Πείνα και εξαθλίωση στη Βόρεια Κορέα

Λίγες ημέρες πριν την κηδεία του ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ, η κρατική τηλεόραση δεν σταματά να δείχνει πλάνα με καλοντυμένους και καλοταϊσμένους αξιωματούχους να κλαίνε και να τον αποχαιρετούν.

Όπως, παρατηρητές υποστηρίζουν ότι στην ύπαιθρο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα, καθώς στερούνται βασικών αγαθών.

Το σύστημα κεντρικής διανομής τροφίμων έχει καταρρεύσει, ενώ οι άσχημες καιρικές συνθήκες προκάλεσαν καταστροφή στις σοδειές.

Ο Γεόμ Κουνάγκ Τζιν, εξόριστος που βοηθά τους λιποτάκτες αναφέρει ότι η Πιονγκγιάνγκ είναι η «βιτρίνα» της Βόρειας Κορέας, που μπορεί να έχει κάποια αγαθά, ακόμη κι όταν η διανομή έχει σταματήσει οπουδήποτε αλλού. Στις υπόλοιπες περιοχές, οι άνθρωποι στρέφονται στη «μαύρη αγορά», μόνο και μόνο για να επιβιώσουν.

Τα τρόφιμα σπανίζουν. «Κανείς δεν τρώει τρία γεύματα την ημέρα. Κάνουν ό,τι μπορούν για να φάνε τουλάχιστον μία φορά» αναφέρει ο Λι Χάε-Γιουνγκ, ο πρόεδρος της Ένωσης Βορειοκορεατών Προσφύγων και προσθέτει ότι οι φίλοι του είτε πέθαναν από πείνα είτε έμειναν ανάπηροι, μην έχοντας ούτε δόντια.

Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι το ένα τέταρτο του πληθυσμού, δηλαδή περίπου έξι εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζεται κατεπειγόντως επισιτιστική βοήθεια.

Πέραν του φαγητού, πολλές περιοχές αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της θέρμανσης. Ένας πρόσφυγας αναφέρει ότι στην πρωτεύουσα το ηλεκτρικό ρεύμα υπάρχει για δύο ώρες την ημέρα, ενώ στην υπόλοιπη χώρα καθόλου.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι αυτό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, πάνω από 200.000 αντικαθεστωτικοί οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα την τελευταία δεκαετία και αναγκάζονται να τρώνε ποντίκια και σπόρους που βρίσκουν στα περιττώματα των ζώων.