Πήγαιναν οι Αρχαίοι Έλληνες...παραλία; Τι δείχνουν γραπτά και μαρτυρίες της εποχής

Μοιάζει μάλλον απίθανο οι εύποροι Αθηναίοι ή οι Σπαρτιάτες να οδηγούσαν το άρμα τους μέχρι την ακτή και όμως…

Αν και η κουλτούρα των διακοπών στην παραλία ξεκίνησε γύρω στα τέλη του 1700 στην Ευρώπη, καθώς τα μέσα μεταφοράς βελτιώθηκαν και διευκόλυναν την πρόσβαση στη θάλασσα, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αρχαίοι Έλληνες πράγματι απολάμβαναν να ξαπλώνουν στις αμμώδεις ακτές της χώρας.

Οι αρχαίοι Έλληνες πήγαιναν στην παραλία για να γλιτώσουν από τη ζέστη

Μία ιστορία για τον Διογένη τον Κυνικό ρίχνει φως στη σχέση των αρχαίων Ελλήνων με την παραλία. Ο Μέγας Αλέξανδρος περνούσε απο την Κόρινθο για να συγκεντρώσει τους Έλληνες για την εκστρατεία του κατά των Περσών. Εκεί αντίκρισε τον Διογένη στην παραλία.

Ο Διογένης είχε τη φήμη ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο - παρά το μυστηριώδες του προσωνύμιο «Ο Κυνικός». Ο Μέγας Αλέξανδρος τον πλησίασε και προσφέρθηκε να του δώσει ό, τι ήθελε. Ο Διογένης τότε ζήτησε από τον Μέγα Αλέξανδρο μόνο να απομακρυνθεί, γιατί…του έκρυβε τον ήλιο.

«Αν ζούσα στην Ελλάδα στην αρχαιότητα, ο καιρός θα με έκανε να αναζητάω το νερό για να δροσιστώ, ειδικά αν δεν ήταν πολύ μακριά. Ιδιαίτερα αν ζούσα σε ένα νησί θα ήταν γύρω μου όλη την ώρα. Πιθανότατα θα καθόμουν και θα έτρωγα λίγο ψωμί, ίσως πάνω σε ένα βράχο, κοιτάζοντας τα κύματα με το νερό στα πόδια μου» αναφέρουν σχολιαστές στο Greek Reporter.

Οι άνθρωποι στην αρχαιότητα ήξεραν σίγουρα κολύμπι

Δεν αμφισβητείται, ωστόσο, ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν πώς να κολυμπούν και το έκαναν για απόλαυση αλλά και απο ανάγκη. Το κολύμπι ήταν κάτι τόσο φυσικό για τους αρχαίους Έλληνες που δεν υπάρχουν οδηγίες για τη συγκεκριμένη άσκηση.

Τα παιδιά μάθαιναν να κολυμπούν όπως τα δίδασκαν οι γονείς τους, με τον ίδιο τρόπο που μάθαιναν και να περπατούν.

Ο Πλάτωνας θεωρούσε έναν άντρα που δεν ήξερε να κολυμπάει απαίδευτο. Ο Αριστοτέλης πάλι πίστευε επίσης ότι το κολύμπι στη θάλασσα είναι καλύτερο για την υγεία από το κολύμπι σε λίμνες και ποτάμια. Ήταν επίσης υπέρ του κρύου νερού και όχι του ζεστού.
Το κολύμπι ήταν απαραίτητο για πολεμιστές που έπρεπε να διασχίσουν ποτάμια ή να κολυμπήσουν για να σώσουν τη ζωή τους σε ναυμαχίες.

Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που ο Όμηρος στην Ιλιάδα περιγράφει την αναχώρηση του ελληνικού ναυτικού για τον Τρωικό πόλεμο.

Ο Θουκυδίδης μας ενημερώνει ότι κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Σφακτηρίας από τους Αθηναίους, οι δύτες κατάφεραν να φέρουν προμήθειες στους Σπαρτιάτες στο νησί κολυμπώντας υποβρύχια, φέροντας καλάθια με τα απαραίτητα πίσω τους.

Σύμφωνα με τις περιγραφές του Ηρόδοτου για τη μάχη των Συρακουσών, οι Αθηναίοι έστειλαν δύτες για να καταστρέψουν «παγίδες» που οι Συρακούσιοι τοποθετούσαν κάτω από το νερό για να σταματήσουν τα πλοία του εχθρού. Αποδίδει επίσης τον μεγάλο αριθμό επιζώντων στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ στο γεγονός αυτό.

«Η Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαίας Ελλάδας», από τον Nigel Guy Wilson, λέει ότι υπάρχουν αναφορές σε πολλά στυλ κολύμβησης, συμπεριλαμβανομένου του πρόσθιου και του ελεύθερου (crawl), ενώ οι αρχάριοι...είχαν τη βοήθεια σωσίβιων από φελλό.

Μια τοιχογραφία του 5ου αιώνα από την Ποσειδωνία δείχνει έναν νέο να βουτάει στο νερό από μία πλατφόρμα κατάδυσης. Υπάρχουν επίσης λογοτεχνικά στοιχεία για περιστασιακούς αγώνες κολύμβησης στην Αρχαία Ελλάδα.

Πηγή: Greek Reporter

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Δολοφονία στα Γλυκά Νερά: «Λύνει» την υπόθεση το όπλο των δραστών;