Το έγκλημα που «στοιχειώνει» τη Σκότλαντ Γιαρντ - Η τελετουργική δολοφονία ενός παιδιού το 2001

Είναι η μακρoβιότερη ανεξιχνίαστη υπόθεση δολοφονίας παιδιού στην πρόσφατη ιστορία της Βρετανίας. Πριν από είκοσι χρόνια, ένα μικρό αγόρι από την Αφρική δολοφονήθηκε βάναυσα με τρόπο τελετουργικό. Οι δράστες αφαίρεσαν το κεφάλι και τα άκρα του και έριξαν τον κορμό του στον Τάμεση.

Στις 21 Σεπτεμβρίου, 20 ακριβώς χρόνια μετά την εξαφάνισή του μικρού, η αστυνομία απηύθυνε νέα έκκληση στο κοινό να «τολμήσει» και να παρουσιάσει οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξιχνίαση της υπόθεσης.

Ακόμη και η ταυτότητα του αγοριού παραμένει μυστήριο – το θύμα έμεινε στην ιστορία απλά ως «Άνταμ«, ένα όνομα που του έδωσαν οι ντετέκτιβ που ερευνούσαν την υπόθεση. Με τα χρόνια, πραγματοποιήθηκαν αρκετές συλλήψεις και διάφορες ανακαλύψεις. Κανείς ωστόσο ποτέ δεν κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του.

Ρεπόρτερ του BBC παρακολούθησαν την υπόθεση από την αρχή, ταξιδεύοντας ακόμη και στο μέρος όπου πιστεύεται ότι γεννήθηκε το αγόρι, σε μια προσπάθεια να εξακριβώσουν τι συνέβη.

Είκοσι χρόνια μετά, μίλησαν με τους οικείους του, πολλοί από τους οποίους έλυσαν για πρώτη φορά τη σιωπή τους. Επισκέφθηκαν τον τάφο του αγοριού -χωρίς σήμανση- σε ένα μαζικο νεκροταφείο στο νότιο Λονδίνο.

21 Σεπτεμβρίου 2001: Η ανακάλυψη

Εκείνη την ημέρα ένας περαστικός ονόματι Aidan Minter περπατούσε στην Tower Bridge στο κέντρο του Λονδίνου καθ’οδόν για μια επαγγελματική συνάντηση. Είχαν περάσει μόλις 10 ημέρες από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ και η πόλη ήταν ακόμα περίεργα ήσυχη.

«Η παλίρροια ήταν αρκετά υψηλή εκείνη την ημέρα», θυμάται ο Aidan που σπάνια μιλάει για την υπόθεση. Στη συνέχεια κάτω από τη γέφυρα εντόπισε το ανατριχιαστικό εύρημα. Η αστυνομία έβγαλε το πτώμα από το νερό - κοντά στο θέατρο Globe. Ο Aidan δεν θα ξεχάσει ποτέ τη στιγμή εκείνη, όσο ζει.

Η πρώτη εβδομάδα

Το αγόρι, αφρικανικής καταγωγής, φαίνεται πως είχε μείνει στο νερό τουλάχιστον 10 ημέρες. Του είχαν κόψει το λαιμό. Τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του είχαν ακρωτηριαστεί με συγκεκριμένο τρόπο. Τα μέλη του δεν βρέθηκαν ποτέ.

Δεν υπήρχαν σημάδια σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης, και το αγόρι ήταν καλοθρεμμένο. Στο σώμα του δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτος από ένα πορτοκαλί σορτς - κάτι που αργότερα πρόσφερε στους αξιωματικούς το πρώτο στοιχείο για την υπόθεση. Η ετικέτα έγραφε «Kids & Company» και το μέγεθος και το χρώμα του ρούχου μπορούσαν να εντοπιστούν μόνο σε μικρό αριθμό καταστημάτων στη Γερμανία.

Ο Νικ Τσάλμερς, επικεφαλής ντετέκτιβ τότε, ήταν ένας από τους αστυνομικούς που είχαν αναλάβει την υπόθεση - την πιο περίεργη και περίπλοκη της καριέρας του.

