Ο αγώνας του θα είναι πάντα επίκαιρος… Δυστυχώς!

«Αυτή δεν είναι μια ημέρα γιορτής για τους μαύρους, είναι μια ημέρα γιορτής για το λαό», σχολίαζε η σύζυγός του, Κορέτα Σκοτ Κινγκ στις 2 Νοεμβρίου 1983.

Λίγο νωρίτερα, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν είχε υπογράψει το νόμο που καθιέρωνε την τρίτη Δευτέρα κάθε Ιανουαρίου ως Ημέρα Μνήμης για το σύζυγό της, ο οποίος είχε δολοφονηθεί 15 χρόνια νωρίτερα, στέλνοντας κύματα θλίψης και οργής εντός κι εκτός των αμερικανικών συνόρων.

Λένε ότι οι παιδικές αναμνήσεις ορίζουν το μέλλον μας, σημαδεύουν για πάντα τη ζωή μας, μας ακολουθούν μέχρι το τέλος. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σε μικρή ηλικία, βίωσε την πρώτη του ρατσιστική εμπειρία, καθώς στις τραπεζαρίες των τρένων εκείνης της εποχής, χρησιμοποιούνταν κουρτίνες, για το διαχωρισμό των μαύρων και των λευκών επιβατών.

Τελικά, σφράγιζε μία ολόκληρη εποχή διακηρύσσοντας την αγάπη, πολεμώντας το μίσος του ρατσισμού που πλήρωσε με το αίμα του.

Μέχρι σήμερα ο αγώνας του είναι επίκαιρος... Δυστυχώς! Έχω χάσει πλέον τις ελπίδες μου ότι οι άνθρωποι δε θα διαχωρίζονται από το χρώμα ή την σεξουαλική τους ταυτότητα, αλλά την ποιότητα του χαρακτήρα τους, το μυαλό τους και τη σκέψη τους.

Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι ο ρατσισμός καλλιεργείται από γενιά σε γενιά και τα βιώματά μας δύσκολα τα αλλάζουμε εμείς οι άνθρωποι.

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εύχομαι ότι οι νέοι άνθρωποι θα ανοίξουν επιτέλους τους ορίζοντές τους και θα μάθουν να αποδέχονται την διαφορετικότητα.

Θα πάψουν να κοιτούν επίμονα έναν παραπληγικό που περπατά στο δρόμο λες και είναι εξωγήινος, θα πάψουν να κατακρίνουν τους παχύσαρκους, θα πάψουν να «πολεμούν» τους... «αλλόθρησκους» ή τους «αλλοεθνείς». Και ίσως τότε, ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος!

Καλή σας ημέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Επίσης μπορείτε να με βρείτε στο φυσικό μου περιβάλλον!