Χώρα «νεράιδων» η παγωμένη Βαϊκάλη

«Ήμασταν τόσο γοητευμένοι, που για τρεις μέρες δεν κοιμηθήκαμε» γουρλώνει τα μάτια στη θύμηση η Μοσχοβίτισσα μηχανικός και φωτογράφος Kristina Makeeva.

Ο πάγος σπάει συνεχώς, αφηγείται. Όταν η παγωνιά είναι πολύ μεγάλη, τα ραγίσματα χωρίζουν τον πάγο σε διαφορετικές μεριές. Το μήκος τους φτάνει τα 10 με 13 χιλιόμετρα, το πλάτος τους τα δύο με τρία μέτρα. Κάθε χρόνο, τα ραγίσματα απαντώνται σχεδόν στα ίδια σημεία της επιφάνειας της λίμνης. Κάθε φορά, ακούγεται ήχος. Σαν κεραυνός ή πυροβολισμός. Δίνουν όμως και ζωή τα ραγίσματα. Χάρη σ' αυτά, δεν λείπει οξυγόνο στα ψάρια της λίμνης. Και δεν πεθαίνουν.

Λέει ότι ο μοναδικός ποταμός που ρέει από τη λίμνη είναι η Angara: «Υπάρχει ένας θρύλος, ότι ο Πατέρας της Βαϊκάλης είχε 336 ποταμούς -γιούς, δηλαδή- και μια κόρη, την Angara. Όλοι οι γιοί εκβάλλουν στην Βαϊκάλη, ν' αναπληρώσουν το νερό. Αλλ' η κόρη ερωτεύτηκε τον Yenisei, έναν άλλον ποταμό, κι άρχισε να παίρνει απ' το νερό του πατέρα για τον εραστή της. Ο Πατέρας της Βαϊκάλης πέταξε έναν μεγάλο βράχο στην κόρη του και την καταράστηκε. Ο βράχος λέγεται Πέτρα του Σαμάνου και βρίσκεται στο σημείο που ο ποταμός Angara ξεκινάει το ταξίδι του από την Βαϊκάλη».

Παραμύθι, για ένα παραμυθένιο τοπίο. Η Kristina Makeeva φωτογράφισε. Κι οι φωτογραφίες της είναι αξέχαστες. Στην κυριολεξία, αξέχαστες.