Ποινικές διώξεις για οφειλές από 5.000 έως 10.000 ευρώ

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση θα μπορούν να ασκούνται ποινικές διώξεις για χρέη από 5.000 έως 10.000 ευρώ που έχουν βεβαιωθεί από τις Δ.Ο.Υ. πριν από την 31 Μαρτίου 2011 και πριν την έναρξη ισχύος του τελευταίου νόμου 3943/2011 του Γ. Παπακωνσταντίνου για τη φοροδιαφυγή, χωρίς αυτό να παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 7) και τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 1).

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως μεγαλώνει πλέον ο αριθμός των μικροοφειλετών που μπορούν να διωχθούν ποινικά για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο.

Με το συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο, δηλαδή το Ν. 3943/2011 η μη καταβολή φόρων και άλλων οφειλών προς το δημόσιο κατέστη διαρκές αδίκημα ή «ημιδιαρκές ενόσω διαρκεί η σχετική παράλειψη εξόφλησης χρεών».

Βάση του ίδιου νομοθετικού πλαισίου όποιος δεν καταβάλει τα βεβαιωμένα στις Δ.Ο.Υ. και τα τελωνειακά χρέη από 5.000 έως 10.000 ευρώ προς το Δημόσιο για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως ένα έτος.

«Ο Ν. 3943/2011, την διαρκούσα παράλειψη καταβολής των βεβαιωμένων στο δημόσιο χρεών, την κατέστησε διαρκές (ή έστω ημι-διαρκές) έγκλημα. Έτσι, η παράλειψη καταβολής των ήδη ληξιπρόθεσμων κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού χρεών και η συνέχιση της παράλειψης αυτής ένα τετράμηνο μετά, νομιμοποιεί τον νομοθέτη να ορίσει ως χρόνο τέλεσης του σχετικού εγκλήματος, τον συγκεκριμένο χρόνο που ακολουθεί, κρίνοντας ότι αυτός είναι ο κρίσιμος για την θεμελίωση και ολοκλήρωση της αξιόποινης προσβολής της περιουσίας του δημοσίου», αναφέρει στη σχετική γνωμοδότησή του ο κ. Παντελής και συμπληρώνει πως με τον Ν. 3943/2011 «επιχειρείται ήδη μια νέα οριοθέτηση των στοιχείων της αντικειμενικής υπόστασης του σχετικού εγκλήματος», γεγονός που «οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ποινικοποίηση της μη καταβολής ήδη ληξιπρόθεσμων (από κάθε αιτία) χρεών κατά τον χρόνο ενάρξεως της ισχύος του Ν. 3943/2011 συνολικού ποσού ανώτερου των 5.000 ευρώ, δεν ενέχει στοιχεία αναδρομικής θεμελίωσης του αξιόποινου και συνεπώς είναι επιτρεπτή».

Τέλος, στην γνωμοδότησή του ο κ. Παντελής αναφέρει: «ληξιπρόθεσμα κατά την 31.3.2011 (από κάθε αιτία) χρέη προς το Δημόσιο και τους λοιπούς οργανισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 του Ν. 1882/1990, συνολικού ποσού ανώτερου των 5.000 ευρώ, εφόσον δεν έχουν καταβληθεί στο δημόσιο ταμείο μέχρι την 31.7.2011, συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος που προβλέπεται από το εδάφιο α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, όπως αυτό ισχύει και οι υπαίτιοι μπορούν να καταμηνυθούν, χωρίς να τίθεται ζήτημα αναδρομικής θεμελίωσης αξιόποινου ή αναδρομικής εφαρμογής δυσμενέστερου ποινικού νόμου στην περίπτωση αυτή. Του νόμου μη διακρίνοντος, είναι αδιάφορος ο χρόνος βεβαίωσης των οφειλών αυτών. Τα ίδια ισχύουν και για τα προγενέστερα της ημερομηνίας αυτής (31.3.2011) ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, υπό την αυτονόητη όμως προϋπόθεση ότι μέχρι την ημερομηνία αυτή δεν έχει υποβληθεί κατά του υπαιτίου η σχετική μηνυτήρια αναφορά, περίπτωση η οποία εξ αντικειμένου αποκλείεται, ενόψει του ότι υπό το προισχύσαν καθεστώς δεν ήταν δυνατή υποβολή αυτοτελώς μηνυτήριας αναφοράς για χρέη κατώτερα των 10.000 ευρώ».