Απίθανες ιστορίες: Οι πιο άτυχοι άνθρωποι στον κόσμο

Διαβάστε τις ιστορίες τους που κάνουν το γύρο του Διαδικτύου.

Ο «ατομικός» άνθρωπος.

Ο Ιάπωνας Tsutomu Yamaguchi βρέθηκε για επαγγελματικούς λόγους στην Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου του 1945. Καθώς περπατούσε, η γνωστή ατομική βόμβα έσκασε λίγα χιλιόμετρα μακριά και προξένησε σημαντικές βλάβες στην ακοή και την όρασή του. Σοκαρισμένος από το συμβάν, ο Ιάπωνας έφυγε από την Χιροσίμα γιατί, όπως είναι λογικό, δεν ένιωθε ασφαλής. Γύρισε, λοιπόν, στην πατρίδα του. Το Ναγκασάκι.

Ναι, ο Yamaguchi ήταν παρών και στις δύο πόλεις που έχουν χτυπηθεί στην ιστορία από ατομικές βόμβες. Κι όμως, ο Ιάπωνας επέζησε και από την δεύτερη έκρηξη και έγινε ενεργός ακτιβιστής ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Πέθανε στα 93 του χρόνια, τον Ιανουάριο του 2010.

Μετεωρίτης στο σαλόνι

Στις 30 Νοεμβρίου του '54, η Ann Hodges καθόταν αναπαυτικά στο σαλόνι της, όταν ένας μετεωρίτης αποφάσισε να διασχίσει την ατμόσφαιρα της Γης, να χωριστεί σε τρία κομμάτια και να στείλει το ένα από αυτά κατευθείαν στα πλευρά της άτυχης Ann. Και πριν πείτε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα, πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει ποτέ χτυπηθεί από μετεωρίτη. Η γυναίκα που είδε τον ουρανό να πέφτει στο κεφάλι της, αποφάσισε να το εκμεταλλευθεί, χρησιμοποιώντας τον μετεωρίτη που θρονιάστηκε στον καναπέ της ως... αξιοθέατο για να πλουτίσει. Ωστόσο, όταν η Αμερικανική Αεροπορία προσγειώθηκε στον κήπο της για να κατασχέσει τον μετεωρίτη, όταν η ιδιοκτήτρια του σπιτιού που νοίκιαζε η Hodges ζήτησε αποζημίωση για την οροφή και όταν όλοι διεκδικούσαν το κομμάτι από τον ουρανό, η Hodges αποφάσισε να τον δωρίσει στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αλαμπάμα. Το έκανε και ησύχασε.

Το «τρομοκρατημένο» ζευγάρι

Το ζεύγος Laurence από την Αγγλία απολάμβανε το ταξίδι του στην Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2001, όταν οι πιο διάσημοι πύργοι της σύγχρονης ιστορίας κατεδαφίστηκαν εκτάκτως. Τρομοκρατικό χτύπημα Νέας Υόρκης: ένα το κρατούμενο.

Τον Ιούλιο του 2005 αποφάσισαν να προτιμήσουν την χώρα τους για το καλοκαιρινό τους ταξίδι. Καθώς έκαναν την βόλτα τους στο Λονδίνο, λοιπόν, έγιναν μάρτυρες του μεγαλύτερου τρομοκρατικού χτυπήματος που έγινε ποτέ στην Αγγλία, συνταράσσοντας τα θεμέλια του λονδρέζικου δικτύου συγκοινωνιών. Σύμπτωση; Δύο τα κρατούμενα.

Τρία χρόνια μετά, οι Laurences επέλεξαν τον εξωτικό προορισμό της Βομβάης, μακριά από την τρέλα της Δύσης. Τρίτη και φαρμακερή φορά, όμως, το ζευγάρι βρέθηκε στο επίκεντρο των βομβιστικών επιθέσεων που έλαβαν χώρα στην ινδική μεγαλούπολη. Σώοι ακόμη, οι δύο Άγγλοι αμφιβάλλουμε αν θα τολμήσουν να ξαναφύγουν από το σπίτι τους.

Ο προεδρικός γκαντέμης

Ο Robert Todd Lincoln, γιος του Αμερικανού πρόεδρου Abraham Lincoln, ήταν παρών όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του. Ο επόμενος πρόεδρος, James Garfield, τον κάλεσε να γίνει γραμματέας πολεμικών υποθέσεων. Σε κοινό τους ταξίδι, και ενώ ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο τρένο, ο Garfield πυροβολήθηκε και άφησε την τελευταία του πνοή. Βοηθός και του επόμενου Αμερικανού προέδρου, του William McKinley, ο Lincoln βρισκόταν στην διπλανή αίθουσα, όταν ο πρόεδρος κατά την διάρκεια της ομιλίας του πυροβολήθηκε δύο φορές. Τρία στα τρία για τον Lincoln Jr, τον οποίο ξανακάλεσαν για να προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε επόμενο προεδρικό επιτελείο. Ο ίδιος, έχοντας το γνώθι σαυτόν, προτίμησε να μείνει στο σπίτι του και να σώσει τις ΗΠΑ από καινούριες τραγωδίες.

