Το τρίγωνο των Βερμούδων: Το χαμένο σμήνος και οι θεωρίες συνωμοσίας - Από τον Κολόμβο έως σήμερα

Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα και άλυτα μυστήρια της νεότερης ιστορίας σημειώθηκε σαν σήμερα, το 1945.

Στις 5 Δεκεμβρίου μεταξύ των ακτών Φλόριντας και Βερμούδων σε περιπολία ρουτίνας, πέντε έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήμα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους δεν λειτουργούσαν και όλα πήγαιναν στραβά ώσπου εξαφανίστηκαν ως… δια μαγείας!

Δεν είναι η πρώτη εξαφάνιση στο σημείο. Αλλά μια από τις δεκάδες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία.

Ένα πέπλο μυστηρίου κρέμεται σε αυτή την περιοχή, ένα πέπλο που σίγουρα τα μαγνητικά πεδία λειτουργούν ως καρφίτσες σε αυτό το σημείο, όπου άνθρωποι, πλοία, αεροπλάνα έχουν φύγει από την διάσταση της γης.

Ακόμη και σήμερα που η επιστήμη έχει κάνει άλματα και εξερευνά νέους κόσμους έτη φωτός μακριά από εδώ δεν μπόρεσε να δώσει μια απάντηση για αυτήν την τρύπα που «καταπίνει» οτιδήποτε ακουμπά την επιφάνεια της.

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν εξαφανιστεί, ακόμη και πλοία ολόκληρα, ενώ ένα πυρηνικό υποβρύχιο που εξαφανίστηκε βρέθηκε σε άλλο σημείο στο βυθό του ωκεανού χωρίς το πλήρωμα του!

Πύλες του ανεξήγητου; Ή κάτι άλλο; Σίγουρα οι νόμοι της φυσικής και της λογικής δεν δίνουν μέχρι στιγμής ασφαλή συμπεράσματα…

Το Χαμένο Σμήνος

Με τον προσδιορισμό του «Χαμένου Σμήνους» έμεινε στα αεροπορικά χρονικά η εξαφάνιση πέντε μαχητικών αεροπλάνων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στις 5 Δεκεμβρίου 1945 στη θαλάσσια περιοχή ανατολικά των ακτών της Φλώριντα.

Τα κενά που υπήρξαν στην έρευνα του Ναυτικού, σε συνδυασμό με κάποια παλιότερα περιστατικά εξαφανίσεων στην περιοχή αυτή, αποτέλεσαν πεδίο εκμετάλλευσης για διάφορες ευφάνταστες γραφίδες, που δημιούργησαν τους θρύλους γύρω από το Τρίγωνο των Βερμούδων ή το Τρίγωνο του Διαβόλου, όπως είναι μια άλλη ονομασία του.

Το χρονικό

Στις 14:10 της 5ης Δεκεμβρίου 1945, πέντε βομβαρδιστικά αεροπλάνα του Αμερικανικού Ναυτικού, τύπου ΤΒΜ Avenger, με συνολικό πλήρωμα 14 ατόμων, απογειώθηκαν από τη ναυτική βάση του Φορτ Λότερντεϊλ της Φλώριντα, κάτω από άριστες καιρικές συνθήκες, για μια εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας, διάρκειας δύο ωρών. Επικεφαλής του σμήνους ήταν ο υποπλοίαρχος Τσαρλς Τέιλορ, ένας πιλότος με 2.500 ώρες πτήσης και εμπειρία στα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η «Πτήση 19», όπως ήταν η επίσημη ονομασία της αποστολής, περιλάμβανε ασκήσεις περιπολίας και βομβαρδισμού και σε μια διαδρομή, που σχεδόν συμπίπτει με αυτή που αργότερα ονομάστηκε Τρίγωνο των Βερμούδων (Μαϊάμι - Πουέρτο Ρίκο - Μπαχάμες - Μαϊάμι).

Όλα πήγαιναν σύμφωνα με τον προγραμματισμό, αφού ήταν μια πτήση ρουτίνας μέχρι τις 15:45. Εκεί ο χρόνος σταμάτησε… όταν ο υποπλοίαρχος Ρόμπερτ Κοξ, που ηγείτο ενός άλλου σμήνους με παρόμοια αποστολή, άκουσε από την εκπαιδευτική συχνότητα ότι η «Πτήση 19» αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα. Ο Τέιλορ τον πληροφόρησε ότι και οι δύο πυξίδες του ήταν εκτός λειτουργίας και αντιμετώπιζε πρόβλημα προσανατολισμού. «Ψάχνω να βρω το αεροδρόμιο και δεν μπορώ» ακούστηκε να λέει. Στις 18:20 ο Κοξ άκουσε για τελευταία φορά τον Τέιλορ να λέει: «Δεν έχουμε καύσιμα. Πέφτουμε».

Αμέσως στήθηκε μια γιγαντιαία επιχείρηση έρευνας και διάσωσης, που κράτησε έως τις 10 Δεκεμβρίου. Χτενίστηκαν στην κυριολεξία πάνω από 250.000 τετραγωνικά μίλια θάλασσας, χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα. Και τα πέντε αεροπλάνα είχαν εξαφανισθεί από προσώπου γης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα υδροπλάνο διάσωσης τύπου BPM-5 εξερράγη στο αέρα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 13 επιβαίνοντες.

Σύμφωνα με το πόρισμα του Ναυτικού, που αριθμούσε 500 σελίδες, οι ευθύνες βάρυναν τον επικεφαλής της «Πτήσης 19» υποπλοίαρχο Τέιλορ, ο οποίος έχασε τον προσανατολισμό του, με συνέπεια όλο το σμήνος να καταλήξει στα άγρια νερά του Ατλαντικού, ελλείψει καυσίμων. Κάποιοι από τους εκπαιδευόμενους πιλότους φαίνεται να του είχαν υποδείξει τη σωστή πορεία, αλλά δεν θέλησαν να επιμείνουν, λόγω της στρατιωτικής πειθαρχίας και της μεγάλης εμπειρίας του αρχηγού τους.

Επιπρόσθετα, ο Τέιλορ αρνήθηκε να αλλάξει τη συχνότητα του ασυρμάτου του στο κανάλι έκτακτης ανάγκης, επειδή ήταν ελαττωματικός και πίστευε ότι θα έχανε την επαφή του με τα αεροπλάνα του σμήνους. Αυτό το γεγονός αναζωπύρωσε όμως του ξεχασμένους θρύλους του προηγούμενου αιώνα που είχαν να κάνουν με το τρίγωνου του… διαβόλου!

Τρίγωνο των Βερμούδων ή το Τρίγωνο του Διαβόλου: Από τον Κολόμβο έως σήμερα

Ο όρος «Τρίγωνο των Βερμούδων» («Bermuda Triangle»), χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1964, από τον Αμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Vincent Gaddis στο άρθρο του «Το φονικό Τρίγωνο των Βερμούδων», όπου κατέγραφε μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην περιοχή.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος, στο πρώτο του ταξίδι στην Αμερική, Έπλευσε στο Τρίγωνο των Βερμούδων με την καραβέλα «Santa Maria». Ανέφερε ότι στην περιοχή εκείνη είδε παράξενα φώτα στον ουρανό και οι πυξίδες του πλοίου του συμπεριφέρονταν περίεργα.

Δέκα χρόνια αργότερα, που επέστρεψε με έναν ολόκληρο στόλο, έχασε δώδεκα πλοία σ’ ένα σφοδρό τυφώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βερμούδες, που είχαν αποκτήσει το προσωνύμιο «Τα νησιά του Διαβόλου» (γι’ αυτό συχνά και το τρίγωνο των Βερμούδων, αναφέρεται και σαν «Τρίγωνο του Διαβόλου»), κατοικήθηκαν για πρώτη φορά, μετά από εκατό και πλέον χρόνια.