Οι σχέσεις με την Αφρική και τις τελετές μαγείας

Οι ντετέκτιβ έδωσαν όνομα στο αγόρι και πρόσφεραν αμοιβή ύψους 50.000 λιρών για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στους δράστες. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι ο Άνταμ ήταν ηλικίας μεταξύ τεσσάρων και επτά ετών και ζούσε στην Αφρική μέχρι και λίγο καιρό πριν από το θάνατό του.

Στο λαιμό του βρέθηκαν ίχνη σιροπιού για το βήχα. Αν ήταν άρρωστος, εκείνοι που τον σκότωσαν είχαν ανησυχήσει αρκετά ώστε να του δώσουν φάρμακα; Ή μήπως το χρησιμοποίησαν για να τον κάνουν να νυστάξει πριν από το άγριο έγκλημα;

Οι ειδικοί συμφώνησαν ότι επειδή το σώμα του Άνταμ είχε τεμαχιστεί με ακρίβεια ήταν μια τελετουργική δολοφονία. Κάποιοι πίστευαν ότι ήταν μια από τις σπάνιες δολοφονίες «μούτι» οπως ονομάζουν οι Ζουλού την Ιατρική, καθώς τα θύματα επιλέγονται για τα σωματικά τους μέλη, που διατίθενται προς χρήση για «γιατροσόφια» μαύρης μαγείας.

Τα μέρη του σώματος αφαιρούνται και χρησιμοποιούνται από μάγους ως «φάρμακο» για έναν πελάτη που θέλει, για παράδειγμα, να κερδίσει δύναμη, υγεία, χρήματα.

Άλλοι θεωρούν οτι επρόκειτο πιθανότατα για ανθρωποθυσία που έχει τις ρίζες της στις τελετές των Γιορούμπα της Νιγηρίας. Μια στρεβλή προσφορά δηλαδή στη θεά Oshun - τη θεότητα που σχετίζεται με το νερό και τη γονιμότητα. Τα στοιχεία που προέκυψαν στη συνέχεια ενίσχυσαν αυτή τη θεωρία.

Απρίλιος 2002: Η έκκληση του Μαντέλα

Τον Απρίλιο του 2002, oι αστυνομικοί ταξίδεψαν στη Νότια Αφρική για να συναντήσουν τον πρώην πρόεδρο της χώρας Νέλσον Μαντέλα. Εκείνος απηύθυνε έκκληση να εμφανιστεί η οικογένεια του μικρού:

«Η Σκότλαντ Γιαρντ με ενημέρωσε ότι οι έρευνες δείχνουν πως το αγόρι κατάγεται από την Αφρική, οπότε αν οπουδήποτε, ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της ηπείρου μας, υπάρχει μια οικογένεια που έχασε ένα γιο αυτής της ηλικίας που μπορεί να εξαφανίστηκε τη συγκεκριμένη περίοδο...επικοινωνήστε με την αστυνομία».

Ιούλιος 2002: Πρόοδος στην υπόθεση

Τον Ιούλιο του 2002, οι κοινωνικοί λειτουργοί στη Γλασκώβη ανησύχησαν για την ασφάλεια δύο κοριτσιών. Ζούσαν με τη μητέρα τους, μια Αφρικανή γύρω στα 30.
Οι αρχές ανακάλυψαν παράξενα, τελετουργικά αντικείμενα στο σπίτι της.

Στην ακρόαση για την επιμέλεια των παιδιών στο δικαστήριο, η γυναίκα - η Joyce Osagiede – ξετύλιξε μία ιστορία με τελτουργικά λατρείας, δολοφονίες και ανθρωποθυσίες.

Ένας αστυνομικός ειδοποίησε τη μονάδα ανθρωποκτονιών στο Λονδίνο. Όταν οι αστυνομικοί έψαξαν το σπίτι της βρήκαν ρούχα με την ετικέτα «Kids & Company» στο ίδιο μάλιστα μέγεθος με το πορτοκαλί σορτς του Άνταμ. Η γυναίκα συνελήφθη.

Οι αξιωματούχοι ήταν πεπεισμένοι ότι είχε παίξει ρόλο στην ιστορία, καθώς έπεφτε συνέχεια σε αντιφάσεις. Η Joyce είπε ότι δεν γνώριζε τίποτα για τον Άνταμ , αλλά δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει την εξαιρετική σύμπτωση με τα ρούχα.

