επομένως, κατά τους δικαστές η ευθύνη βαρύνει τα αστυνομικά όργανα αφού «δεν κατέστη δυνατόν να εξασφαλισθεί ο σκοπός για τον οποίο υπάρχει και πρέπει να δρα η αστυνομική δύναμη, δηλαδή η εξασφάλιση της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, καθώς και η προστασία των ατομικών ελευθεριών του πολίτη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το δικαίωμα της ιδιοκτησίας».

Βάσει αυτού οι δικαστές του Β' Τμήματος του ΣτΕ απέρριψαν τον ισχυρισμό του Δημοσίου ότι η εφετειακή απόφαση έχει μη νόμιμη αιτιολογία αφού δεν υπήρξε απάθεια και αδιαφορία των αστυνομικών οργάνων, αλλά άμεση επέμβαση. Απέρριψαν επίσης και τον ισχυρισμό ότι το πανεπιστημιακό άσυλο δεν επέτρεπε επέμβαση αφού ανέφεραν ότι αυτό ήταν αναμενόμενο και θα έπρεπε να προβλεφθεί.

Η εταιρεία αξίωνε από το ελληνικό Δημόσιο να της καταβληθεί το ποσό των 33.802,18 ευρώ ως αποζημίωση για την καταστροφή του αυτοκινήτου της. Πρωτόδικα η εταιρεία «έχασε» αλλά στη συνέχεια το Διοικητικό Εφετείο της επιδίκασε 8.804 ευρώ αφού έκρινε ότι συντρέχει περίπτωση ευθύνης του Δημοσίου για αποζημίωση, λόγω παραλείψεων των οργάνων της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.

Κατά της απόφασης αυτής στράφηκε ακολούθως το Δημόσιο αλλά το ΣτΕ δικαίωσε την εταιρία αναπέμποντας όμως την υπόθεση και πάλι στο Διοικητικό Εφετείο προκειμένου να προσδιορίσει επακριβώς την αξία του αυτοκινήτου που καταστράφηκε, καθώς δεν υπολογίστηκε η παλαιότητά του.