Κινηματογραφικό σερί γκαντεμιάς

Ο Buster Keaton και ο Charlie Chaplin θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την Jeanne Rogers ως πηγή έμπνευσής τους για τα ευρηματικά gags τους και τα τρελά ατυχήματα των ταινιών τους. Η ίδια, όμως, η Rogers δεν θεώρησε και τόσο κωμικά τα όσα της συνέβησαν. Αρχικά, την χτύπησε κεραυνός. Έπειτα, την ξαναχτύπησε. Πριν αναρωτηθείτε πόσες είναι οι πιθανότητες, προσθέστε στην λίστα παθημάτων την πτώση της από την πρύμνη ενός πλοίου, κατά την διάρκεια κρουαζιέρας.

Λίγο καιρό αργότερα, προχωρούσε με τον γιο της όταν αυτός της φώναξε «Μαμά, κοίτα ένα ωραίο πουλί». Το επόμενο που θυμάται η Rogers είναι μια νυχτερίδα να γαντζώνεται στο κεφάλι της και αυτή να τρέχει πανικόβλητη ζητώντας βοήθεια. Οι γύρω της συμμερίστηκαν τον πόνο της, συνεισφέροντας σε... ουρλιαχτά, πράγμα που εξαγρίωσε την νυχτερίδα, που άρχισε να της τραβάει το δέρμα του κεφαλιού της.

Ξεπερνώντας και αυτό το πάθημά της στο νοσοκομείο, η Rogers που σίγουρα δεν κράτησε το... κοκαλάκι της νυχτερίδας, συνέχισε τον μαραθώνιο εγκληματικής ατυχίας ως θύμα ληστείας και δέκτης πυροβολισμών. Η ίδια φέρεται μετά από όλα αυτά να δήλωσε: «Δε με φοβίζει ο θάνατος. Αλλά η ζωή με τρομάζει όσο τίποτα άλλο».

Κεραυνός –επτάκις- εν αιθρία

Ο Roy Sullivan, ένας φύλακας πάρκων στην Virginia των ΗΠΑ είναι υποψήφιος για το μεγαλύτερο σερί «καιρικών» ατυχιών, που κάνει τους δύο κεραυνούς της Rogers, παραπάνω, να μοιάζουν με μικροατύχημα. Επτά φορές ο Αμερικανός βίωσε το τίναγμα του κεραυνού, πράγμα που σημαίνει πως πέτυχε την μία πιθανότητα στις 22 επτάκις εκατομμύρια που έχει κάποιος να πάθει κάτι ανάλογο.

Η πρώτη του φορά ήταν το 1942, όταν βρισκόταν πάνω σε έναν πυργίσκο παρακολούθησης. Οι επόμενες φορές τον βρήκαν να οδηγεί σε ένα βουνό, να ψαρεύει, να απλώνει τα ρούχα στην αυλή του, ακόμη και στο εσωτερικό του σπιτιού του. Τραγική ειρωνία: σε ηλικία 71 ετών, ο Sullivan αυτοκτόνησε. Ίσως ήθελε να αποδείξει την ανικανότητα των κεραυνών να καταφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Η τύχη δεν ξέρει κολύμπι

Ευτυχώς ήξερε η Victoria Jessop, η οποία βρέθηκε όχι σε ένα, ούτε σε δύο, αλλά σε τρία μεγάλα ναυάγια των αρχών του 20ου αιώνα. Το 1911 εργαζόταν σαν καμαριέρα στο πολυτελές πλοίο Olympic. Στα μισά της διαδρομής, το πλοίο συγκρούστηκε με ένα πολεμικό σκάφος των ΗΠΑ. Σώα και αβλαβής, η Jessop πήρε «προαγωγή», καθώς προσελήφθη στον γνωστό σε όλους μας Τιτανικό. Η ιστορία, πάνω-κάτω, είναι γνωστή. Παγόβουνο-Τιτανικός 1-0, η Jessop αποχώρησε σε μία σωσίβια λέμβο, σώα και πάλι, και ο Cameron έκανε μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες του. Επόμενος σταθμός, το πλοίο Britannic. Σωστά μαντέψατε: βούλιαξε και αυτό. Η «αβύθιστη» γυναίκα τελικά πέθανε σε μεγάλη ηλικία από φυσικά αίτια και οι στάχτες της σκορπίστηκαν στην θάλασσα, στοιχείο απόλυτα γνώριμο σε εκείνη.

Η επίμονη σφαίρα

Κάπου στα 1883, ο Harry Ziegland αποφάσισε να χωρίσει με την κοπέλα του. Εκείνη, πληγωμένη βαθύτατα, αυτοκτόνησε. Ο αδελφός της, μετά την τραγωδία, άρπαξε ένα όπλο, έσπευσε στο σπίτι του Ziegland, τον πυροβόλησε και στην συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε. Ο μόνος επιζήσας, τελικά, ήταν ο Ziegland, καθώς η σφαίρα που προοριζόταν για εκείνον αστόχησε και καρφώθηκε στο δέντρο της αυλής του. Με αυτά τα δεδομένα, ο συγκεκριμένος άνδρας μάλλον τυχερός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Πολλά χρόνια μετά, όμως, στην προσπαθειά του να ξεφορτωθεί το γέρικο δέντρο με δυναμίτη, η σφαίρα επαναπυροδοτήθηκε και βρήκε τελικά τον στόχο της, έστω και ετεροχρονισμένα, περνώντας μέσα από το κεφάλι του Ziegland. Άμα δεν σε θέλει...