Η Σκότλαντ Γιαρντ δεν μπόρεσε να στοιχειοθετήσει κατηγορίες εναντίον της. Και η γυναίκα παρέμεινε στη Γλασκώβη περιμένοντας να εξεταστεί η αίτηση ασύλου της.

Σεπτέμβριος 2002: Ο σύνδεσμος της Νιγηρίας

Τον Σεπτέμβριο του 2002, ένα χρόνο μετά τον εντοπισμό του Άνταμ, τελέστηκε μνημόσυνο στη μνήμη του στο Δημαρχείο του Λονδίνου. Συμμετείχαν περίπου 30 αστυνομικοί, επιστήμονες, παθολόγοι και διάφοροι ειδικοί που εμπλέκονταν στην υπόθεση.

«Το πιο κοντινό πράγμα που είχε ο Άνταμ σε… οικογένεια ήταν οι άνθρωποι που τον γνώρισαν λόγω της έρευνας», λέει ο αστυνομικός Νικ Τσάλμερς. Η ιατροδικαστική έρευνα συνεχίστηκε και μέχρι τον Δεκέμβριο ήταν σαφές ότι το DNA του Άνταμ έδειχνε καταγωγή από τη Δυτική Αφρική.

Έρευνες σε δείγματα οστών περιόρισαν τη γενέτειρα του Αδάμ σε μια λωρίδα γης γύρω από την πόλη Μπενίν στη νότια Νιγηρία - την πατρίδα της Joyce Osagiede. Δείγματα γύρης στο έντερό του έδειξαν ότι είχε ζήσει στα νοτιοανατολικά της Αγγλίας μόνο λίγες ημέρες ή εβδομάδες πριν από το θάνατό του.

Επίσης στο στομάχι του υπήρχε μια ασυνήθιστη ουσία φτιαγμένη από πηλό αφρικανικού ποταμού -που περιείχε βλάστηση, οστά και ίχνη χρυσού και χαλαζία. Η παρουσία τέφρας έδειξε ότι το μείγμα είχε καεί πριν αναγκαστεί το παιδί να το καταναλώσει- ίσως αυτό εξηγεί το φάρμακο για το βήχα, κάτι γλυκό για να ξεπλύνει το δυσάρεστο παρασκεύασμα;

Νοέμβριος 2002: Σύνδεση με τη Γερμανία

Η Joyce Osagiede - η γυναίκα που είχε συλληφθεί στη Γλασκώβη αλλά δεν κατηγορήθηκε- απελάθηκε μετά την απόρριψη της αίτησης ασύλου από το Υπουργείο Εσωτερικών. Ο Νικ Τσάλμερς και ο προϊστάμενος του ντετέκτιβ επιθεωρητής Γουίλ Ο 'Ρέιλι ταξίδεψαν μαζί της στη Νιγηρία με ένα ιδιωτικό αεροσκάφος που ναυλώθηκε ειδικά για την περίσταση.

Ήλπιζαν ότι θα μιλούσε εν πτήσει, αποκαλύπτοντας κρίσιμες πληροφορίες για τη δολοφονία. Εκείνη όμως δεν το έκανε. Οι ντετέκτιβ δεν κατέβηκαν από το αεροπλάνο όταν προσγειώθηκαν στο Λάγος και πήγαν κατευθείαν στο σπίτι της. Τότε η Joyce εξαφανίστηκε. Λίγο αργότερα, η γερμανική αστυνομία αποκάλυψε ότι η γυναίκα ζούσε στο Αμβούργο μέχρι το τέλος του 2001. Εκεί αγοράστηκε το πορτοκαλί σορτς που βρέθηκεστο σώμα του Άνταμ.

Περισσότερες συλλήψεις

Στο Λονδίνο στο τέλος του 2002 έγινε μια σημαντική ανακάλυψη. Όταν η αστυνομία συνέλαβε την Osagiede, διαπίστωσε ότι είχε μόνο δύο επαφές στο τηλέφωνό της - η μία ήταν ένας άνδρας ονόματι Mousa Kamara.Τον εντόπισαν σε ένα σπίτι στο Λονδίνο.

