Έρευνα: Κι όμως, οι κεραυνοί μάλλον βοήθησαν να εμφανιστεί η ζωή στη Γη

Νέα έρευνα από επιστήμονες στο Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο του Λιντς δείχνει πως, στο πέρασμα του χρόνου, κεραυνοί και αστραπές (υπενθυμίζεται ότι ως αστραπή ορίζεται η ηλεκτρική εκκένωση/ ηλεκτρικός σπινθήρας μεταξύ δύο νεφών, ενώ ως κεραυνός ειδικότερα η εκκένωση μεταξύ νέφους και εδάφους) οδήγησαν στην εμφάνιση του φωσφόρου που ήταν απαραίτητος για τη δημιουργία των μορίων που θα αποτελούσαν τη βάση της ζωής στον πλανήτη μας.

«Η δουλειά αυτή μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς μπορεί να δημιουργήθηκε η ζωή στη Γη και πώς θα μπορούσε ακόμα να σχηματίζεται σε άλλους πλανήτες, που μοιάζουν με τη Γη» είπε ο Μπέντζαμιν Ες, lead author της έρευνας και τελειόφοιτος του Τμήματος Επιστημών Γης και Πλανητών του Γέιλ.

Εν μέρει, αρχίζει με τον φωσφόρο, τόνισε σχετικά. Ο φωσφόρος αποτελεί ένα βασικό συστατικό που είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό της ζωής, ωστόσο η πρόσβαση σε αυτόν στη Γη δεν ήταν τόσο εύκολη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Σε μεγάλο βαθμό ήταν «κλειδωμένος» μέσα σε μη διαλυτά ορυκτά στην επιφάνεια της Γης.

Το ερώτημα για τους επιστήμονες είχε ως εξής: Πώς ο φωσφόρος της Γης έφτασε σε μορφή που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία DNA, RNA και άλλων μορίων που είναι απαραίτητα για τη ζωή;

Οι επιστήμονες πρώτα ασχολήθηκαν με τους μετεωρίτες: Η ιδέα ήταν πως μετεωρίτες που περιείχαν ένα ορυκτό ονόματι schreibersite- που διαλύεται στο νερό- έπεφταν στη Γη με αρκετά μεγάλη συχνότητα για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που είναι απαραίτητες για την εμφάνιση ζωής. Ωστόσο το μειονέκτημα αυτής της θεωρίας έχει να κάνει με τη συχνότητα. Κατά την περίοδο που θεωρείται ότι η ζωή εμφανίστηκε, 3,5 με 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, η συχνότητα πτώσης μετεωριτών στη Γη έπεσε.

Όπως φαίνεται όμως, υπήρχε μια άλλη πηγή για τον φωσφόρο: Σύμφωνα με τον Ες, μπορεί να βρεθεί επίσης σε κάποια υλικά (fulgurites) που σχηματίζονται όταν χτυπά κεραυνός στη Γη. Αυτά περιέχουν φωσφόρο, και σε διαλυτή μορφή.

Χρησιμοποιώντας μοντέλα υπολογιστών, ο Ες και οι ερευνητές Σάντρα Πιάτσολο και Τζέισον Χάρβεϊ από το Πανεπιστήμιο του Λιντς υπολόγισαν πως η πρώιμη Γη είχε 1 με 5 δισεκατομμύρια αστραπές ετησίως (σήμερα είναι περίπου 560 εκατ. ετησίως). Από αυτές, 100 εκατ. με ένα δισ. θα χτυπούσαν το έδαφος ετησίως. Αυτό σημαίνει 0,1 με 1 πεντάκις εκατομμύρια πλήγματα – και πολύς φωσφόρος- μετά από ένα δισεκατομμύριο χρόνια.

Επίσης, η θεωρία αυτή έχει και άλλα πλεονεκτήματα, όπως εκτιμούν οι ερευνητές: Ο ετήσιος αριθμός κεραυνών παραμένει σχετικά σταθερός, αντίθετα με τις πτώσεις μετεωριτών, ενώ επίσης οι κεραυνοί είναι συχνότεροι σε χερσαίους όγκους σε τροπικές περιοχές, με αποτέλεσμα μεγαλύτερες συγκεντρώσεις φωσφόρου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. «Αυτό καθιστά τις πτώσεις κεραυνών σημαντική οδό προς την κατεύθυνση της προέλευσης της ζωής» είπε ο Ες.

Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Communications.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Βασιλακόπουλος στο Newsbomb.gr: Εντός της εβδομάδας η πανδημία θα κορυφωθεί - Τι είπε για το Πάσχα