Ημέρα μνήμης και τιμής με μικροεπεισόδια
Περισσότερα από 20.000 άτομα συγκεντρώθηκαν για να συμμετάσχουν στην καθιερωμένη πορεία, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και υπό τα βλέματα περισσότερων από 7.000 αστυνομικών.
Η πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις 16.00 το μεσημέρι και στις 18.45, η κεφαλή της έφτασε στην Αμερικανική Πρεσβεία, με τους φοιτητές να ψάλουν τον Εθνικό Ύμνο πάνω από την αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου και στη συνέχεια να προσπαθούν να θυροκολλήσουν ψήφισμα διαμαρτυρίας, πράξη που απετράπη με την παρέμβαση των αστυνομικών. Κατά τη διάρκεια της απόπειρας των φοιτητών να προσεγγίσουν την πρεσβεία, προκλήθηκε ολιγόλεπτη ένταση με τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Αυτή η σπίθα φαίνεται πως ήταν αρκετή για να ανάψουν τα αίματα.
Ελάχιστα λεπτά αργότερα, η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Χίλτον «πνίγηκε» στα χημικά. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τα επεισόδια πήραν έκταση όταν ομάδα αντιεξουσιαστών αποκόπηκε από τον κορμό της πορείας και κινήθηκε προς το μέρος των ΜΑΤ, που με τη σειρά τους δεν έχασαν χρόνο και απάντησαν με ρίψη δακρυγόνων.
Για περίπου 15' την παράσταση «έκλεψε» (δυστυχώς) ο πετροπόλεμος που εκτυλίχθηκε κυρίως έξω από το Χίλτον. Αποτέλεσμα αυτής της έντασης ήταν η διάσπαση της πορείας σε αρκετά κομμάτια και ο μικροτραυματισμός επτά ατόμων. Μερίδα των διαδηλωτών επιδόθηκε σε κάψιμο της σημαίας των ΗΠΑ, αλλά και αυτής της Ε.Ε. έξω από τα γραφεία της πρεσβείας, με την αστυνομία να προχωρά εκ νέου σε ρίψη χημικών, προκειμένου να κρατήσει το πλήθος σε απόσταση από την είσοδο της.
Τα πνεύματα ηρέμησαν μετά τις 19.00. Η τάξη αποκαταστάθηκε, η ατμόσφαιρα... καθάρισε, ενώ σταδιακά άρχισαν να ανοίγουν κεντρικοί δρόμοι όπως η Σταδίου και η Πανεπιστημίου. Το κακό, βέβαια, είχε ήδη γίνει, καθώς υπό τον φόβο των επεισοδίων, αρκετός ήταν ο κόσμος που, παρά τη θέλησή του, αποχώρησε από το κέντρο.
Αν και σε γενικές γραμμές, η ατμόσφαιρα αρχικά μόνο μπαρούτι δεν μύριζε, η αστυνομία είχε προχωρήσει σε 40 προσαγωγές για «προληπτικούς λόγους», πριν καν η πορεία φτάσει στην Αμερικανική Πρεσβεία, προκαλώντας την οργή του πλήθους και κατά πολλούς την αφορμή για να ξεκινήσουν τα παρατράγουδα.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι τόσο στους χώρους του Πολυτεχνείου για να τιμήσουν με ένα λουλούδι τη μνήμη των νεκρών, όσο και στον δρόμο για να ενωθούν με την πορεία, το παρών έδωσαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, με πιο ευχάριστη, βέβαια, τη δυναμική παρουσία των μαθητών. Και τέλος, ότι παρά την επιθυμία κάποιων να αμαυρώσουν τις σημερινές (17/11) εκδηλώσεις, η κυρίως πορεία ήταν ειρηνική και αντάξια της σημασίας της ημέρας.