Η φρίκη του πολέμου στο βλέμμα τους

Όταν ο γιος της αποφάσισε να πάει στους πεζοναύτες της Ολλανδίας, τότε της ήρθε η ιδέα να φωτογραφήσει μια ομάδα πεζοναυτών της χώρας της, πριν αυτή πάει στο Αφγανιστάν, κατά τη διάρκεια που θα πολεμούσε εκεί και μετά την επιστροφή της.

Το αποτέλεσμα που αποτύπωσε ο φακός της, είναι συγκλονιστικό αφού όπως θα παρατηρήσετε στις φωτογραφίες, οι περισσότεροι εξ' αυτών, έχουν πιο άγριο και σκληρό βλέμμα, ενώ πολλοί είναι και τρομαγμένοι.

Η φωτογράφος ακολούθησε τους πεζοναύτες από τον Οκτώβρη του 2009 μέχρι και το Σεπτέμβρη του 2010, προκειμένου να παρατηρήσει πως οι εμπειρίες του πολέμου, αλλάζουν την έκφραση του προσώπου τους.

Το Project ξεκίνησε το 2009 στη βάση του Doom, μόλις πέντε μήνες πριν την αναχώρησή τους για το Αφγανιστάν. Στη συνέχεια η φωτογράφος επισκέφθηκε τους πεζοναύτες στη βάση τους στο Αφγανιστάν, τρεις μήνες μετά την άφιξή τους εκεί.

Η τελική φωτογραφία, τραβήχτηκε δύο μήνες μετά την επιστροφή τους στην Ολλανδία.

Η ίδια εξομολογείται: «Στην αρχή μου έλεγαν πως έμειναν ανεπηρέαστοι μετά την εμπειρία του πολέμου. Εγώ τους πίστεψα. Όμως, όταν έβαλα τις φωτογραφίες τους στη σειρά, είδα ξεκάθαρα πως το βλέμμα τους είχε αλλάξει. Πολλοί είχαν πιο «σκληρή έκφραση, άλλοι πιο φοβισμένη».

Πριν πάνε στο Αφγανιστάν η συνάντησή τους με την Claire είχε διάρκεια μισής ώρας για τον καθένα. «Όταν μιλούσαμε κάνανε πλάκα» λέει η ίδια. Ωστόσο, όταν τους επισκέφθηκε στο Αφγανιστάν παρατήρησε τις πρώτες διαφορές.

«Τους είδα για ελάχιστα λεπτά. Τα αστεία είχαν σταματήσει και οι ίδιοι έδειχναν πιο σκληροί», είπε η φωτογράφος.

Πάντως η ίδια δηλώνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα που ο γιος της έχει ενταχθεί στους πεζοναύτες. Μάλιστα, δηλώνει και περήφανη: «Πάντα με ενδιέφερε ο στρατός. Σέβομαι τους νέους άντρες που δίνουν και τη ζωή τους, για να προστατέψουν τις δικές μας. Είναι πολύ σκληρό το επάγγελμα, αλλά αρκετά ωραίο και συναρπαστικό», κατέληξε.

Οι φωτογραφίες των πεζοναυτών, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επιστροφή τους από το Αφγανιστάν: