Υποχρεωτικό «Νew Deal» για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Οι παραγωγοί έχουν δεχτεί στην πλειοψηφία τους με έντονες αντιδράσεις το όλο ζήτημα, ειδικά οι πιο πρόσφατοι. Σύμφωνα με πληροφορίες, το νομοσχέδιο έχει λάβει την έγκριση της ΕΕ και της τρόικας.

Όπως προβλέπεται, μέσα σε διάστημα 2 μηνών θα πρέπει να εκδοθεί από τους παραγωγούς εκπτωτικό πιστωτικό παραστατικό που θα παρέχουν έκπτωση 35% οι παραγωγοί ενέργειας από φωτοβολταϊκά και σε ποσοστό 10% οι άλλοι παραγωγοί από λοιπές ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ για όλη την ενέργεια που πουλήθηκε το 2013. Με το πιστωτικό αυτό που αφορά τιμολογημένες ποσότητες, στην ουσία μειώνεται το υφιστάμενο έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ.

Για μονομερείς και καταχρηστικές ενέργειες από πλευράς Δημοσίου κάνουν λόγο οι παραγωγοί

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι το νομοσχέδιο έχει χαρακτήρα καταχρηστικής και μονομερούς διαγραφής των συνταγματικά κατοχυρωμένων συμβάσεων μεταξύ παραγωγών και Δημόσιου φορέα, επιρρίπτοντας τις ευθύνες του ελλείμματος, αποκλειστικά στους παραγωγούς, ενώ την ευθύνη έχει αποκλειστικά το κράτος, τονίζουν πολλοί μέτοχοι εταιρειών φωτοβολταϊκών.

Σε ό,τι αφορά στην παρακράτηση του 35% του τζίρου του 2013 στα φωτοβολταϊκά, στην ουσία αποτελεί δανεισμό του ΛΑΓΗΕ και του ΔΕΔΔΗΕ που τηρούν τους σχετικούς λογαριασμούς από τους παραγωγούς. Ωστόσο, έχει προκαλέσει σοβαρές ενστάσεις ο αναγκαστικός χαρακτήρας του μέτρου. Ιδίως όταν οι παραγωγοί το 2013 πλήρωσαν ένα επιπλέον 25-30% επί τους τζίρου τους ως εισφορά αλληλεγγύης για την εξισορρόπηση του λογαριασμού ΑΠΕ, όπως πολλοί εξ αυτών επισημαίνουν.

Εάν δεν τηρηθεί η προθεσμία και δεν κοπεί το εκπτωτικό πιστωτικό τότε αναστέλλεται η υποχρέωση του ΛΑΓΗΕ για το διασυνδεδεμένο σύστημα και του ΔΕΔΔΗΕ για το μη διασυνδεδεμένο για την καταβολή τιμήματος για την ποσότητα ενέργειας που παραδίδεται από το μήνα έναρξης της ρύθμισης.

Παράλληλα, με την πρόταση του ΥΠΕΚΑ επανακαθορίζονται από την έναρξη ισχύος της ρύθμισης οι τιμές πώλησης της ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ κλιμακωτά ανάλογα με την περίοδο σύνδεσης, την ισχύ αλλά και το εάν βρίσκονται στο διασυνδεδεμένο σύστημα ή όχι. Η μεσοσταθμική μείωση είναι λίγο κάτω από 30% για τα φωτοβολταϊκά και 5 έως 6 % για τις άλλες τεχνολογίες.

Για τις μονάδες που λειτουργούν λιγότερο από 12 χρόνια επεκτείνεται αυτοδίκαια η σύμβαση πώλησης και συμψηφισμού (για τις στέγες) για 5 χρόνια. Για το διάστημα αυτό οι παραγωγοί καλούνται να επιλέξουν μεταξύ μιας συγκεκριμένης fixed τιμής ή πληρωμής με την τιμή του pool.