Οι Βερμούδες, ανακαλύφθηκαν από τον Ισπανό Χουάν Μπερμούδεθ, πιθανότατα το 1503, σύμφωνα με Γάλλο χαρτογράφο του 17ου αιώνα.

Γιατί λέγονται και νησιά Σόμερς

Το 1609, το βρετανικό πλοίο «Sea Venture», με κυβερνήτη τον ναύαρχο Sir George Somers, προσάραξε στα νησιά, αφού πρώτα προσέκρουσε σ’ ένα κοντινό ύφαλο. Τον επόμενο χρόνο, ο ναύαρχος πέθανε στις Βερμούδες και οι σύντροφοί του, έδωσαν στα νησιά το όνομα Σόμερς, που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ως δεύτερη ονομασία τους.

Ως τα τέλη του 18ου αιώνα, πολλά πλοία βυθίστηκαν στο Τρίγωνο των Βερμούδων, αλλά υποστηρίχθηκε ότι «έπεσαν» σε σφοδρές θύελλες.

Η περιοχή

Το τρίγωνο των Βερμούδων, είναι μια περιοχή του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού. Εκτείνεται περίπου, ανάμεσα στις 250 - 400 (Βόρειο Πλάτος) και 550 -850 (Δυτικό Μήκος). Στις τρεις κορυφές του Τριγώνου αυτού, βρίσκονται οι Βερμούδες, το Μαϊάμι και το Πουέρτο Ρίκο. Κάθε πλευρά του Τριγώνου, έχει μήκος, περίπου, 1.000 ναυτικά μίλια και το ύψος του είναι γύρω στα 886 ναυτικά μίλια (θυμίζουμε ότι 1 ναυτικό μίλι = 1.852 μέτρα). Περισσότερες από 100 υποθέσεις εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων στην περιοχή, παραμένουν ως σήμερα ανεξιχνίαστες.

Μερικά από τα ανεξήγητα για τους νόμους της φυσικής ναυάγια και όχι μόνο

Εδώ και έναν αιώνα περίπου στο τρίγωνο αυτό φέρεται να έχει σημειωθεί ένας αξιοσημείωτα μεγάλος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων αεροπλάνων, καραβιών και ανθρώπων, νούμερα που δεν δικαιολογούνται δηλαδή από τους επικίνδυνους κοραλλιογενείς υφάλους της περιοχής. Γνωστούς ανέκαθεν στους ναυτικούς και φόβητρο μεγάλο για τη ναυσιπλοΐα.

Μόνο που για τον αριθμό των εξαφανίσεων συναίνεση δεν υπάρχει. Αναφορές κάνουν λόγο ακόμα και για 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, ανεβάζοντας τον φόρο των ανθρώπινων ζωών σε περισσότερες από 1.000.

