Ο Μίκης και η άγνωστη «συνομωσία της συναγρίδας»
Εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις χρειάζονται, για να περιγράφει κανείς τη ζωή του μεγάλου Έλληνα, Μίκη Θεοδωράκη.
Του συνθέτη, του πολιτικού, του φαινομένου, του Έλληνα Μίκη. Ενός ανθρώπου που κινήθηκε πάντοτε στη ζωή του χωρίς φόβο, αλλα με τόλμη και γενναιότητα, προκειμένου να υπερασπιστεί οτιδηποτε θεωρούσε σωστό για την χώρα.
Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και η μικρή ιστορία που θα περιγράψει η στήλη, θέλοντας να καταδείξει, ότι οι ταμπέλες ήταν πολύ μικρές, για να «χωρέσουν» μια φυσιογνωμία σαν αυτή του Μίκη Θεοδωρακη.
Ήταν χειμώνας του 1989 και οι παλιότεροι θα θυμούνται, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, παρέπαιε. Πολιτικοί, προσωπικότητες από όλους τους χώρους ανησυχούσαν για την πορεία της χώρας και προσπαθούσαν να συμμετάσχουν με όποιο τρόπο ο καθένας μπορούσε, στην συζήτηση για την διαμόρφωση ενός διαφορετικού μέλλοντος για την Ελλάδα.
Ο Μίκης, άνθρωπος χωρίς παρωπίδες, είδε στη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την προοπτική αναμόρφωσης της χώρας. Αποφάσισε λοιπόν, με τόλμη, να ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας με την συντηρητική παράταξη και με σκοπό να συζητηθεί το μέλλον. Ένα διαφορετικό μέλλον. Δίπλα του από την πρώτη στιγμή, ο αδελφός του Γιάννης επίσης μέλος του ΚΚΕ και στην «απέναντι όχθη» ένας αξιόπιστος συνομιλητής, προερχόμενος από το ίδιο κόμμα.
Ο δημοσιογράφος Γιάννης Βούλτεψης, που πρωταγωνίστησε (μαζί με τους Γιώργο Ρωμαιο και Γιώργο Μπέρτσο) στην αποκάλυψη της υπόθεσης Λαμπράκη. Ο Βούλτεψηςμ που είχε καιρό πριν κάνει τις επιλογές του, αναλαμβάνοντας διευθυντής του γραφείου τύπου της ΝΔ, ήταν από τους πιο στενούς και έμπιστους συνεργάτες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Οι τρεις τους λοιπόν, ξεκινούν να συζητούν για το μέλλον της χώρας, αναζητώντας κοινό τόπο. Κανείς τους δεν ήθελε αξιώματα, ούτε προβολή (λέξεις άγνωστες άλλωστε και για τους τρεις). Οι συναντήσεις τους σε σπίτια, σε μικρά ταβερνάκια, σε καφέ. Στόχος ένας: η πολιτική υπέρβαση και η συνεννόηση μεταξύ των παραδοσιακών πολιτικών αντιπάλων στην χώρα, στα βασικά.
Ο Βούλτεψης ήταν εκείνος που χαριτολογώντας έδωσε στις συζητήσεις αυτές τον τίτλο «συνομωσία της συναγρίδας», καθώς σε ένα από τα κρίσιμα δείπνα στην ταβέρνα «ο Άνθρωπος» στο Παγκράτι, το μενού ήταν το συγκεκριμένο ψάρι.
Η συνέχεια αυτής της μικρής ιστορίας είναι λίγο - πολύ γνωστή. Οι Μητσοτάκης, Φλωράκης και Κύρκος έκαναν την υπέρβαση, ο Μίκης έγινε υπουργός Επικράτειας της κυβέρνησης της ΝΔ και στο τέλος επικρίθηκαν όλοι τους από το ΠΑΣΟΚ. Ο Μίκης αποχώρησε από το κυβερνητικό σχήμα πολύ πριν από την πτώση της κυβέρνησης το ‘93, είχε επιβεβαιώσει όμως ότι δεν άντεχε τις ταμπέλες. Δεν χωρούσε μέσα σε κομματικά στεγανά. Είχε περιγράψει ο ίδιος πολύ καλύτερα τον εαυτό του, όταν το ‘85 ανέφερε σε επιστολή του προς τον Χαρίλαο Φλωράκη: «Είμαι ένα τάνκερ και εσείς με κλείσατε στην λίμνη των Ιωαννίνων να κάνω βόλτες γύρω από τον εαυτό μου».
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.
Διαβάστε επίσης:
Μίκης Θεοδωράκης: Συγκινεί το μήνυμα του Διονύση Σαββόπουλου - «Έφυγε ο τελευταίος των μεγάλων»
Μίκης Θεοδωράκης: Ο άνθρωπος που μελοποίησε όλη την Ελλάδα