Εκεί, οι αξιωματικοί βρήκαν ένα κρανίο ζώου τρυπημένο με καρφί, υγρά φίλτρα και μικρά πακέτα που περιείχαν άμμο ή χώμα. Υπήρχε επίσης μια βιντεοκασέτα με την ένδειξη «τελετουργίες» -όπου φαινόταν να αποκεφαλίζεται ένας ενήλικας.

Τα αντικείμενα φάνηκε να σχετίζονται με νιγηριανές τελετουργίες. Οι ντετέκτιβ ανακάλυψαν επίσης ότι το πραγματικό όνομά του ήταν Kingsley Ojo, δεν συνδέθηκε όμως άμεσα με τη δολοφονία του Άνταμ και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση.

Υπήρχαν όμως σαφή στοιχεία ότι ο άνδρας αυτός εμπλέκεται στην εμπορία ανθρώπων και έτσι τέθηκε υπό παρακολούθηση. Λίγες ώρες μετά την απελευθέρωσή του, ξαναμιλούσε με τους συνεργάτες του οργανώνοντας την παράνομη είσοδο Νιγηριανών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Θεωρήθηκε ότι ήταν ένας σημαντικός κρίκος σε δίκτυο παράνομης διακίνησης ανθρώπων στη Βρετανία.

Τον Ιούλιο του 2003, μετά από εξονυχτική παρακολούθηση οι αρχές συνέλαβαν 21 άνδρες και γυναίκες μετά απο συντονισμένες επιδρομές σε εννέα διευθύνσεις στο Λονδίνο. Ανάμεσά τους και ο ίδιος.

Οκτώβριος 2003: Το φυτό «Doomsday»

Bοτανολόγοi από τους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους στο Κιου έλαβαν δείγματα απο υπολλείματα φυτών που βρέθηκαν στο έντερο του Άνταμ. Τον Οκτώβριο του 2003, κατέληξαν σε ένα εκπληκτικό συμπέρασμα. Το θύμα είχε καταναλώσει δύο διαφορετικά φυτά.

Πρώτον στον οργανισμό του βρέθηκαν μικρές ποσότητες φασολιού Calabar - μερικές φορές γνωστές ως φυτό Doomsday που παραδοσιακά χρησιμοποιειται σε τελετές μαύρης μαγείας στη Δυτική Αφρική.

Σε αυτή τη δοσολογία προκαλεί παράλυση, αλλά δεν αποτρέπει τον πόνο. Δεύτερον, ανακαλύφθηκαν σπόροι από το φυτό Datura που δρα ως ηρεμιστικό και προκαλεί παραισθήσεις.

Οι ντετέκτιβ εκτίμησαν ότι το μείγμα δόθηκε στον Άνταμ πριν τον δολοφονήσουν. Στόχος; Να μείνει παράλυτος και αβοήθητος, αλλά να έχει πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει..

Ιούλιος 2004: Ο Kingsley Ojo φυλακίζεται

Η αστυνομία είχε αρκετά στοιχεία για να κατηγορήσει τον Kingsley Ojo - όχι για το θάνατο του μικρού αγοριού, αλλά για λαθρεμπόριο και χρήση πλαστών εγγράφων μεταξύ άλλων. Τον Ιούλιο του 2004, ομολόγησε την ενοχή του και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση - με σύσταση να απελαθεί μετά την αποφυλάκισή του.

Ο Ojo που ήταν γνωστός με διάφορα ψευδώνυμα, ηταν επικεφαλής ενός δικτύου που έφερνε εκατοντάδες άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εργαστούν στη βιομηχανία του σεξ ή ως οικιακοί σκλάβοι ή να στελεχώσουν σπείρες οργανωμένου εγκλήματος.

Οι ντετέκτιβ ήλπιζαν ότι είχε το κλειδί για την εξιχνίαση της δολοφονίας.
Στη φυλακή Brixton δικτυώθηκε επίσης και απέκτησε επιρροή. Εικάζεται ότι έκανε τελετές για λογαριασμό άλλων κρατουμένων και κέρδιζε χρήματα.

2005: Ο Νιγηριανός διακινητής προσφέρεται να βοηθήσει

Από το κελί της φυλακής, ο Ojo επικοινώνησε με την ομάδα που ερευνούσε το θάνατο του Άνταμ. Είπε ότι είχε μυστικές ηχογραφήσεις της Joyce Osagiede που έγιναν στη Νιγηρία από συνεργάτες του. Ισχυρίστηκε ότι ήθελε να βοηθήσει στον εντοπισμό του δολοφόνου και να καθαρίσει το όνομά του. Οι αστυνομικοί του πήραν συνέντευξη στο τέλος της ποινής του, ενώ περίμενε την απέλασή του.

Έπεισε τους αστυνομικούς ότι μπορούσε να βοηθήσει - και στο τέλος του 2005 αφέθηκε ελεύθερος και ζούσε στο ανατολικό Λονδίνο, βοηθώντας στην έρευνα.
Για περισσότερα από δύο χρόνια, έγινε πληροφοριοδότης της αστυνομίας. Κάποια στιγμή ισχυρίστηκε ότι η Osagiede επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάτι που αποδείχθηκε αναληθές.

Κατηγόρησε επίσης μια άλλη γυναίκα ως υπεύθυνη για την τελετή θυσίας τον Σεπτέμβριο του 2001, όπως αποδείχθηκε όμως δεν υπήρχε βάση στους ισχυρισμούς. Τον Δεκέμβριο του 2006, το σώμα του Άνταμ κηδεύτηκε σε έναν τάφο χωρίς σήμανση σε νεκροταφείο του Λονδίνου.

2008: Η απέλαση στη Νιγηρία

Οι ντετέκτιβ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσαν να βασιστούν στον Οjo. Πίστευαν οτι εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί ψευδή ταυτότητα για να διαπράξει απάτες ακόμη και μετά την αποφυλάκισή του. Καθ 'όλη τη διάρκεια της ακρόασης για την απέλασή του, υποστήριζε ότι «έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε» για να βοηθήσει την έρευνα.

Πίσω στη Νιγηρία, η Joyce Osagiede επανεμφανίστηκε και παραδέχτηκε τελικά ότι είχε φροντίσει τον Άνταμ όταν ζούσε στο Αμβούργο στη βόρεια Γερμανία - και είχε αγοράσει το πορτοκαλί σορτσάκι που βρέθηκε στο σώμα του. Αλλά δεν είπε τίποτα άλλο και εξαφανίστηκε ξανά.

Ο τελυταίος άνθρωπος που τον είδε ζωντανό;

Μετά από χρόνια προσπαθειών, εντοπίστηκε επίσης μια γυναίκα που γνώριζε την Joyce στη Γερμανία. Δεν είχε ξαναμιλήσει στα ΜΜΕ. Η Ria Matthes, κοινωνική λειτουργός είχε συναντήσει την Joyce και τακορίτσια της σε αρκετές περιπτώσεις όταν βρίσκονταν στο Αμβούργο.

Θυμάται επίσης ότι είδε δύο φορές την Τζόις με ένα μικρό αγόρι το καλοκαίρι του 2001. Κατά πάσα πιθανότητα είναι από τους τελευταίους ανθρώπους που τον είδαν ζωντανό. «Ήταν ένα πολύ ντροπαλό - αν και προσεκτικό - παιδί. Ήταν εσωστρεφής και αποτραβηγμένος. Έμεινε σε ένα σημείο και δεν κουνιόταν»

Η Joyce αντιμετώπιζε το αγόρι σαν να ήταν «αναγκαίο κακό»

2011: Φωτογραφία του Άνταμ

Οι έρευνες συνεχίστηκαν αλλά χωρίς σημαντικά αποτελέσματα. Οταν όμως οι ντετέκτιβ έψαξαν τα αντικείμενα που είχε αφήσει η Joyce σε φίλους της στη Γερμανία, βρήκαν αρκετές φωτογραφίες.

Μία απο αυτές έδειχνε ένα αγόρι περίπου πέντε ετών να κοιτάζει κατευθείαν την κάμερα - και είχε τραβηχτεί το 2001. Οι αστυνομικοί δεν ήταν βέβαιοι ότι ήταν ο Άνταμ.