• Το καΐκι «Spray», εξαφανίστηκε το 1909.Καπετάνιος του, ήταν ο Joshua Slocum, ο πρώτος άνθρωπος που έκανε τον περίπλου του κόσμου ολομόναχος. Το «Spray», εξαφανίστηκε μαζί με τον 65χρονο, τότε, Slocum, μετά από μια στάση στο Μαϊάμι για ανεφοδιασμό.
• Το αμερικάνικο «καρβουνιάρικο» Cyclops, είχε μήκος 165 μέτρα, βάρος 17.500 τόνους και πλήρωμα 300 άνδρες. Μετέφερε μεταλλεύματα, και εξαφανίστηκε στη διάρκεια ενός ταξιδιού από τα νησιά Μπαρμπάντος προς τις Η.Π.Α. (1918). Ήταν το πρώτο πλοίο με ασύρματο που εξαφανίστηκε. Ποτέ όμως δεν εξέπεμψε σήμα κινδύνου.
• Η σκούνα «Caroll A. Deering,» απέπλευσε από το Ρίο ντε Τζανέιρο χωρίς φορτίο, για να επιστρέψει στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια. Αρκετές μέρες αργότερα, το πλήρωμα ενός φαρόπλοιου, το είδε να ταξιδεύει με ανοιχτά πανιά. Ένας από τους ναύτες του «Carol A. Deering», φώναξε ότι είχαν χάσει και τις δύο άγκυρες. Δύο μέρες αργότερα, το πλοίο βρέθηκε να έχει προσαράξει σε μια ακτή, με τα πανιά ανοιχτά και τις σωσίβιες λέμβους στις θέσεις τους. Το πλήρωμά του όμως, το οποίο να σημειώσουμε ότι το είχαν δει από το φαρόπλοιο, εξαφανίστηκε και ποτέ δεν το ξαναείδε κανείς. Το μυστηριώδες αυτό περιστατικό, έγινε το 1921.
• Το φορτηγό πλοίο «Marine Sulphur Queen» απέπλευσε (1963), από το Τέξας με θειάφι. Καθώς δεν έστελνε σήματα με τον ασύρματο, ξεκίνησαν έρευνες για τον εντοπισμό του, χωρίς αποτέλεσμα. Βρέθηκαν μόνο ένα σωσίβιο, μια σειρήνα ομίχλης και μερικά ακόμη μικροαντικείμενα.
• Το πυρηνικό υποβρύχιο «Scorpion», εξαφανίστηκε στην περιοχή του Τριγώνου τον Μάιο του 1968. Μερικούς μήνες αργότερα, βρέθηκε στον βυθό του ωκεανού. Τίποτα όμως δεν διαπιστώθηκε που θα μπορούσε να εξηγήσει πώς

Άλυτο μυστήριο για την επιστήμη

Πολλά και σωστά λένε οι επιστήμονες, αν και δεν υπάρχει ενιαία και περιεκτική θεωρία που να λύνει το μυστήριο. Όπως το έθεσε κομψά ένας ερευνητής, το να βρει κανείς κοινή αιτία πίσω από κάθε εξαφάνιση που συνέβη ποτέ στο Τρίγωνο των Βερμούδων είναι σαν να έχεις κοινή αιτία για κάθε τροχαίο ατύχημα που έχει συμβεί σε μια περιοχή.

Και παρά τις συχνές καταιγίδες, τους υφάλους και το Ρεύμα του Κόλπου (του Μεξικού), γνωστές προκλήσεις για τη ναυσιπλοΐα, καμία επιστημονική μελέτη δεν έχει αποδώσει στατιστικά σημαντική ύπαρξη ναυαγίων και συντριβών εδώ.

«Εξετάζοντας πολλές απώλειες αεροσκαφών και πλοίων στην περιοχή μέσα στα χρόνια, δεν ανακαλύφθηκε τίποτα που να υποδεικνύει ότι οι απώλειες ήταν αποτέλεσμα οτιδήποτε άλλου παρά φυσικών αιτίων. Δεν έχουν εντοπιστεί εξαιρετικοί παράγοντες», κατέληξε χαρακτηριστικά η πολύχρονη έρευνα της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ.

Ταυτοχρόνως, η ίδια η περιοχή είναι και τεράστια σε έκταση και υψηλής κίνησης, γεγονός που μας κάνει να περιμένουμε ότι θα χαθούν κάποια σκάφη εδώ. Σε αυτό κατέληξε ο ιστορικός John Reilly το 2003. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ταυτοχρόνως πως τα καιρικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα εκεί μπορεί να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνα.

Τροπικές καταιγίδες και τυφώνες περνούν από κει όλη την ώρα, με το Ρεύμα του Κόλπου να επιφέρει συχνά ραγδαίες καιρικές μεταπτώσεις. Αλλά και τα τόσα νησάκια της Καραϊβικής με τα ρηχά τους νερά δημιουργούν πρόβλημα στα καράβια.

