Ενδιαφέρουσες αλήθειες που δεν γνωρίζετε!

Τι είναι η σκέψη; Πως προήλθε η χειραψία; Οι τρίχες στον άνθρωπο έχουν θερμομονωτική λειτουργία; Αυτά και μερικά ακόμα που θα σας εντυπωσιάσουν..

1) Οι τρίχες στον άνθρωπο δεν έχουν θερμομονωτική λειτουργία.

Eίναι δευτερεύοντα φυλετικά χαρακτηριστικά που αναπτύσσονται κατά την περίοδο της εφηβείας, όταν το σώμα είναι έτοιμο για αναπαραγωγή.

Η εξάπλωσή τους στο σώμα, διαφορετική σε άντρες και γυναίκες, αποτελεί σαφή ένδειξη της σεξουαλικής ωρίμανσης του ατόμου. Η συσσώρευση τριχών σε ορισμένα σημεία του σώματος, όπως στο εφηβαίο ή στις μασχάλες, σχετίζεται με το ρόλο που παίζουν οι φερομόνες στο ζευγάρωμα.

Τα αρσενικά από πολλά είδη ζώων αναγνωρίζουν τη γόνιμη περίοδο των γυναικών μέσω οσφρητικών σημάτων. Κι εμείς οι άνθρωποι δεν αποτελούμε εξαίρεση˙ ερεθιζόμαστε από τις ορμόνες, πολύ περισσότερο οι μακρινοί μας πρόγονοι. Οι τρίχες λοιπόν, συγκρατώντας και διατηρώντας περισσότερο τις οσμές, καθιστούν ευκολότερη την αναζήτηση συντρόφου.

2) Μετά από κάθε κατάποση τροφής, οι μαλακοί βλωμοί (μπουκιές) ταξιδεύουν από τον οισοφάγο στο στομάχι.

Εκεί τα μυϊκά τοιχώματα μετατρέπουν με τους σπασμούς τους την τροφή σε ημίρρευστη ουσία, η οποία περνά στο λεπτό έντερο κι έτσι αρχίζει η κυρίως πέψη. Η όλη διεργασία, αν και αυτόματη, είναι αρκετά κουραστική, αφού δεν εμπλέκει μόνο το γαστρεντερικό σωλήνα αλλά και πολλά όργανα (αδένες, συκώτι, χοληδόχο κύστη κ.λπ.).

Η πέψη λοιπόν είναι μια λειτουργία που από μόνη της καταπονεί αρκετά την καρδιά, αφού απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση αίματος στο γαστρεντερικό σύστημα. Κολυμπώντας αμέσως μετά από ένα γεύμα ή δείπνο επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο την καρδιά και η επαφή με το ψυχρότερο νερό προκαλεί αγγειοσυσπάσεις και σημαντική αναδιάταξη του αιματικού όγκου. Η κολύμβηση μετά το φαγητό αποτελεί σοκ για το καρδιοαγγειακό σύστημα, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ανακοπής. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να μην κάνουμε ποτέ μπάνιο πριν περάσουν τρεις ή τέσσερις ώρες αφότου φάμε.

3) Η σκέψη είναι ένας ηλεκτρικός παλμός που μεταφέρεται κατά μήκος των νευρικών ινών του σώματος, με μέγιστη ταχύτητα τα 248 χιλιόμετρα την ώρα.

Σε γενικές γραμμές, η σκέψη αντιδρά ταχύτερα στους ήχους από ότι στο φως και στα δυσάρεστα ερεθίσματα από ότι στα ευχάριστα.

4) Τα χελιδόνια επιστρέφουν πάντα στην ίδια φωλιά επειδή γνωρίζουν ότι εκεί θα βρουν τις ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή τους.

Για να βρουν τη φωλιά τους, όταν επιστρέφουν την άνοιξη από τη φθινοπωρινή αποδημία τους σε θερμότερα κλίματα χρησιμοποιούν κάποια σημεία αναφοράς -γεωγραφικά, αστρονομικά, γεωμαγνητικά-, κυρίως όμως την ηλιακή πυξίδα.
Διαθέτουν ένα εσωτερικό ρολόι συγχρονισμένο με την κίνηση του Ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας˙ έτσι μπορούν και κρατούν σταθερή πορεία βασιζόμενα στην ώρα και στην ακριβή θέση του άστρου. Άλλο εργαλείο είναι η μαγνητική πυξίδα.
Το κάθε γεωγραφικό πλάτος χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη τιμή του μαγνητικού πεδίου. Τα χελιδόνια μπορούν να την εντοπίζουν και να διατηρούν σταθερή την πορεία τους.
Όταν τα πουλιά πλησιάζουν στον τόπο όπου είχαν αναπαραχθεί, στον προσανατολισμό τους τα βοηθούν τοπικά σημεία αναφοράς όπως ένας ποταμός. Επίσης τα χελιδόνια χρησιμοποιούν την όσφρηση για την αναγνώριση τόπων.

