Η παρέμβαση των τεσσάρων σημείων, η πολιτική στόχευση και ο κρίσιμος χρόνος υλοποίησης των μέτρων

Σε μια δυναμική παρέμβαση που καλύπτει στην πραγματικότητα το σύνολο των νοικοκυριών απέναντι στο τσουνάμι των ανατιμήσεων στην ενέργεια προχώρησε η κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται να περιμένει την... αργοκίνητη Ευρώπη. Το ελληνικό πλαφόν, που είχε εν πολλοίς προαναγγελθεί τις τελευταίες ημέρες, θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου και θα ισχύσει τουλάχιστον για έναν χρόνο όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης στο χθεσινό διάγγελμα του.

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, ωστόσο, είχαν και ένα επιπρόσθετο μέτρο που εξέπληξε αρκετούς. Πρόκειται για την επιστροφή χρημάτων που κατέβαλαν οι καταναλωτές το δύσκολο διάστημα από τον Δεκέμβριο έως τον Μάιο. Ένα μέτρο που αφορά κυρίως τη μεσαία τάξη (πολίτες με εισόδημα έως 45.000 ευρώ), γεγονός που πιστοποιεί την πολιτική στόχευση της κυβέρνησης και την επιλογή του πρωθυπουργού να υπερασπιστεί το κομμάτι της κοινωνίας το οποίο σήκωσε δυσβάσταχτο βάρος τη σκοτεινή περίοδο των μνημονίων.

Σε επίπεδο οικονομικής ουσίας το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση αφορά την άμεση υλοποίηση των εξαγγελθέντων μέτρων, χωρίς προβλήματα. Όπως επρόκειτο να εξειδικεύσουν σήμερα οι υπουργοί Οικονομικών και Ενέργειας, τα αναδρομικά ποσά θα πιστωθούν στους δικαιούχους μέσα στον Ιούνιο ενώ από τον Ιούλιο θα τεθεί σε ισχύ το ελληνικό πλαφόν.

Από τους λογαριασμούς, που θα παραληφθούν το αμέσως προσεχές διάστημα από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, θα κριθεί στην πράξη η αποτελεσματικότητα του πακέτου - μαμούθ που παρουσίασε χθες ο κ. Μητσοτάκης. Το βέβαιον πάντως είναι ότι χωρίς την κρατική παρέμβαση ενός τέτοιου μεγέθους, το ενεργειακό θα συνέχιζε να πλήττει την κοινωνία και σίγουρα δεν θα ήταν μακριά η ώρα που θα εξελισσόταν σε ένα αμιγώς πολιτικό πρόβλημα για την ίδια την κυβέρνηση.

Η χθεσινή δήλωση του πρωθυπουργού, τέλος, είχε και μια ιδεολογική διάσταση. Ο κ. Μητσοτάκης προχώρησε ουσιαστικά σε μια κρατική παρέμβαση αντιλαμβανόμενος ότι δεν έχει να περιμένει πολλά από την ΕΕ και σίγουρα δεν έχει να περιμένει κάτι γρήγορα. Ιδεολογικά, λοιπόν, έδειξε ότι δεν έχει πολιτικό θέμα να ενεργοποιήσει μηχανισμούς του κράτους παρεμβαίνοντας στην πραγματικότητα στους νόμους της αγοράς. Ίσως και αυτή να είναι η απάντησή του, στην πράξη, σε όσους τον κατηγορούν για Νεοφιλελευθερισμό.