Σύνδεση με την Αρχαία Ατλαντίδα

Και ενώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και οι απόψεις διίστανται για το τρίγωνο των Βερμούδων υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων (μεταξύ αυτών και επιστήμονες) οι οποίοι έχουν συνδυάσει όλο αυτό το άλυτο θέμα

Στο βυθό του ωκεανού στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων μια ομάδα Καναδών επιστημόνων εντόπισε πρόσφατα μια χαμένη πόλη. Κοντά στις ακτές της Κούβας, ένα υποβρύχιο ρομπότ κατέγραψε ερείπια κτιρίων, τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες και κάτι που μοιάζει με άγαλμα Σφίγγας.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα βυθισμένα κτίσματα ανήκουν στην προκλασική περίοδο της ιστορίας της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής και η αρχαία πόλη θα μπορούσε να κατοικείται από εκπροσώπους πολιτισμού, παρόμοιου με τους κατοίκους της Τεοτιουακάν (εγκαταλειμμένη πόλη, που βρίσκεται σε απόσταση 50 χλμ. από την Πόλη του Μεξικού και έχει ηλικία περίπου 2000 ετών).

Η πόλη βρίσκεται 183 μέτρα κάτω από τον ωκεανό και η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τους Weinzweig και Zalitzki είναι πεπεισμένοι ότι είναι η Ατλαντίδα – η χαμένη πόλη για πάνω από 10.000 χρόνια.

Αμερικανοί και Γάλλοι εξερευνητές πριν από 10 χρόνια έκαναν στο βυθό της θάλασσας της Καραϊβικής μια άλλη μνημειώδη ανακάλυψη: Μία μερικώς διαφανή, κρυστάλλινη πυραμίδα, πιθανότατα μεγαλύτερη από την πυραμίδα του Χέοπα, στο Κάιρο. Μέχρι τώρα, όμως , δεν έχει εξακριβωθεί η ηλικία και η «καταγωγή» του μυστηριώδους αυτού κτίσματος.

Οι θεωρίες συνωμοσίας

Οι υποστηρικτές των θεωριών συνωμοσίας έχουν αποδώσει σε πολλούς διαφορετικούς, αν και κυρίως προληπτικούς και ασύλληπτους, λόγους για τους οποίους συμβαίνουν εξαφανίσεις και καταστροφές στο Τρίγωνο των Βερμούδων.

Κάποιοι έχουν θεωρήσει ότι η περιοχή είναι εστία εξωγήινων δραστηριοτήτων, υποθέτοντας ότι αυτά τα εξωγήινα όντα απαγάγουν ανθρώπους για μελέτη, σύμφωνα με τη New York Post. Οι θεωρητικοί των εξωγήινων θεωρούν αυτό το σημείο ως ένα είδος θαλάσσιας περιοχής 51. Άλλοι έχουν προτείνει ότι είναι οι πραγματικές τοποθεσίες της χαμένης ηπείρου της Ατλαντίδας, καθιστώντας το επομένως μια πύλη σε μια άλλη διάσταση, σύμφωνα με το History.com.

Ο πιο πιθανός ένοχος για αυτά τα μυστήρια δεν είναι πραγματικά ένα μυστήριο αλλά μια πιο επιστημονική εξήγηση.

Σύμφωνα λοιπόν με την Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), οι περισσότερες επιστημονικές εξηγήσεις περιλαμβάνουν τις πολλές τροπικές καταιγίδες και τυφώνες που περνούν από αυτήν την περιοχή και το ρεύμα του Gulf Stream, το οποίο μπορεί να προκαλέσει ξαφνικές και ακραίες αλλαγές στον καιρό. Μπορεί ακόμη και να υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αυτή η περιοχή έχει μια συγκεκριμένη γεωμαγνητική ανωμαλία που μπορεί να προκαλέσει την πλοήγηση ενός πλοίου ή αεροπλάνου να δείχνει προς τον «αληθινό» βορρά παρά τον «μαγνητικό» βορρά.