5)Ένα πουλί πετά στην κορυφή του σχηματισμού σε σχήμα "V" και όλα τα άλλα το ακολουθούν φτιάχνοντας με το σώμα τους μια διπλή παράταξη, μέσα στην οποία το κάθε πουλί πετά σε παράλληλη θέση σε σχέση με το προηγούμενο, ελαφρώς μετατοπισμένο προς τα έξω.

Ο σχηματισμός αυτός υιοθετείται είτε κατά τη διάρκεια σύντομων μετακινήσεων είτε κατά τις αποδημίες και επιλέγεται για λόγους αεροδυναμικής. Πράγματι μόνο έτσι κάθε μέλος του σμήνους καταφέρνει να εκμεταλλευτεί εν μέρει το συντελεστή διείσδυσης του αέρα σε σχέση μ' εκείνα που βρίσκονται μπροστά του. Το πουλί που ανοίγει το σχηματισμό κουράζεται περισσότερο από τα άλλα, γι' αυτό έχει προβλεφθεί μια περιοδική εναλλαγή στο ρόλο του οδηγού.
Δεν επιλέγουν όλα τα είδη αυτό το είδος πτήσης, που είναι τυπικό στις πάπιες και στους κορμοράνους. Τα στρουθιόμορφα, πουλιά πιο μικρά και ελαφριά, πετούν σκόρπια ή κατά ομάδες και παρ' όλα αυτά κατατάσσονται σ' εκείνα που καλύπτουν τις πιο μακρινές αποστάσεις κατά την αποδημία.

6) Η έκφραση "δικηγόρος του διαβόλου"...

Η προέλευσή της πρέπει να αναζητηθεί στην παράδοση της Καθολικής Εκκλησίας.

Κατά τη διαδικασία αγιοποίησης ο λεγόμενος "δικηγόρος του διαβόλου" -σήμερα ονομάζεται προάγων της πίστης- ήταν επιφορτισμένος με την κριτική εξέταση των επιχειρημάτων του υποστηρικτή της οσιοποίησης.

Η αποστολή του τελευταίου ήταν να εκθέσει στη Συνέλευση για τις Υποθέσεις των Αγίων -οργανισμός που εξέταζε τις υποψηφιότητες οσιοποίησης- τα θαύματα που αποδίδονταν στον υποψήφιο άγιο.

7) Η αντίληψη ότι η καρδιά συμβολίζει τα συναισθήματα είναι σχετικά καινούρια και δυτικής προέλευσης.

Σε άλλους πολιτισμούς είτε προσλαμβάνει διανοητικές λειτουργίες είτε αποτελεί κέντρο της διαίσθησης.

Γενικά ως σύμβολο εμφανίζεται από την αρχαιότητα. Το σχήμα της θυμίζει ανεστραμμένο τρίγωνο, σύμβολο της θηλυκότητας. Αντίθετα, το αρσενικό ή ενεργητικό στοιχείο αποδίδεται μ' ένα τρίγωνο που έχει την κορυφή του προς τα πάνω.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αναπαριστούσαν την καρδιά μ' ένα ιερογλυφικό που έμοιαζε με αγγείο και συμβόλιζε την έδρα της ψυχής. Στην ισλαμική παράδοση αποτελεί το όργανο της σκέψης και της πνευματικής ζωής. Μόνο μετά το τέλος του Μεσαίωνα εμφανίστηκε στα ερωτικά ποιήματα ως σύμβολο αγάπης.

Την ίδια περίοδο αποτυπώθηκε για πρώτη φορά και σε αγιογραφίες, συμβολίζοντας την πνευματική αγάπη. Σε ορισμένες εικόνες η καρδιά του Ιησού διαπερνάται από το ακάνθινο στεφάνι και αιμορραγεί, ενώ σε άλλες η καρδιά της Παναγίας τρυπιέται από εφτά ξίφη.

8) Στη Γη οι άντρες είναι περισσότεροι.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Τράπεζας, το 1995 σε σύνολο 5.690.000.000 ατόμων τα 2.869.000.000 ήταν άντρες και τα 2.823.000.000 γυναίκες.

Για το 2000 ο συνολικός πληθυσμός προβλεπόταν στα 6 δισεκατομμύρια 110 εκατομμύρια, από τα οποία τα 3.800.000.000 θα ήταν άντρες και γύρω στα 3.320.000.000 γυναίκες.

