Όταν ο έφηβος αντιμιλάει και βρίζει - Πώς θα τον αντιμετωπίζουν οι γονείς;

Τα νεύρα, τα ξεσπάσματα και οι εκρίξεις ενός εφήβου ενδεχομένως να οφείλονται στις τεράστιες ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα τους. Αυτές (ορμονικές αλλαγές) προκαλούν σκαμπανεβάσματα στη διάθεση ή μπερδεμένα συναισθήματα, που μπορεί να οφείλονται στο στρες ή στην προσωπικότητα του παιδιού.

Έτσι ο έφηβος βιώνει έντονα τα συναισθήματά του, δρα παρορμητικά, χάνει εύκολα τον έλεγχο και μπορεί να σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό βάζοντας σας τις φωνές, χτυπώντας το χέρι στο τοίχο ή μιλώντας σας με πολύ άσχημο τρόπο. Δυστυχώς στην εφηβεία αυτά τα ξεσπάσματα είναι μέσα στο πρόγραμμα και καλό είναι να οπλιστείτε με μπόλικη υπομονή γιατί μια μάχη με το παιδί σας δεν οδηγεί πουθενά.

Ο έφηβος βρίσκεται στο μεσοδιάστημα μεταξύ ενήλικα και παιδιού. Κάποιες πλευρές του είναι ακόμη αρκετά παιδικές και κάποιες λίγο περισσότερο ενήλικες. Πολλές φορές το παιδί νιώθει φυλακισμένο σε μια ταυτότητα που δεν θέλει πλέον να έχει, βιάζεται να μεγαλώσει, να αποκτήσει όλα τα δικαιώματα των ενηλίκων…ωστόσο δεν μπορεί ακόμη να συμβιβαστεί με τις υποχρεώσεις. Οι εκρήξεις λοιπόν είναι ένα επακόλουθο, ένας «ενήλικος» (δυστυχώς) τρόπος να αμυνθούν…

Εσείς, ωστόσο, δεν πρέπει να αντιδράτε σε αυτό.

Πώς πρέπει να αντιδράσουν οι γονείς

Οι φωνές και οι χαρακτηρισμοί δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βοηθήσουν την κατάσταση. Το αντίθετο θα μπορούσαμε να πούμε. Ούτε η σύγκρουση και η διαφωνία μπορεί να επιλυθεί με αυτόν τον τρόπο, ούτε η συμπεριφορά του παιδιού θα αλλάξει, αλλά ούτε και η σχέση θα βελτιωθεί.

Οι απειλές και οι εκβιασμοί πάνω στον καυγά όπως για παράδειγμα «Αν δεν σταματήσεις θα βγάλω τον υπολογιστή από το δωμάτιο για μια βδομάδα», θα αναστατώσουν ακόμα περισσότερο τον έφηβο και θα τον προκαλέσουν να συνεχίσει να εκδηλώνει τον θυμό του με αντιδραστικό τρόπο. Θα ήταν προτιμότερο να πουν οι γονείς «Μπορείς να επιλέξεις να πας στο δωμάτιό σου για λίγο να ηρεμήσεις, αλλιώς αργότερα θα υπάρξουν συνέπειες», και να αποχωρήσουν ήρεμα από το πεδίο της μάχης. Ίσως σας ακούγετε «ψεύτικο» αλλά είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.

Ο οικογενειακός θεραπευτής James Lehman προτείνει στους γονείς να χρησιμοποιούν επαγγελματικό τόνο στη φωνή τους όταν τα πράγματα είναι ταραγμένα. Ο τόνος τη φωνής σε επαγγελματικό επίπεδο μπορεί να δώσει άλλο κύρος και δύναμη στα λόγια των γονιών. Μείνετε ήρεμοι, ουδέτεροι και επικεντρωθείτε στα γεγονότα. Προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς. Αφήστε το παιδί να γνωρίζει ότι δυσκολεύεστε να επικοινωνήσετε μαζί του αυτήν τη στιγμή “Μου είναι πραγματικά δύσκολο να σε ακούσω όταν φωνάζεις” ή “Όταν μου φωνάζεις, αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να σε βοηθήσω”. Η ειλικρίνεια είναι ο πιο απλός τρόπος για να τεθούν όρια στο παιδί και για να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του δεν λειτουργεί.

Μην ξεχνάτε να δίνετε το καλό παράδειγμα: εάν επιλύετε τις όποιες διαφορές σας με τον σύντροφό σας φωνάζοντας και βρίζοντας, τότε το παιδί αυτό τον τρόπο θα υιοθετήσει…Οι γονείς θα πρέπει να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που θέλουν να δουν από το παιδί τους να φέρεται…