Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξεπεράσουμε τον χωρισμό μας;
Η μεγαλύτερη παγίδα που κρύβει μία τοξική σχέση και είναι δύσκολο να αποφύγουμε, είναι ο «πρότερος έντιμος βίος» του συντρόφου μας. Όπως όλες οι σχέσεις έτσι και οι τοξικές, ξεκινούν με ένα απρόβλεπτο lovebombing, που και οι δύο πλευρές παρουσιάζουν -η μία στην άλλη- την καλύτερη δυνατή εκδοχή τους. Το γεγονός πως ο σύντροφός μας υπήρξε τρυφερός, στοργικός, γενναιόδωρος και υποστηρικτικός στην αρχή της σχέσης, είναι που στη συνέχεια μας δημιούργησε την ψευδαίσθηση πως έχουμε να περιμένουμε πολλά περισσότερα από αυτόν, εφόσον οι δεσμοί μεταξύ μας θα δυναμώνουν σε βάθος χρόνου. Όμως, όσο ο χρόνος περνάει και εκείνος επανέρχεται στην κανονική εκδοχή του, εμείς αρχίζουμε να ψαχνόμαστε και αρνούμαστε να πιστέψουμε πως ο ιππότης που γνωρίσαμε τον πρώτο καιρό, είναι στην πραγματικότητα αυτός ο άγνωστος που έχουμε απέναντί μας.
Ο διαρκής αλλά απρόβλεπτος φόβος του χωρισμού
Το κοινό μοτίβο που παρουσιάζουν -αν όχι όλες- οι περισσότερες τοξικές σχέσεις, είναι πως κρέμονται διαρκώς από μία κλωστή. Κάθε μέρα προκύπτει από το πουθενά κάποιο σχετικά ασήμαντο πρόβλημα το οποίο όμως φέρνει τον κακοποιητικό σύντροφο στα πρόθυρα του χωρισμού, προκαλεί μία εκρηκτική και ψυχοφθόρα ατμόσφαιρα για τους εμπλεκόμενους, η οποία βέβαια δεν θα καταλήγει πουθενά. Η παραπάνω πρακτική λειτουργεί ως μία μέθοδος εκφοβισμού, περιορίζοντας σταδιακά τις ελευθερίες αυτού που τη δέχεται, δίνοντας εξ ολοκλήρου τον έλεγχο της σχέσης στην άλλη πλευρά. Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε γιατί όταν έρχεται η μεγάλη στιγμή του χωρισμού, δυσκολευόμαστε ιδιαίτερα να το πιστέψουμε ή να καταλάβουμε τι ακριβώς πήγε λάθος και καταλήξαμε να χωρίσουμε τα τσανάκια μας, γεγονός που στο 99.9% των περιπτώσεων, οδηγεί αναπόφευκτα στο παρακάτω σύμπτωμα.
Η ψευδαίσθηση πως εμείς φταίμε για όλα
Αυτό που έκανε την Α. να κλαίει γοερά εκείνο το βράδυ στην ταράτσα (αλλά και τους επόμενους δέκα μήνες), είναι το ότι συνέχιζε να πιστεύει πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά ανάμεσα σε εκείνη και τον Κ., εάν εκείνη είχε συμπεριφερθεί διαφορετικά, εάν είχε προσπαθήσει περισσότερο για τη σχέση της, εάν ήταν πιο προσεκτική. Μην γνωρίζοντας τον ακριβή λόγο που χώρισε με τον Κ. και έχοντας στο μυαλό της πως κατά βάθος (πολύ βάθος όμως) είναι ο ιππότης που είχε γνωρίσει τον πρώτο καιρό, ήταν σχεδόν πεπεισμένη πως το λάθος ήταν ολότελα δικό της και πως εκεινή φταίει που τα πράγματα ήρθαν σε αυτό το σημείο. Μάλιστα, σε μία προσπάθεια να τον δικαιολογήσει σε εμάς (και κατ’ επέκταση στον εαυτό της) κάθε φορά που προσπαθούσαμε να της ανοίξουμε τα μάτια, δεν έχανε την ευκαιρία να κατηγορήσει τον εαυτό της, για λάθη που όλες γνωρίζαμε πως αναλογούσαν σε εκείνον ξεκάθαρα.
Η απουσία των κοντινών μας ανθρώπων
Ο μεγαλύτερος εχθρός ενός τοξικού συντρόφου, είναι οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και μας αγαπούν, όπως η οικογένεια και οι φίλοι μας, καθώς είναι εκείνοι που συνεχίζουν να βλέπουν καθαρά τις προθέσεις του, όσο εμείς έχουμε… μαύρα μεσάνυχτα. Φαντάσου κάτι σαν εμένα με την Α στην προηγούμενη παράγραφο. Μία τοξική σχέση έχει την τάση να μας απομακρύνει από τον κοινωνικό μας περίγυρο χωρίς να το καταλαβαίνουμε, όχι γιατί δεν απολαμβάνει την παρέα τους, αλλά γιατί εμείς οι ίδιες επιμένουμε με τόσο σθένος στην αφήγηση που έχουμε μάθει να παπαγαλίζουμε μέσα στη σχέση μας, που δεν είμαστε σε θέση να ακούσουμε, πόσω μάλλον να δεχτούμε τις προειδοποιήσεις των φίλων μας για τα red flags που έχουν εντοπίσει στον σύντροφό μας. Οι φίλοι μας έχοντας κουραστεί να επαναλαμβάνουν διαρκώς τα ίδια και τα ίδια, ενώ εμείς δεν παρουσιάζουμε την παραμικρή βελτίωση ή διάθεση για κατανόηση, αρχίζουν να απομακρύνονται ή να γίνονται ακόμη πιο ξεκάθαροι στις απόψεις τους, γεγονός που απομακρύνει και εμάς από εκείνους, φέρνοντας μας ακόμη πιο κοντά με τον εχθρό, που στην πραγματικότητα είναι ο σύντροφός μας.
Κλείνοντας, μην ξεχνάς πως εάν βρίσκεσαι μέσα σε μία σχέση που δεν σε κάνει χαρούμενη, ποτέ δεν είναι αργά να σταθείς στα πόδια σου και να τρέξεις όσο πιο μακριά μπορείς! Μέχρι τότε όμως, μην την αφήσεις να γίνει η αφορμή που θα σε απομακρύνεις από τους δικούς σου ανθρώπους και τους φίλους σου, καθώς εκείνοι είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν να αποδράσεις από αυτον τον συναισθηματικό λαβύριθνο που βρίσκεσαι.