Γιατί είναι σημαντική η αποδοχή των γονιών στην εφηβική ηλικία;
Η εφηβεία είναι μια ιδιαίτερη περίοδος, γεμάτη προκλήσεις τόσο για τους γονείς, όσο και για τα παιδιά.
Ένα παιδί στην εφηβεία βιώνει πρωτόγνωρα συναισθήματα. Παρατηρεί το σώμα του να αλλάζει, οι σχέσεις του με τους φίλους του μπαίνουν σε πρώτο πλάνο, ζει τους πρώτους έρωτες, τις πρώτες απογοητεύεις και οι σχέσεις με τους γονείς και το σχολείο δοκιμάζονται.
Η ταυτότητα την περίοδο της εφηβείας είναι ρευστή και ευάλωτη σε εξωτερικές πιέσεις και επιρροές. Σύμφωνα με την ψυχολόγο και ειδική παιδαγωγό Χρύσα Παπακυργιάκη, ο έφηβος βιώνει πολλές φορές μια αίσθηση παντοδυναμίας, μια ναρκισσιστική φάση που στόχο έχει να “χτίσει” την αυτοπροστασία του και όχι να πληγώσει τους άλλους. Πολλές φορές η απογοήτευση από τους γονείς είναι εμφανής και λίγοι σκέφτονται να την κρύψουν, καθώς θέλουν να βάλουν στο έφηβο παιδί τους ένα φρένο σε όσα φοβούνται ότι μπορεί να συμβούν. Ένας έφηβος, ωστόσο, παρά την υπεροψία που μπορεί να δείχνει και την απομάκρυνση από το παιδί που ήταν κάποτε, πάντα θα αναζητά την αποδοχή των γονέων του.
Η εικόνα του εαυτού του επηρεάζεται από το εξωτερικό περιβάλλον, αυτό της οικογένειας και των συνομιλήκων. Θέλουμε επομένως να κρατήσουμε και να ενισχύσουμε αυτό το κλίμα αποδοχής στον έφηβό μας που τόσο πολύ το έχει ανάγκη αλλά δεν θα το πει ποτέ. Είπαμε….η ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του, η περσόνα του δεν θα τον αφήσει να το πει, αλλά πραγματικά το εσωτερικό του είναι το εύθραυστο και πολύτιμο που οφείλει την φροντίδα μας, ως ευαισθητοποιημένοι γονείς.
Με υπομονή, επομένως, και με συνεχή διάλογο (όχι κήρυγμα) αφήστε τον έφηβο σας να κάνει την εξερεύνησή του, να νιώσει ασφαλής μέσα στην οικογένειά του για να πειραματιστεί στο ποια στοιχεία είναι και ποιά δεν είναι τελικά. Αναγνωρίζει ότι αλλάζει και αυτό φέρνει ένα μίγμα χαράς και φόβου….όλοι το έχουμε νιώσει.
Δώστε λοιπόν τη σοφία σας και την αμέριστη κατανόησή σας. Μην κρίνετε και μην χάνετε την υπομονή σας. Όλα θα μπουν στη θέση τους σταδιακά, οφείλετε να εμπιστευτείτε το παιδί σας. Εσείς το μεγαλώσατε άλλωστε, δεν εμπιστεύεστε τον εαυτό σας ότι έκανε καλή δουλειά ως γονέας; Να μια ενδιαφέρουσα ερώτηση…