Η ρύθμιση για τη μείωση των τιμών πώλησης ισχύει και για τα φωτοβολταϊκά σε στέγες. Αντίθετα για αυτήν την κατηγορία δεν ισχύει το πιστωτικό παραστατικό.

Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν

Ένα σημείο που προβάλλεται, είναι ότι με τις μειώσεις, όπως αυτές προτείνονται, ευνοούνται σαφώς όσοι εγκατέστησαν οικιακά φωτοβολταϊκά το 2010-2011 και έχουν σχεδόν αποσβέσει την επένδυση, σε βάρος όσων τα εγκατέστησαν αργότερα και έχουν συνάψει συμβάσεις με τη ΔΕΗ στις ίδιες τιμές περίπου με τους προηγούμενους, αφού η διαφορά είναι μόνο 0,05 ευρώ η κιλοβατώρα.

Εάν γίνει ανάλυση της διαφοράς των εισοδημάτων στο βάθος της 25ετίας για τις δύο περιπτώσεις, θα προκύψουν τρομακτικές διαφορές. Έχουμε από τη μία πλευρά κάποιον που έχει συνδεθεί στο τέλος του 2010 με τιμή από τη ΔΕΗ στα 0,55 ευρώ και του δίδεται τιμή 0,535 ευρώ (μείωση ούτε 5%) και κόστος κατασκευής περίπου 40.000 ευρώ (τα 10 ΚW), ενώ από την άλλη πλευρά κάποιος που συνδέθηκε τον Ιανουάριο του 2013 με τιμή από τη ΔΕΗ 0,496375 ευρώ και του δίδεται τιμή 0,23% (μείωση 55%) με κόστος κατασκευής περίπου 30.000 ευρώ τα 10 KW.

Από τα δύο αυτά φωτοβολταϊκά που έχουν διαφορά στο κόστος κατασκευής περίπου 10.000 ευρώ, το πρώτο έχει εισόδημα στην 25ετία περίπου 200.000 ευρώ ενώ το δεύτερο μόλις 85.000 ευρώ. Η διαφορά μεταξύ της συμφωνημένης τιμής με τη ΔΕΗ (που είναι μόλις 0,05 ευρώ) θα ήταν της τάξεως των 15.000 ευρώ στην 25ετία, ενώ στο «New Deal» μπορεί να φτάσει τα 125.000 ευρώ.

Υπάρχει και η περίπτωση φωτοβολταϊκού στέγης για το οποίο τον Ιούλιο του 2012 υπεγράφη σύμβαση με τη ΔΕΗ με τιμή 0,496375 ευρώ η κιλοβατώρα. Το φωτοβολταϊκό αυτό κατασκευάστηκε και λειτούργησε στο τέλος Ιανουαρίου του 2013. Η τιμή αυτή μειώνεται με την πρόταση που κάνει το ΥΠΕΚΑ στα 0,23 ευρώ η κιλοβατώρα. Προκύπτει δηλαδή μία μείωση της τάξης του 54%.

Ένας άλλος κάτοχος φωτοβολταϊκού, το συνέδεσε ελάχιστες μέρες αργότερα, δηλαδή στις αρχές Φεβρουαρίου 2013. Αυτός, είχε εξασφαλίσει τιμή 0,25 ευρώ η κιλοβατώρα, καθώς είχε υπογράψει σύμβαση τον Σεπτέμβριο του 2012. Έτσι με μία διαφορά 3 ημερών, στην πρώτη περίπτωση η μείωση της ταρίφας είναι 54% και στη δεύτερη 12%.