Τα στοιχεία των γεννήσεων επιβεβαιώνουν αυτή τη διαφορά, αφού έχουμε 106 γεννήσεις αγοριών για κάθε 100 γεννήσεις κοριτσιών. Οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά μόνο στις αναπτυγμένες χώρες, γιατί ο μέσος όρος ζωής τους είναι μεγαλύτερος.

9) Η υιοθέτηση του σφιξίματος των χεριών ως μορφή χαιρετισμού είναι σχετικά πρόσφατη.

Πράγματι, καθιερώθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι απαρχές αυτής της κίνησης ανάγονται στην ιπποτική εποχή, όταν οι ιππότες έσφιγγαν τα χέρια, με τα οποία συνήθως κρατούσαν το όπλο, σε ένδειξη ειρήνης.

Κατά τους προηγούμενους αιώνες υπήρχε η συνήθεια να χαιρετά ο ένας τον άλλο με μια υπόκλιση ή ανασηκώνοντας το χέρι, αφού το σφίξιμο του χεριού θεωρούνταν πολύ εξισωτικό.

Προτού καθιερωθεί ως μορφή χαιρετισμού, το σφίξιμο του χεριού συμβόλιζε την επισφράγιση μιας συμφωνίας.
Στο Μεσαίωνα η κίνηση σηματοδοτούσε την υπόσχεση μιας συμμαχίας και συνοδευόταν από το χαμήλωμα του βλέμματος εκείνου που ανήκε σε χαμηλότερη κοινωνική τάξη

10) Σύμφωνα με πρόσφατες ιατρικές μελέτες, το βουητό που μοιάζει με σφύριγμα ή κουδούνισμα προκαλεί στο 10% του πληθυσμού ενοχλητικούς και επίμονους ήχους στο εσωτερικό του αφτιού.

Η αιτία είναι πάντα εσωτερική. Πρόκειται για υποκειμενική αίσθηση που δε συνδέεται με εξωτερικούς ήχους.

Ορισμένοι νευρολόγοι του πανεπιστημίου του Μπάφαλο, στη Νέα Υόρκη, ανέλυσαν τον τρόπο ανακούφισης εκείνων που υποφέρουν από το συγκεκριμένο πρόβλημα -σφίγγουν τα δόντια ή στρέφουν το βλέμμα προς τα αριστερά ή τα δεξιά, προκειμένου να ελέγξουν την ένταση του ήχου. Χρησιμοποιώντας την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, οι επιστήμονες μελέτησαν τις περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια αυτών των συμπεριφορών.

Μόλις πρόσφατα οι ερευνητές διατύπωσαν την υπόθεση ότι η πηγή αυτού του προβλήματος εντοπίζεται στον εγκέφαλο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ελάττωμα στην επικοινωνία ανάμεσα στο τμήμα που ευθύνεται για την όραση και σ' εκείνο που επιτρέπει την ακοή.

11) Οι μέλισσες έχουν εφεύρει τον καλύτερο τρόπο για να κάνουν οικονομία πρώτης ύλης, δηλαδή κεριού, αλλά και χώρου μέσα στην κυψέλη.

Απ' όλα τα γεωμετρικά σχήματα που έχουν ίση περίμετρο, το μικρότερο όγκο κατά σειρά καταλαμβάνει ο κύκλος, ενώ ακολουθούν τα πολύγωνα με το μικρότερο αριθμό πλευρών. Για παράδειγμα, το εξάγωνο καταλαμβάνει μικρότερο όγκο από το επτάγωνο, το επτάγωνο μικρότερο από το οκτάγωνο κ.ο.κ. Αν οι μέλισσες έφτιαχναν μεμονωμένα κελιά, το ιδανικότερο σχήμα θα ήταν ο κύκλος, γιατί με την ίδια ποσότητα κεριού θα εξοικονομούσαν περισσότερο χώρο.

Όμως, κάθε κυψέλη αποτελείται από πολυάριθμα κελιά, τα οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Αν τα κελιά ήταν κυκλικά στο σημείο όπου οι κύκλοι δε θα εφάπτονταν, θα έμενε ανεκμετάλλευτος χώρος. Το εξάγωνο είναι η χρυσή τομή για τις μέλισσες. Απαιτεί ελάχιστο κερί, αφού οι πλευρές κάθε κελιού είναι κοινές και για το γειτονικό τους. Επιπλέον, καταλαμβάνει το μικρότερο δυνατό όγκο σε σχέση με άλλα πολύγωνα, γιατί έχει άριστη αναλογία μεταξύ περιμέτρου και επιφανείας.