Όσα δεν αποκαλύπτουν οι πιλότοι στους επιβάτες

Όλες οι αλήθειες που μας κρατούν καλά κρυμμένες οι πιλότοι των αεροσκαφών...
2'

«Πετάω συνεχώς, δεχόμενος πίεση να βάζω λιγότερα καύσιμα από όσα με κάνουν να νιώθω ασφαλής. Οι εταιρείες κοιτούν το αποτέλεσμα. Υπάρχουν φορές που όταν έχεις ακριβώς όσα καύσιμα χρειάζεσαι και πέσεις σε καταιγίδα, ή καθυστερήσεις, ξεμένεις με αποτέλεσμα να πρέπει να πας σε άλλο αεροδρόμιο». Αυτή ήταν μία απάντηση, που κανείς δεν περίμενε, αφού η ασφάλεια είναι πάνω από όλα.

Η απάντηση που ακολουθεί, ίσως μας κάνει να συγχωρέσουμε τους πιλότους, για τα νεύρα που μας προκαλούν, όταν η πτήση μας καθυστερεί. «Μερικές φορές οι εταιρείες δεν προβλέπουν καν διαλείμματα για γεύμα. Για το λόγο αυτό προκαλούμε καθυστερήσεις μόνο και μόνο για να φάμε κάτι».

«Λέμε στους επιβάτες μόνο ό,τι χρειάζεται να ξέρουν και όχι όσα θα τους τρομάξουν, όπως για παράδειγμα: "Κυρίες και κύριοι, έχουμε βλάβη στον κινητήρα"», ισχυρίζεται άλλος πιλότος και ενδεχομένως έχει δίκιο σε αυτό.

«Δίνεται τόσο μεγάλη έμφαση στην ταχύτητα που δε μπορούμε να καθυστερήσουμε μία πτήση, ακόμη και αν χρειαστεί να περιμένουμε ελάχιστα για 20 επιβάτες από άλλη πτήση που έχει λίγο καθυστερήσει». Αυτή η απάντηση, πάντως, θα εξοργίσει όσους έχασαν την επόμενη προγραμματισμένη πτήση τους στο... τσακ.

«Για να είμαι ειλικρινής εξοντωνόμαστε. Οι κανόνες εργασίας μας προβλέπουν ότι μπορεί να δουλεύουμε αδιάκοπα έως 16 ώρες αδιάκοπα, πολύ παραπάνω από ό,τι οι φορτηγατζήδες. Και σε αντίθεση με εκείνους δε μπορούμε να παρκάρουμε για λίγο δεξιά στο... επόμενο σύννεφο και να ξεκουραστούμε για λίγο», προσθέτει ένας άλλος πιλότος, ενώ σύμφωνα με συνάδελφό του «μερικοί κανόνες είναι ακατανόητοι ακόμη και σε εμάς. Όπως όταν είμαστε στα 39.000 πόδια και πετάμε με 640 χλμ. την ώρα σε ένα αεροσκάφος που μπορεί να συναντήσει αναταράξεις ανά πάσα στιγμή, αλλά οι αεροσυνοδοί μπορούν να γυρνούν γύρω γύρω μοιράζοντας καυτό καφέ και κρουασάν. Εάν βέβαια τροχοδρομούμε στην άσφαλτο του διαδρόμου με 10-15 χλμ. την ώρα, πρέπει να είναι δεμένες στα καθίσματά τους σαν να τρέχουν σε ράλι».

Και το καλύτερο για το τέλος...

«Εσείς μπορείτε να αγοράσετε ένα εισιτήριο μίας εταιρείας, να πήγατε στο αεροδρόμιο και να επιβιβάστηκατε σε ένα αεροπλάνο με παρεμφερή επωνυμία, αλλά πολύ συχνά είστε σε κάποια περιφερειακή αεροπορική εταιρεία. Οι μικρές εταιρείες δεν αναγκάζονται να υπακούν στις αυστηρές προδιαγραφές των μεγάλων, διεθνών αεροπορικών εταιρειών. Οι πιλότοι τους δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση και εμπειρία και το κοινό απλώς δεν το ξέρει», λέει άλλος πιλότος.