Γιατί η Μέρκελ μας δουλεύει... ψιλό γαζί;
Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, θα επισκεφθεί την Τουρκία και ενόψει τούτου είχε, όπως ανακοινώθηκε, τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη. Ο Κύπριος Πρόεδρος, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, «ζήτησε από την Καγκελάριο της Γερμανίας να διαβιβάσει μήνυμα προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας κ. Ταγίπ Ερντογάν για άμεσο τερματισμό των παρανόμων ενεργειών της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και για συμμόρφωση, επιτέλους, της Τουρκίας με την πλειάδα των αποφάσεων και Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Άγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «διαβεβαίωσε ότι θα μεταφέρει στον Τούρκο Πρόεδρο τόσο το μήνυμα του Προέδρου Αναστασιάδη, ενώ παράλληλα θα υπογραμμίσει τις θέσεις της ΕΕ.».
Αυτές οι επικοινωνίες έχουν τη σημασία τους. Αλλά δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ποτέ με υπερβολή γιατί σπανίως αποδίδουν. Συνήθως έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα: «Μου είπε να σου πω αυτά». Εάν η Μέρκελ επιδείκνυε ενδιαφέρον για τα όσα διαδραματίζονταν στην κυπριακή ΑΟΖ και τις κινήσεις σε βάρος της Ελλάδος ή ήθελε να παίξει κάποιο ειδικό ρόλο, θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι άλλο.
Να προσκαλέσει την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και την Ελλάδα στο Βερολίνο, όπου την περασμένη Κυριακή συγκλήθηκε σύνοδος για τη λιβυκή κρίση. Ο Ερντογάν, ο οποίος προκαλεί και συντηρεί την κρίση στη Λιβύη, προσκλήθηκε, η Ελλάδα, για παράδειγμα, που είναι κοντινότερα στη χώρα αυτή όχι.
Προφανώς και η κ. Μέρκελ δεν θα ήθελε να μετατραπεί η Διάσκεψη σε πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου από τη μια και της Τουρκίας από την άλλη.
Θα μπορούσε, όμως, να αναλάμβανε πρωτοβουλία για να τα πουν
στο περιθώριο της σύναξης Αναστασιάδης, Μητσοτάκης και Ερντογάν. Δεν το έπραξε γιατί δεν θέλει να ασχοληθεί με τα ζητήματα αυτά. Έχει ως προτεραιότητα της το
μεταναστευτικό και τις οικονομικές σχέσεις των δυο χωρών. Θα είναι προφανώς και μια συνέχεια της Διάσκεψης του Βερολίνου.