Αστοχία… πλοήγησης

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αστοχία πλοήγησης, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι τα μαγνητικά πεδία βρίσκονται σε όλο τον κόσμο και δεν είναι αποκλειστικά σε αυτήν την περιοχή. Άλλες θεωρίες περιλαμβάνουν επίσης εκρηκτικό αέριο μεθάνιο που μπορεί να επιπλέει μέχρι την επιφάνεια του νερού και να προκαλέσει βύθιση πλοίων, σύμφωνα με το Live Science, και απλό, ανθρώπινο λάθος. Στην περίπτωση της πτήσης 19, σύμφωνα με το Live Science, το πιθανότερο είναι ότι η μοίρα των βομβαρδιστικών τελείωσε από καύσιμα και συνετρίβη στον ωκεανό. Είναι μια τραγική καταστροφή, αλλά μπορεί να μην είναι αληθινό μυστήριο.

Οι δεισιδαιμονίες και οι ιστορίες εξακολουθούν να επικρατούν, κυρίως επειδή αυτή η περιοχή θεωρείται ότι έχει περισσότερες εξαφανίσεις ή τραγικά ατυχήματα από άλλα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, αυτό είναι στην πραγματικότητα αναληθές. Σύμφωνα με την Huffington Post, το World Wildlife Fund βρήκε τα πιο επικίνδυνα νερά στον πλανήτη, αλλά το Τρίγωνο των Βερμούδων δεν είναι ένα από αυτά. Στην πραγματικότητα, δεν αναφέρεται καν στην έκθεση.

Σύμφωνα με το Live Science, το ένα τρίτο όλων των εγγεγραμμένων και ιδιωτικών πλοίων στις ΗΠΑ είναι νηολογημένα στην περιοχή που θεωρείται μέρος του Τριγώνου των Βερμούδων και περίπου το 82 τοις εκατό των περιστατικών το 2016 οφείλονταν σε άτομα με μικρή εμπειρία στη θάλασσα.

Το αποφεύγουν πράγματι οι πιλότοι;

Λαμβάνοντας υπόψη τη δεισιδαιμονία που περιβάλλει το Τρίγωνο των Βερμούδων, πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι οι πιλότοι των αεροπορικών εταιρειών αποφεύγουν ενεργά αυτήν την περιοχή του ωκεανού. Φυσικά, όποιος έχει πετάξει από το Μαϊάμι στο Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο πιθανότατα ξέρει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα, αν ήταν, σχεδόν όλες οι διακοπές στην Καραϊβική θα καταστράφηκαν. Ένας έλεγχος στο Flightradar24 θα δείξει ότι υπάρχουν πολλές πτήσεις που διασταυρώνονται πάνω από το Τρίγωνο των Βερμούδων, επομένως είναι σαφές ότι η περιοχή δεν αποφεύγεται ενεργά.

Σε ό,τι αφορά την πλοήγηση, οι πτήσεις παρακολουθούνται συνεχώς από τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας, επομένως οι πιλότοι έχουν υποστήριξη σε περίπτωση που υπάρχει αστοχία πλοήγησης. Οι καιρικές συνθήκες παρακολουθούνται επίσης προσεκτικά κάθε φορά που ένα αεροπλάνο προγραμματίζεται να απογειωθεί. Ατυχήματα, φυσικά, εξακολουθούν να συμβαίνουν, αλλά όχι περισσότερο από ό,τι σε άλλα μέρη του κόσμου.

Η διερεύνηση των θεωριών συνωμοσίας του Τριγώνου των Βερμούδων, γενικά, είναι περισσότερο μια παραφυσική αναζήτηση παρά μια επιστημονική, οπότε αν υπάρχουν πιλότοι που αποφεύγουν το Τρίγωνο των Βερμούδων, μάλλον ενδιαφέρονται απλώς για το υπερφυσικό ή τα UFO. Ενώ η διάδοση αυτών των θεωριών μπορεί σίγουρα να είναι διασκεδαστική, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι η αεροπορική βιομηχανία σίγουρα δεν σχεδιάζει τα δρομολόγιά της γύρω από ιστορίες φωτιάς.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.