Αν για παράδειγμα, υπογράφηκε σύμβαση συμψηφισμού για φωτοβολταϊκά στέγης τον Αύγουστο του 2012 με τιμή 0,25 ευρώ η κιλοβατώρα και υλοποιήθηκε το έργο τον ίδιο μήνα (πράγμα εφικτό γιατί ο χρόνος κατασκευής είναι 4 ημέρες), τότε ο επενδυτής όχι μόνον δεν ζημιώνεται με την προτεινόμενη τιμολόγηση, αλλά θα δεχτεί και γενναία αύξηση στην τιμή πώλησης ενέργειας διότι τώρα θα μπορεί να πωλήσει με 0,31 ευρώ η κιλοβατώρα, άρα θα αυξηθεί η τιμή πώλησης κατά 24%.

Η πρόταση του ΥΠΕΚΑ αποτελείται από τρεις άξονες:

α) προσαρμογή τιμών ώστε να συγκλίνουν, κατά το δυνατό, τα οφέλη από τον μηχανισμό στήριξης στα ίδια περίπου επίπεδα για όλες τις κατηγορίες παραγωγών, δηλαδή προσαρμογή που να στοχεύει, κατά το δυνατόν, στις ίδιες αποδόσεις μεταξύ των επενδύσεων, β) προστασία των επενδυτών λαμβάνοντας υπόψη και τις συμβάσεις χρηματοδότησης και γ) νέες τιμές αποζημίωσης των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ, συμβατές με τις ανάγκες του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας, που συμβάλλουν στη μείωση του ενεργειακού κόστους εξασφαλίζοντας συγχρόνως εύλογες αποδόσεις.

Για το «κούρεμα», σύμφωνα με το προτεινόμενο ν/σ συνεκτιμήθηκαν παράγοντες τεχνολογικής φύσης, (κόστος κατασκευής, παραγωγική ικανότητα, λειτουργικό κόστος), η χρονική στιγμή της σύνδεση (κόστος κατασκευής, χρόνος λειτουργίας επένδυσης) καθώς και ενδεχόμενη υπαγωγή της επένδυσης σε ενίσχυση ή επιχορήγηση.

Οι νέες «ταρίφες»

Οι νέες αναπροσαρμοσμένες τιμές έχουν ως εξής:

Φωτοβολταϊκά:
(* ΧΕ: Υλοποίηση της επένδυσης χωρίς τη χρήση δημόσιας ενίσχυσης, ΜΕ: Υλοποίηση της επένδυσης με τη χρήση δημόσιας ενίσχυσης)

Για τα φωτοβολταϊκά σημειώνεται ότι:

Για σταθμούς ισχύος έως και 20 kW, που δεν εντάσσονται στο «ειδικό πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτίρια», οι τιμές του πίνακα προσαυξάνονται κατά 10%. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις σταθμών που η προσαύξηση του 10% οδηγεί σε τιμή υψηλότερη της τιμής αποζημίωσης που εφαρμόζεται για την εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης για την ενέργεια που έχει παραχθεί τον Ιανουάριο του 2014.

Για σταθμούς ισχύος έως και 100 kW που ανήκουν σε κατ' επάγγελμα αγρότες, οι τιμές του πίνακα προσαυξάνονται κατά 10%. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις σταθμών που η προσαύξηση του 10% οδηγεί σε τιμή υψηλότερη της τιμής αποζημίωσης που εφαρμόζεται για την εκτέλεση των συμβάσεων πώλησης για την ενέργεια που έχει παραχθεί τον Ιανουάριο του 2014 Σε περίπτωση μεταβίβασης του σταθμού σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν ανήκει στην κατηγορία των κατ' επάγγελμα αγροτών επανακαθορίζεται η τιμή αποζημίωσης, από την ημερομηνία μεταβίβασης, με βάση τις διατάξεις του παρόντος χωρίς την προσαύξηση του 10%.

Αιολικά, Υδροηλεκτρικά και ΣΗΘΥΑ:

Διαβάστε επίσης:

ΣΠΕΦ: Να συμμετάσχουν οι τράπεζες στο «κούρεμα» των τιμών

Συνάντηση Μηταράκη με τους παραγωγούς ενέργειας από φωτοβολταϊκά