Στις αρχές του 2011, δόθηκε στους ρεπόρτερ του ITV News που προσπαθούσαν να εντοπίσουν την Joyce στη Νιγηρία. Εκείνη διαβεβαίωσε οτι το αγόρι στη φωτογραφία ήταν πράγματι ο Άνταμ - και οτι το πραγματικό του όνομα ήταν Ikpomwosa.

Παραδέχθηκε ότι είχε φροντίσει το αγόρι, αλλά στη συνέχεια το παρέδωσε σε έναν άντρα που ονομαζόταν «Μπάουα». Για κάποιο χρονικό διάστημα το μυστήριο γύρω απο την ταυτότητα του αγοριού φαινόταν να έχει λυθεί. Αλλά οι ντετέκτιβ δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν το αγόρι ή να προχωρήσουν την έρευνα.

2012: Συνάντηση με την Joyce στη Νιγηρία

Ένα χρόνο αργότερα, το BBC εντόπισε το γιατί. Εντελώς ξαφνικά, ο αδελφός της Joyce Βίκτορ, επικοινώνησε με τους ντετέκτιβ απο την Νιγηρία. Είπε ότι υπήρξε μια παρεξήγηση - το αγόρι της φωτογραφίας δεν ήταν ο Ανταμ και το όνομά του δεν ήταν αυτό που είχε πει η αδερφή του. Οι δυό τους ήθελαν να αποκαταστήσουν όπως είπε την αλήθεια.

Οι αστυνομικοί πήγαν στο Μπενίν Σίτι βρήκαν την Joyce σε ένα μικρό σπίτι σε μια κατεστραμμένη γειτονιά. Φαινόταν μπερδεμένη. Ήταν γνωστό πως είχε προβλήματα ψυχικής υγείας.

Η γυναίκα κατάφερε ομως να προσδιορίσει τον άνδρα που αποκαλούσε "Μπάουα" -ως το πρόσωπο στον οποίο λέει ότι έδωσε τον Άνταμ στη Γερμανία το 2001. Η φωτογραφία ήταν του διακινητή Kingsley.

Ήταν η πρώτη φορά που έκανε αυτή τη σύνδεση. Ο τελευταίος για μία ακόμη φορά ειπε ότι δεν είχε καμία συμμετοχή στη δολοφονία. Πράγματι, δεν εντοπίστηκαν ποτέ στοιχεία που να τον συνδέουν άμεσα.

2021: Cold case

Από το 2013 η έρευνα έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε «ψυχρή υπόθεση» χωρίς σημαντικές νέες έρευνες. Όμως υπήρξε μια σημαντική εξέλιξη. O αδερφός της Joyce, Victor είπε οτι η αδερφή του πέθανε. Ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες δεσμούς με τον Άνταμ, και ένας δυνητικά ένας κρίσιμος μάρτυρας, είχε πλέον χαθεί.

Ο Aidan Minter, ο άνθρωπος που εντόπισε το σώμα στο ποτάμι, διαγνώστηκε με οξεία διαταραχή μετατραυματικού στρες. Λέει ότι ένιωθε τελείως αβοήθητος, γνωρίζοντας ότι ο μικρός είχε οικογένεια, κάποιος τον είχε χάσει.

«Είμαι ακόμη σε σοκ - γιατί έγινε κάτι τέτοιο; Ποιος το έκανε; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Ήταν ένα μικρό αγόρι με προσωπικότητα και σκοτώθηκε βάναυσα σε κάποιο τελετουργικό φόνο».

Για τον συνταξιούχο ντετέκτιβ Νικ Τσάλμερς, το γεγονός οτι το μυστήριο δεν λύθηκε ποτέ είναι βαθιά απογοητευτικό. «Μιλάμε για ένα αθώο μικρό παιδί. Υπάρχουν άνθρωποι που ευθύνονται για τον θάνατό του και δεν έχουν οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.

«Είκοσι χρόνια μετά, θα ήθελα να γνωρίζαμε την ταυτότητα του Αδάμ - και των γονιών του. Στην πραγματικότητα, είναι ένα αγνοούμενο παιδί από μια οικογένεια, που πιθανότατα δεν ξέρει ότι είναι θαμμένο εδώ στο Λονδίνο» λέει.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.